Hoofdstuk 12❤

3.2K 97 14
                                    

-POV William-
"Hey........" ik kijk naar het meisje voor me. Ze ziet er zo mooi uit... Nee, niet mooi. Beeldschoon. "Hey, gentleman" zegt ze terug. Ik moet lachen bij die gedachte. Als ik een gentleman was stond ze niet op de grond, maar lag ze in mijn armen. "Je ziet er prachtig uit babe" zeg ik tegen haar. Ze bloost en kijkt weg. "Jij ziet er ook niet verkeerd uit in dat pak" zegt ze. "Lets go babe" zeg ik en weer moet ze blozen.
Schattig...
Ik reik mijn hand naar haar uit die ze iets later aanneemt.


We lopen hand in hand richting de aula. Hoe dichterbij er koemen , hoe harder de muziek wordt. Niet veel later lopen we de aula binnen die vol staat met versiersels in het thema ′Valentijn′. Hartjes, cupido′s, brieven, chochola en noem maar op.

Ik zie Jack en Tyler staan en loop er naartoe met Rosie. "Ey bro! Wassup" zegt Tyler. "Geweldig. Dit gevoel zou ik niet hebben als ik dit prachtige meisje niet naast me had staan." zeg ik en sla een arm om haar schouder, waarop ze alweer bloost. Al de derde keer in een kwartier. "Jullie?" vraag ik. "Prima, ik wacht nog op Emily dus die komt er straks wel aan." zegt Jack.

Tyler geeft een kort knikje dat aangeeft dat het prima gaat. Daar hoor ik dat vreselijke geluid van een echte Barbie... En dan niet een leuke. Die Barbie staat ook wel bekend als: Sofie. "Tyler!! Schatje, waar was je. Ik ging even weg naar mijn vriendinnen en je bent in 1 2 3 weg?" "Soof, ik ging hiernaartoe. En maak je niet druk, je hebt me toch gevonden?" zegt Tyler. Ze trekt een bedenkelijk gezicht en trekt Tyler dan mee op de dansvloer.

Ik hoor het begin van ′Thinking out Loud′ een liedje van Ed Sheeran. "Mag ik deze dans van u?" vraag ik met een bekakt stemmetje. "Met genoegen Will" zegt ze en samen liggen we in een deuk.

Nu we op de dansvloer staan en ook meerdere stelletjes er zijn lijkt het echt minder druk. Ik kijk in haar ogen en zie dat er langzaam een glimlach om haar lippen siert. Lippen die je laten verlangen. Laten verlangen naar haar. Naar Rosie McCaller.

Ik wacht geen seconde langer meer druk bewust mijn lippen op de hare. Ze zoent me terug en dit gevoel nu is gewoon onbeschrijfelijk. Mijn handen komen op haar onderrug terwijl haar vingers zich nestelen in mijn haar. Laat dit gevoel voor eeuwig zijn... Ik kan niet zonder dit heerlijke gevoel op mijn lippen. Alleen 2 lippen, die 2 lippen van haar, kunnen mijn gedachtes en gevoelens op hol laten slaan.

Rustig verbreken we de zoen van net. Het enige wat we doen is elkaar aanstaren. We zeggen niks, horen bijna niks en doen bijna niets.

-POV Rosie-
"Welkom op het Valentijnsgala!" hoor ik iemand roepen. Een vrouw staat op het podium. Ze ziet er niet zo heel oud uit, en voor haar leeftijdheeft ze ook nog wel een prima uiterlijk. Ik klap met de anderen mee en de vrouw op het podium praat verder als het geklap is afgelopen. "Dan nu... Datgene waar we de hele tijd op hebben gewacht. We hebben stemmen binnen gekregen voor de gala-koning en koningin. En de koning van het gala is............... JACK STEVENS!!" door de hele aula hoor je gejoel en natuurlijk doe ik mee, ik ken hem wel goed.

"En dan de koningin..." ze opent het kaartje en begint met een heel verhaal. "Nieuw en zo te zien nu al bekend rond alle laatstejaars......... ROSIE MCCALLER!!" mijn mond hing open toen ik mijn hoor. Ben ik dan nu al zo populair bij alle laatste jaars? "Rosie McCaller! Ben je hier?" ik word geschud door William. "Rose, je bent koningin van het gala. Haal je je kroon nog op of niet?" zegt hij. Ik knik en loop naar voren.

"Aah daar ben je. Dus hoe voelt dit voor je?" "Ja, heel vreemd dit had ik echt totaal niet gedacht. Ik moest even weer tot de realiteit komen." zeg ik. "Absoluut dit is nog maar je vijfde dag hier op je nieuwe school. Maar de tiara...." zegt ze terwijl er iemand aankomt met nog maar één kroon op een zacht fluwelen kussentje. De vrouw pakt de tiara en plaatst hem op mijn hoofd.

The Boy Next DoorWhere stories live. Discover now