The Boy Next Door

Deel 2~ Hoofdstuk 9❤️

-POV Rosie-
"Fack off!" roep ik als mijn wekker afgaat. Ik zucht en rek me uit. Vandaag is m'n eerste dag op de uni en ik heb er veel zin in, not. En sowieso niet als het rond tien uur moet beginnen. Ik trek de dekens een beetje hoger en pak mijn mobiel.

Het is echt behoorlijk koud. Wel een beetje logisch want het is herfst. Ik zie een paar bladeren van de boom vallen. Dwarrelend vallen ze naar beneden op de grond. Ik moet vandaag echt warme kleren aan doen denk ik in mezelf.

Uiteindelijk stap in om half tien uit bed. Huh? Half tien? Waarom zo laat? Nou vanaf het appartement is het iets minder dan vijf minuten naar de school dus heb ik bijna nooit haast. Ik trek de kastdeur open en kijk wat rond. Uiteindelijk kies ik voor een zwarte highwaist broek met een warme beige trui. Ik pak ook nog Adidas schoenen erbij. Ik loop naar m'n nachtkastje waar ik mijn sieraden heb liggen. Ik pak het kettinkje en de ring die ik heb gekregen van Jack. Het is iets wat ik altijd draag. Zonder die assecoires voel ik me net naakt. Een naar en vreemd gevoel hangt dan de hele dag in mijn lichaam en gaat niet weg voordat ik die sieraden om heb. Ik pak ook nog een stel witte enkelsokjes en trek alles dan aan. Ik doe m'n haar in een knot, pak mijn mobiel en loop naar de keuken waar ik mijn ontbijt klaar maak.

De klok geeft aan dat het bijna kwart voor tien is. Nog tien minuten dus. Ik werk een broodje en een kiwi naar binnen en neem daarna nog een glas melk. Daarna poets ik nog gauw mijn tanden en pak m'n handtas. Spullen die ik nodig heb zoals mijn mobiel en portemonnee stop ik in de tas en loop dan naar beneden.

Katie staat er al te wachten dus loop ik maar naar haar toe. "Goodmorning" zeg ik. "Hey hey" zegt Katie terug. "Lekker geslapen" vraagt ze. "Wel goed, jij?" Vraag ik terug. "Prima, alleen Alexa lag een beetje hard te snurken" zegt ze lachend.

Voor de duidelijkheid, Alexa is Katie's nichtje die ook op die kamer woont.

"Is Alexa eigenlijk al klaar?" vraag ik aan d'r. "Ze zei dat ze zo kon komen. Dus nog even wachten" zegt ze. Ik knik en kijk naar de trap, waar na een minuutje of twee Bri uiteindelijk naar beneden loopt. "Hey, zullen we gaan" zegt Briana. "Even op Alex wachten" zeg ik. Ze knikt en we wachten.

•

Zuchtend loop ik mijn kamer binnen. Vandaag mocht dan wel de eerste dag zijn, maar hij was echt vreselijk. Mevrouw Sanders is zo'n zeurpiet, dit moet perfect en dat moet perfect. Ze lijkt wel een bekakte alpaca, omdat ze een heel erg bekakt stemmetje heeft en omdat ze best wel veel haar heeft. En dan niet alleen op haar hoofd.
Serieus, het puilt eruit. Je ziet haar oorhaar, neushaar, volgensmij ook baardhaar. Ze heeft echt een probleem met haar haargroei.

Ik pak een appel uit de koelkast en werk die langzaamaan naar binnen. Ik ga wat voor de tv zitten, gewoon even op Netflix. Ik kijk nu the Vampire Diaries en ik hou ervan. Ik ben echt team Stefan, not going to change. Ik ben nu bij aflevering twaalf van seizoen één. Na zo'n drie afleveringen hebben zien besluit ik om in bed te liggen. Ik weet niet hoe het komt maar de laatste tijd voel ik me een beetje slap. Het voelt alsof... ik weet niet hoe het voelt. Maar er hangt een naar gevoel in m'n onderbuik. Ik draai me op mijn rug en kijk naar het plafond. Hij is best wel lelijk, gewoon wit met een paar vlekjes erop. Ik sluit mijn ogen, denk aan vroeger en laat me rustig meeslepen met mijn herinnering.

"Kom, je gaat het geweldig vinden" zegt hij vrolijk. "Okay then" zeg ik en hij pakt mijn hand. Hij trekt me voorzichtig in een grote groep met mensen. "Wat ben je van plan" vraag ik met een lach. "Je gaat het wel zien" zegt hij en wijst dan omhoog. Die groep is een rij, en die rij staat voor een reuzenrad. "Jack, waarom?" "Jij hebt ook geen hoogtevrees dus het kan wel. Het is maar voor een halfuurtje ofzo" fluistert hij in m'n oor. "Het is wel lief van je" zeg ik en druk een kus op zijn wang.

Na wen minuutje of tien mogen we instappen en de caissière sluit het deurtje af. Ik voel hoe het karretje langzaam zichzelf hoger werkt en een zacht briesje door mijn haar gaat. Jack friemelt een beetje aan het armbandje dat ik om heb gedaan. "Is er iets" vraag ik. "Ik ben bang, ik kan je daar niet in mijn armen houden. Je veilig laten voelen. Niet meer voor mijn meisje kunnen zorgen" zegt hij teleurgesteld. "Ik ga je missen, sowieso. Maar alles wat we nu kunnen doen is sterk blijven en hopen dat je blijft leven. Je bent mijn leven geworden en ik stel me geen leven zonder je voor, maar op dit moment worden we binnenkort uit elkaar gehaald en kunnen we niet meer bij elkaar zijn. Ik zal gewoon moeten wachten totdat je misschien weer terugkeert. En ik wil dat" zeg ik en pak zijn hand. "You're not the only one" zegt hij. Ik leg mijn hoofd tegen zijn schouder en voel hoe zijn ademhaling z'n schouders op en neer laten gaan. "Together" "Forever" zeg ik en glimlach.

Ik voel mijn wangen een beetje vochtig zijn en veeg het weg met mijn handen. Elke herinnering aan hem doet pijn. Alleen omdat het leger nieuwelingen nodig had. Ik had nu in zijn armen kunnen liggen, van al zijn aanrakingen genieten maar justitie heeft ons gescheiden van elkaar. Dus sterf ik, dag in dag uit, totdat Jack terug is.

-------------------------------------------------------
Het people. How are ya❤️

Weer een hoofdstukje omdat LynnieeXx het zo graag wou😂❤️

But it's okay. En ik ben down omdat Eleven weg is (ik kijk stranger things you know😏😍) en das echt zo lief en sneu tegelijkertijd. Maar ik ga nu slapen want morgen moet ik naar de ortho... krijg een beugel wss. Goodnight❤️💤

Alexa🍃🙈

1044  woorden xx❤️