The Boy Next Door

Hoofdstuk 18❤️

-POV Jack-
Dat er zoveel achter dit meisje schuilt, dat had ik niet verwacht. Maar wat ze ook heeft mee gemaakt ik blijf van haar houden. Ja ik heb het over Rosie! Ik stel me geen leven voor zonder haar. Ik zou me leeg voelen, levenloos, verdrietig. Ik troost haar nu al zo'n half uur en ik vind het niet eens erg. "Sssssh het komt wel goed schat" ik streel haar ruggengraat en plaats een kus op haar kruin. "Rosie gaat alles goed?" vraagt de bezorgde broer die nu ook in haar kamer staat. Hij kijkt me aan en geeft een dodelijke blik. Ik schud mijn hoofd terwijl ze nog wat dichter tegen mij opkruipt. "Thomas..... Hij is er weer" zegt ze zacht zijn hoofd betrekt bij de naam 'Thomas'.

"Heeft hij je pijn gedaan? Gaat alles goed met je? Heeft hij je drugs gevoerd?" vraagt hij bezorgd. "Nee, nee en nee" zegt ze stil. Ik plaats nog een kus op haar kruin en ze plaatst haar hoofd op mijn schouder. "Moet ik iets voor je halen? Moet ik het mam vertellen? Kan ik iets voor je doen of betekenen?" vraagt haar broer weer op een bezorgde toon. Ze schud haar hoofd en zegt "Ik licht mam zelf wel in". Hij loopt rustig haar kamer uit en ik hoor dat ze wat zwaarder ademt. Ze gaat vast slapen, denk ik in mezelf en ik richt mijn ogen even op haar gezicht. Ze heeft haar ogen dicht.

"Jack? Wil je mee-eten?" vraagt haar moeder vriendelijk. "Ik wil niet tot last zijn" zegt hij met een glimlach. "Ik heb genoeg hoor, schuif maar gerust aan. En doe me even een gunst en wek Rosie. Bedankt" dat laatste zegt ze pas als ik met mijn hoofd knik. "Rosie? Wordt nou eens wakker" zeg ik en ga met mijn handen door haar haren. Ze knippert een paar keer en opent dan haar ogen. "Goedenavond Doornroosje" zeg ik grijnzend. "Heel grappig, hoe laat is het?" vraagt ze waarop ik antwoord "bijna zes uur dus we gaan eten". Ik pak haar hand en neem haar mee naar beneden.

"Hey lieverd, lekker geslapen" vraagt Eliza. "Mwah, viel mee" zegt ze slaperig. "Wil je spinazie? Of aardappels, misschien karbonade?" ratelt haar moeder. "Doe maar aardappels" zegt ze zacht. "Jack?" "Doe ook maar aardappels" zeg ik met een lach.

Na het eten zijn we weer naar haar kamer gegaan en zitten we nu op Rosie's bed. Ik pak haar hand vast en plant er een kusje op. Ik kijk in haar ogen en zie ze glinsteren. Met mijn andere hand pak ik voorzichtig haar hoofd vast en plant een kusje op haar zachte lippen. "Ik hou van je" fluister ik, ze lacht "Ik ook van jou"

Ze drukt haar lippen weer op de mijne en woelt met haar handen door mijn haar. Ik pak haar bij haar heupen en draai me boven haar.

Er komt een kreun uit mijn lippen als ze zachtjes aan mijn haren trekt. Ik drukt mijn lippen nog steviger tegen die van haar en hou mijn handen naast haar hoofd om niet bovenop haar te vallen.

Een van haar handen kruipt onder mijn shirt en trekt de lijnen van mijn sixpack. Dit gevoel is onbeschrijfelijk, niets kan mij tegenhouden om niet van dit moment te genieten. Ik haal mijn lippen van de hare af en kijk in haar ogen.

"Ik wil morgen niet naar school" zeg ik grijnzend. "Hou die dirty minds voor jezelf oké" zegt ze lachend. "Zal moeilijk worden, om je niet te zoenen of je buik of benen te strelen. Ik weet nu wel hoe ik je naar mij kan laten verlangen. Allang" zeg ik en ik schenk haar een knipoog. Ik zie dat ze begint te blozen en ik neem een plukje haar dat voor haar mooie gezicht is gevallen. Ik draai het plukje rond mijn vinger en begin ermee te spelen. "Jack stop" zegt ze terwijl ze haar ogen sluit. Ik draai het plukje haar van mijn vingers en begin haar nek kusjes te geven. "Jack stop" zegt ze lachend. "Gaat moeilijk babe" fluister ik zacht en plant nog meer kusjes in haar nek. "Ik denk dat ik moet gaan" zeg ik met een pruillip. "Ja, zie ik je morgen?" "Tuurlijk! Wat zou ik anders moeten doen, ik ga je nu echt niet meer alleen laten" beantwoord ik haar. Ze geeft me nog een kus en neemt afscheid van me als ik naar mijn balkon overstap.

Zuchtend val ik op mijn bed. Allemaal gedachtes houden een race door mijn hoofd. Ik denk aan Rosie, haar lieve lach en die prachtige ogen die je doen verdrinken. Haar stem zo zuiver maar als je goed luistert heel breekbaar. En dan haar gevoelens, helemaal overhoop door haar vreselijke verleden, maar toch weer goed door de tijd van nu.

In mezelf denk ik na, hoe kan ze zoveel in mij zien. Ik bedoel ik was vreselijk. De eerste keer dat ze op het balkon stond, ik wist het zeker dat zij het meisje was waar ik voor wou vechten, en eindelijk heb ik haar. Direct na ons eerste gesprek gooide ik al mijn sigaretten weg. Mijn moeder vond dat ik de laatste tijd zo vrolijk was terwijl ik niets aan mezelf merkte.

Bestaat dan echt iets als liefde op het eerste gezicht? Zo ja, zal ik dan bij haar zijn in de toekomst? Zal ík wel een goede toekomst krijgen? Krijg ik wel een baan? Waarom stel ik mezelf deze kut vragen die ik nog lang niet kan weten?

Ik val in slaap zonder besef te nemen dat die vragen de hele tijd in mijn hoofd spoken.

------------------------------------------------------------------
Haaaaajj!! Jullie hebben zoveel redenen om mij te haten😭😅
Sorry dat zolang niet had ge-update, maar ik had het heel erg druk en jullie moeten wel weten dat ik wel veel doe met dit boek.

Daarbij wil ik ook mededelen dat ik bezig ben met het creeën van een nieuw boek!
Hij heet "Brother fight" maar staat er nog niet op. Dat gaat ook nog wel even duren want ik wil wel eerst een paar hoofdstukken op voorraad hebben voor het nieuwe boek.
Trouwens ik wil nog even zeggen dat ik heel blij ben dat ik al zoveel lezers heb!!

Ik hou van jullie❤️❤️❤️

1053 woorden xx❤️