The Boy Next Door

Hoofdstuk 23❤️

-POV Rosie-
"Hey slaapkop!" roept iemand in m'n oor. Ik schrik wakker en kijk in het schaterende gezicht van Jane. "Wat doe je" vraag ik haar. "Ik maakte je wakker, we zijn bijna bij de haven. Vanaf daar gaan we via de boot naar Engeland" zegt ze ik graait naar wat snoep. "Wil je ook wat" vraagt ze. "Misschien straks, een of andere gek vond het namelijk nodig om mij wakker te schreeuwen" zeg ik kijkend naar haar met een ik-weet-dat-jij-weet-dat-jij-het-was blik. "Ik voel me niet schuldig" zegt ze met een grijns. "Shut up" zeg ik en lach met haar mee.

Een half uur later zijn we aangekomen bij de haven en wachten we op de boot. "Rustig blijven! De boot komt er zo aan. We blijven allemaal gewoon hier en nemen onze spullen mee in de boot" zegt onze mentor en gaat op een bankje naast een andere docent zitten.

Ik zucht vermoeiend als een kwartier later de boot er nog steeds niet is. "Dit duurt zo lang" zeg ik verveelt. "Ja, ik kan er niks aan doen schat" zegt Jack en kust me op mijn mond. "Aawh, wat lief" zegt Anna en kijkt ons aan alsof we een klein baby'tje zijn. "Dit zou jij ook kunnen hebben als je ervoor ging vrijdag" zeg ik met een leuke lach op mijn gezicht omdat ik weet dat ik gelijk heb. "Ik wou je niet kwetsen" zegt ze verontwaardigt en ik stap op haar af. "Stefan vind jou ook leuk" zeg ik zacht in haar oor. Ze kijkt verbaasd naar me en ik knik. "Hoe weet je dat zo zeker" vraagt ze en kijkt me niet-wetend aan. "Hij kijkt alleen maar naar jou als je komt. Kijkt vaak dromerig, en zucht veel. Plus dat heeft hij me verteld" zeg ik en kijk naar de zee. "Wow, dit had ik niet verwacht" zegt ze en vervolgt mijn beeld naar de dansende golven die van voor en weer naar achteren gaan.

We zijn nu zo'n vijf minuten verder en ik zie een boot aankomen. "Mevrouw de boot!" Hoor ik iemand roepen. "Allemaal hier komen!" schreeuwt ze over het plein waar we wachten. "Je mag zelf kiezen wat je op die boot doet maar je mag er niet vanaf, veel herrie of een gigantische troep van maken. Als dat duidelijk is kunnen we vertrekken" zegt mvr. Klingers.

We lopen naar de boot en nemen ergens plek in een soort van bar/café ding. Jack neemt plaats naast mij terwijl Sofie er direct met haar meelopers naast komt. "Hey Jackie" zegt ze 'verleidelijk' en kauwt arrogant op haar kauwgom. Hij staat op van zijn stoel, gaat voor mij staan en zoent me volop mijn lippen. Ik hoef niet eens te kijken wat haar gezichtsuitdrukking is. Die voel je gewoon van 200 kilometer afstand.

Terwijl hij zijn lippen weer van de mijne afhaalt zien we dat Sofie en de rest van haar sletten weg zijn gegaan.

William komt aangelopen. "Hoe gaat het tussen de tortelduifjes" zegt hij en gaat voor ons staan. "Dat kun je denk ik wel zien" zegt Jack en drukt een kus op mijn wang. "Mooi, ik heb Rosie alleen even nodig" zegt William en Jack laat mijn hand los.

"Waarom wou je me spreken" vraag ik. "Ik moet weten of Briana me leuk vind" zegt hij meteen en wordt vuurrood. "Iemand is hier verlie-iefd" zeg ik plagerig en hij kijkt geïrriteerd weg. "Ze vind je vast wel leuk.. Misschien leuk leuk maar dat weet ik niet" zeg ik en we lopen alvast weer terug hij slaat linksaf en ik loop weer naar Jack. Hij is aan het praten met een jongen die ik niet ken, maar hij is niet lelijk.

"Damn Jack! Lekkere chickie gevangen" zegt hij en knipoogt naar me. Ik rol met mijn ogen en Jack zegt "Gast, dat is mijn vriendin" "Lekkere vriendin dan" zegt hij en steekt zijn hand naar me uit. Jack knikt en ik neem zijn hand aan. "Jesse, zijn neef" zegt hij en drukt een kus op mijn wang. "Rosie McCaller, leuk je te ontmoeten" zeg ik en ga naast Jack zitten. "Hoe kan het dat ik jou nog niet eerder hier heb gezien" zegt Jesse en ik zeg "Ik zit hier nu een week of vijf hier op school" zeg ik en neem een slok van Jack's cola. "Ik denk niet dat dat mocht" zegt hij en pakt mijn heupen vast. "Awkward dit... Ik ga wel weer" zegt Jesse en loopt weg.

Vurig drukt Jack zijn lippen op de mijne en ik leg mijn handen in zijn nek terwijl ik hem innig terug zoen. Ik hoor opeens een knal en haal direct mijn lippen van de zijn af. "Eindelijk, wil je wel weten hoelang ik je naam heb geroepen" vraagt Anna. "Ik heb je advies nodig" zegt ze en sleept me met heer mee.

"Ben ik een keer serieus bezig wordt ik meegesleurd, maar vertel" zeg ik en ze begint haar verhaal.

"Ik ben erachter gekomen dat ik iedereen op deze boot, van de jongens dan, vergelijk met je broer" zegt ze en ze kijkt me ongemakkelijk aan. "Ga voor Stefan. I don't give a fuck! Hij is m'n broer en jij m'n beste vriendin, ik wil je familie lid worden" zeg ik en omhels haar. Ze zucht alles uit en zegt "Ik was zo bang voor je antwoord". "Het komt goed, maar nu moet ik gaan. Jack wordt ongeduldig"

Ik loop naar Jack toe en pak zijn hand vast. "Sorry dat ik telkens weg wordt gehaald" zeg ik en druk een kus op zijn wang. "Kun je niets aan doen, mensen hebben je nodig. Maar ik jou het meest" "Kuch-kuch cliché" zeg ik en lach naar hem. "Je houdt ervan als ik cliché doe" zegt hij en neemt mijn hoofd zachtjes vast. Zijn lippen komen dichtbij en- "Mensen! Bedankt voor jullie aandacht! Over twee uur komen we aan in Engeland dus je kunt nu nog doen wat je wil, behalve zwemmen. Ik wil dat jullie allemaal even hier komen want wij hebben iets gepland" zegt mvr. Klingers.

"Jullie gaan op het schip zoeken naar een speciale kaart, in tweetallen die jezelf mag maken" "Wat voor kaart?!" roept iemand. "Zie het als een soort schatkaart, wie hem vindt wordt beloont" "Met wat?!" vraagt iemand anders nu. "Een gratis reis voor in de Londen Eye met z'n tweeën" zegt ze. "Ik kies voor jou babe" zegt Jack en plaatst zijn handen op mijn heupen terwijl hij kusjes in mijn nek plant. "Stevens hou je je hoofd er ook bij" roept mvr. Klingers. "Zeker! Ik hou mijn hoofd bij haar" zegt hij en drukt me nog dichter naar hem toe. Mevrouw Klingers zucht vermoeid en gaat verder in haar verhaal. "Wie de kaart vind komt meteen hiernaar toe om hem in te leveren. Begrepen" zegt ze en een paar secondes later horen we het startsignaal.

Ik kijk onder een stoel en in een gleufje tussen de deur maar ik kan hem nergens vinden. "Al gevonden" hoor ik achter me. "Nope" zeg ik en zucht.

Ik val verslagen op de grond als ik opeens een stukje papier zie. Ik haal het stukje voorzichtig van de tafel af en zie een kaart. De kaart van Engeland! Ik spring op en stop de kaart in de binnenkant van mijn BH. "Ik heb m gevonden, kom je" fluister ik in Jack's oor en hij pakt mijn hand.

"We hebben een winnaar!" roept een docent door de microfoon. "Wat!? Wie!" schreeuwt de akelige stem van Sofie. "Jack en Rosie. Gefeliciteerd, hier zijn jullie kaartjes" zegt de docent en geeft ons kaartjes. "Een BH is volgensmij nog nooit zo handig geweest" zegt Jack ik begin te lachen.

------------------------------------------------------
Heeyy peepsss 😚😚
Ik had weinig inspiratie t laatste stuk dus k snap dat je dat flut vind maar nu............

ONGELOFELIJK BEDANKT VOOR DE DUIZEND REEDS
😱😍😍
Ik geloof t nog steeds niet maar mijn eerste boek en dan direct DIT! Ik moet jullie allemaal zo hard bedanken!!

Ik hou zo veel van jullie! Echt waar! Niet normaal dit ik heb t boek nog maar een half jaar ofzooo😱 ik wil jullie echt zo erg hard bedanken maar ik weet niet hoe😁 dus misschien dit👇🏻

Ik zit te denken om een
Q/A te doen dus daar heb ik het waarschijnlijk t volgende hoofdstuk erover maar nog steeds HEEEEEELL HEEEEEELL HEEEEEELL
ERGGGGG BEDAAANKTT
❤️❤️❤️

Xoxoxoxoxoxoooo

1453 woorden xx❤️