Deel 2~ Hoofdstuk 22❤️

937 47 12
                                    

-POV Stefan-
"U begrijpt het niet! Mijn zusje is vermist!" Schreeuw ik tegen de politie agent voor me. "Dat weet ik heus wel" "Waarom doet u er dan niks tegen" vraag ik hem razend. "Wij doen wat we kunnen doen" zegt hij, ja vast.

Ik heb al vier dagen hier gezeten. Heen en terug gelopen alleen omdat ze hun luie reet niet willen gebruiken om mijn zusje te zoeken. "Ze is vast veilig" "Is ze niet! Dat is ze gewoon niet! Daarom moeten we haar zo snel mogelijk vinden. Ze is waarschijnlijk allang gewond of verkracht. En.. en dat verdient ze niet" zeg ik.

"Hoe bedoel je 'verkracht'" vraagt de agent. "Hoe bedoel ik het anders" zeg ik. "Hij is zelf laatst vrij gelaten" zeg ik kwaad. "Wie? Vertel me wie er weer rondloopt" zegt de agent dwingend. "Thomas Verschure, hij zat al in de cel voor een jaar of drie maar is een paar maanden geleden vrij gelaten" zeg ik. "Laat me even kijken" zegt hij en loopt gauw naar zijn computer. Zijn vlugge vingers vliegen over het toetsenbord en zijn ogen staan strak op het scherm gericht.

"Is het hem" vraagt hij en draait zijn computer bij zodat ik hem kan zien. Ik knik langzaam en hij laat zijn vingers weer over het toetsenbord glijden. "Was hij al eerder opgepakt voordat hij werd vrijgelaten" vraagt hij. "Niet dat ik weet" zeg ik en haal m'n schouders op. "Kijk zelf maar" zegt hij en schuift het scherm naar mij zodat ik het kan zien. "Opgepakt, Thomas Verschure (15) wordt opgesloten vanwege drugsdealen. Een celstraf voor een halfjaar" mompel ik zachtjes. "Hier is ook nog een foto" zegt hij. Alweer de foto alleen hierop lijkt hij jonger. "Dat is hem wel"

"Hij zou nog in de cel moeten zitten" zegt hij waarop ik hem vragend aankijk. "Hoe bedoelt u" "Een aantal maanden geleden is zijn borg betaald, dus hij is vrijgelaten. Vrijwel meteen daarna is hij gespot met wiet, XTC en sterke drank. Hij zou nu in de gevangenis moeten zitten" zegt hij. "Waarom zit hij er dan niet" "Omdat de mensen er geen klacht bij hadden, en ze waren alweer weg na een minuut of twee" legt hij uit. "Wie is 'ze'" vraag ik hem. "Er was nog één jongen bij hem, alleen zijn gezicht was niet te bekennen. Ze leken goed bevriend te zijn met, elkaar denk ik" zegt de agent.

"Maar, wat had hij dan gedaan. Die jongen" vraag ik. "Niks, het enige wat er te zien was is dat hij een zakje wiet gedrukt kreeg in zijn handen. Voor de rest dollen ze wat" zegt hij tegen me. "Je mag het filmpje wel zien. Misschien dat je hen herkent" "Dit is allemaal in Utrecht geweest?" Vraag ik nieuwsgierig. "Ja, een week of vier geleden. Ik denk bijna vijf weken" zegt hij.

"Ik heb hem wel eens gezien op school. Hij was een soort van vriend van Rosie" zeg ik, vreemd dit. "Ik zoom wel even in" zegt hij tegen me en laat de gepauzeerde video zien met de jongens. "Het zou wel kunnen denk ik" "Weet je zijn naam? Daarmee kunnen we verder komen misschien" zegt hij. "Nee, dat ben ik vergeten. Hij was ook op haar verjaardagsfeest maar ik kan me zijn naam niet herinneren" informeer ik. "Jammer, we zullen kijken wat we gaan doen" zegt hij. Ik knik en loop dan weg met een diepe zucht.

-POV Sky-
"Hij weet het" zeg ik tegen mam. "Wie weet wat" zegt ze. "Jack! Hier is nog een brief" schreeuw ik blij. "Geef eens" zegt mijn moeder haastig. Haar ogen glijden over het papier in haar handen. "Hoe weet hij nou dat Rosie wordt vermist. Ik bedoel, ze zijn bezig met de missie" zegt ze verward. Ik knik en neem het blad van haar over. "Ik zou het niet weten" zeg ik en haal een hand door mijn pas geverfde lichtbruine haren. Eigenlijk heb ik gewoon om highlights in mijn haar te hebben. Maar weer tot het punt.

Ik begin nog een keer met lezen. Mijn ogen sluiten en openen zich en even vergeet ik alles. Ik vergeet mam die naast me staat, mijn vriendje die zo komt -ja, Daan en ik zijn nog samen- en ik vergeet Rosie's vermissing.

Beste familie,
Ik wil even vermelden dan ik jullie mis. Maar ook echt vreselijk veel dan. Ik hoop dat jullie je leven lijden zonder mij en gewoon door zijn gegaan in deze twee maanden.

Ik zou graag willen zeggen, dit is mijn laatste brief die jullie krijgen van me. Want ik ben over één of twee jaar terug of ik overleef het niet. We gaan namelijk in één stuk door met de missie, dus geen pauzes, wat betekent geen schrijftijd.

Daarnaast wil ik een antwoord. Ook al weet ik dat ik die niet krijg, zou ik het wel willen weten.

Ik heb het gezien, het nieuws van Rosie. Is het echt waar? Ik wil dat ze gewoon naar school gaat in plaats van opgesloten te worden en gedwongen worden omdat te doen wat van haar wordt gevraagd. Dus nu wil ik vragen..

Is Rosie veilig daar? Ik weet wat ze heeft meegemaakt, en dat het haar opnieuw is overkomen, maar ik hoop gewoon het allerbeste voor haar. Ze zou thuis moeten zijn en verdergaan methaan leven, maar nu maakt ze een reis door de hel. Sorry, ik wou dit gewoon even kwijt.

Hopelijk hebben jullie begrip voor dit. Ik hoop dat ik jullie weer zie.

Veel liefde
Jack

--------------------------------------------------------
OMFG OMFG OMFG OMFG OMFG OMFG OMFG OMFG OMFG
IK HEB 100.000 FREAKING LEZERS!!!!!! LIKE WOW DANKJE WEL ALLEMAAL!!

Ik ben ongelooflijk blij! Wow ik kan het nog streeft niet geloven😂😱Ik ben jullie zo dankbaar❤️

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

Ik ben ongelooflijk blij! Wow ik kan het nog streeft niet geloven😂😱
Ik ben jullie zo dankbaar❤️

Ik hoop dat jullie door blijven lezen met dit verhaal want het wordt zo vreemd joh😂 jullie gaan echt een hekel hebben aan een paar mensen. #spoiler #belike

Maar..
It's time for me to go🙋🏼
Hou zo veel van jullie❤️

1000 woorden xx❤️

The Boy Next DoorWhere stories live. Discover now