Special Chapter 03

660 21 5
                                    

DEMON

. . .

[ 10 YEARS LATER ]

~ ~ ~

Travis' POV

"Travis!"

I was taken aback when I suddenly heard Avery calling my name. I glanced at him and saw him looking at me angrily. I frowned.

"What?"

"Tigil-tigilan mo nga 'yang ginagawa mo," irita nitong giit sa akin at muling nagpatuloy sa paglalakad. I followed him and pushed the cart I was holding.

"Stopped doing what?"

"'Yang pagiging seloso mo!" he rolled his eyes.

"I'm not jealous. I just hate seeing guys staring at you," I complained grumpily.

"Hindi ba pwedeng naghahanap lang din sila ng mga pagkain?"

"Really? So you're a food to them now?"

"Ang OA ." Saglit itong tumingkayad upang abutin iyong isang de lata sa tuktok ng food stocks pero inunahan ko na siya at kinuha iyon para 'di siya mahirapan.

"I'm not," nakasimangot kong saad sa kaniya. He continued walking so I pushed the cart again.

"E bakit nakipagsagutan ka pa ro'n sa lalaking may anak na?" He glanced at me for a second before looking back on the aisle. I sighed.

"It's not my fault that he's stepping out of the boundaries. Tiningnan ka ng malaswa no'ng g*gong 'yon!" I suddenly remembered the man looking at Avery earlier with lust in his eyes. My blood boiled once again.



Mga tao talaga kahit ngayon, hindi matinag kahit may sariling pamilya na. I should've smacked that guy's face already when I had the chance. Kung hindi lang ako pinigilan ng asawa ko kanina, baka nasa kabaong na yung lalaking 'yon.

I looked at Avery's left hand to see the ring I put on him in order to calm down. It's been half a decade already when we both got married outside the country. I admit, I was paranoid before because after we got into a relationship, bigla nalang nagsulputan bigla ang mga umaaligid kay Avery. Especially during our college years.

Marami rin namang nagbibigay ng mga motibo sa akin pero hindi ko sila binigyan ng kahit isang pagkakataon. The same way goes to Avery. But the problem is that he's too friendly and innocent that I almost lost my mind dahil hindi ito marunong makiramdam kung may gusto na pala ang isang tao sa kaniya o wala. Kaya ang ending palagi, nauuwi kami ng mga unggoy nito sa sapakan.

Isa pa sa mga rason kung bakit napapraning ako ay dahil magkaiba kami ng university na pinasukan kaya hindi ko ito mabantayan ng maayos. Mabuti na lamang at si Andrei ang nagsilbing mata ko sa kaniya dahil magkasama pa rin sila noong nag-aaral pa kami.

At first, I didn't like the thought of Avery going with Andrei. But I realized I don't have to be cautious towards him anymore because Avery chose me... I smirked.



That's right. Avery chose me above anyone else, f*ckers.

But of course, there will always be predators around him. Just hiding and waiting somewhere kaya noong gr-um-aduate kami, tinali ko na agad sa akin para walang kawala.

During our wedding day, only the important people were invited. Our parents were there, and some of our friends. Even his brother, Kurt, was present on our wedding day even though I don't want him to be there. Parang gusto pa nga ako no'n pugutan ng ulo para lang hindi makasal sa bunso nila. Pasalamat siya at kapatid niya ang mahal ko.



How To Tame A DemonWhere stories live. Discover now