Deel 2~ Hoofdstuk 28❤️

820 50 12
                                    

-POV Rosie-
"Wieh!" roep ik blij bij elke scherpe bocht die we maken. Ik lach naar Amélie en ze kijkt me een beetje ongemakkelijk aan. "Doe gezellig mee" zeg ik blij en plaats mijn handen op haar bovenbeen. "Nee dank je" zegt ze en verwijdert mijn hand weer. "Maar de bochten zijn zo leuk! Wist je dat ik echt goed ben in Frans. Je trouver qu'il est beau" zeg ik grijnzend en wijs naar Thomas. "Iedereen in deze auto kan Frans schatje, daarbij ik weet dat ik mooi ben" ik ga heel overdreven nep hoesten. "Sorry ik verslikte me even in je ego" zeg ik en lach een beetje. "Oke, die was goed" zegt Pete lachend. "Mega Mindy staat paraat!" Zing ik en barst in lachen uit. "Thuis mag je lachen maar buk nu en houdt je armen laag, we worden wel gevolgd door de politie" zegt Pete een beetje boos. "Mega Mindy staat paraat!" zing ik nog een keer en ga dan liggen.

Ik heb alleen weinig ruimte want er zijn maar drie stoelen in het midden, daarnaast zit ik met mijn hoofd op Amélie's schoot. Ik woel wat heen en weer en voel dan de hand van Amélie op mijn voorhoofd. "Meisje je gloeit helemaal" "Ik ben geen oven toch? Anders stond ik misschien in brand" zeg ik. "Ze is echt niet om uit te staan nu Thomas, doe er eens wat aan" zegt Pete. "Hé" zeg ik en kijk op naar heet hoofd van Amélie. "Ben ik echt een oven?" vraag ik dan angstig. " Nee, rustig maar. De jongens hebben je alleen meegenomen op het moment dat je het zwakst was" fluistert ze. "Rosie, wil je-" "Het is nog steeds Mega Mindy voor jou Thomas" zeg ik. "Wil je misschien een lolly" vraagt hij. "Lolly! Welke smaak dan" vraag ik. "Appel" zegt hij. Ik reik mijn hand uit naar voren en hij geeft me een lolly. Ik haal het papiertje eraf en begin te zuigen op het suiker stokje.

"Waarom voelt het alsof onze banden lek zijn" vraag ik. "Wat?!" zegt Thomas geschokt. "Hoe bedoel je 'lek'" "Nou, precies hoe ik het zeg lek. Kijk ook eens achter je, er zijn auto's die jullie al de hele weg volgen" zeg ik met een 'duh' stem. "Schud ze af" zegt Thomas. "I'll try" zegt Pete. "Oeh, wat zou dat in 't Frans zijn" vraag ik nieuwsgierig. "Kijk op Google vertalen" zegt Pete onverschillig en focust zich op de weg.

"Plankgas erop! Heb nog nooit GTA gedaan of zo?!" Zeg ik. "Tuurlijk heb ik dat wel gedaan" zegt Pete, alleen een beetje ongemakkelijk. "Wat! Nog nooit gespeeld? Dat is de jeugd van elke jongen, met Call of Duty" zeg ik verbaasd en ga rechtop zitten. "Geen PlayStation of xBox" zegt hij verduidelijkend en haalt zijn schouders op.

"Je moet nog steeds wat harder rijden, ze halen ons wel bijna in" zeg ik en kijk naar m'n nagels. Ik moet ze gauw weer eens lakken. "Amélie? Mag ik misschien een keer nagellak van je lenen" vraag ik aan haar. "Ik heb dat niet" zegt ze en kijkt Pete aan. Ik zie door de spiegel dat hij z'n ogen rolt en zucht.

"Ga hier links" zegt Thomas. Pete maakt een scherpe bocht naar links en de politie vertraagd wat. "Nog een keer links" zegt hij. "De weg is te smal, dat lukt niet" zegt Pete. "Links!" schreeuwt Thomas. "Ik hoef geen gehoorbeschadiging" zeg ik. "Nu is het genoeg Rosie" zegt hij en laadt zijn wapen.

"Mijn broer had ook altijd dat soort geweertjes, die had hij dan gewonnen op de kermis en zo" zeg ik vrolijk. "Het leven gaat niet altijd zoals op de kermis, dus als jij nu even je mond houdt hoef ik geen schietpartij te beginnen" zegt Thomas kwaad en richt het wapen op mijn hoofd. Ik klem mijn kiezen op elkaar en hou me stil, dat is het beste voor allemaal.

"Schiet maar" zeg ik na een lange stilte. "Schiet! Of durf je het niet. Wil je me wel pijn doen, bij jou zoen doet namelijk meer pijn dan zo'n verdomde ijzeren cirkeltje in mijn fucking lichaam!" "Taalgebruik" zegt Amélie. "Ik wil hier überhaupt niet zijn! Schiet die kogel maar, doe het. Dan ben ik tenminste verlost uit mijn lijden" zeg ik woest. Thomas zucht en legt zijn wapen neer op zijn schoot. "Jij laat mij geen keus als je strontvervelend bent" zegt hij kwaad. "Ach fijn! Nu ook nog een ruzie, jongens kom op! Hoe oud zijn jullie wel niet? Vijf" zegt Amélie tegen ons. "Ik ben al achttien hoor, over drie maanden negentien" zeg ik. Amélie duwt mijn hoofd van haar benen af en ik kijk haar boos aan. "Niet leuk" ik kijk haar boos aan. "Rosie, nu moet je echt even je mond houden. Je gaat over de grens heen" zegt Amélie. Ik wil er wat op in brengen maar besluit dan om (alweer) toch maar mijn mond te houden.
Hoezo, de grens overgaan? We zijn nog steeds ergens middenin Nederland hoor.

Ik ben moe, ik ben slap en ik wil naar bed. Ik gaap en leg mijn hoofd op Amélie's schouder. Mijn ogen sluit ik langzaam en dommel dan langzaam weg.

-------------------------------------------------------
I wish you a merry christmas, I wish you a merry christmas, I wish you a merry christmas and a happy new year!

Halooo🙋🏼                                     I am back people and I hope you enjoy it! Alweer een nieuw hoofdstukjee! Ik ben erg blij dat het nu vakantie is want ik heb nu veel tijd on de eerste week veel te schrijven. Huh? Alleen de eerste week? Nou dat komt omdat er roostermaker zijn op school, en die zeiden lekker 'laten we de eerste donderdag na de vakantie de toetsweek doen' en ik ga de tweede week dan dus echt wel leren😂😐 mijn punten staan niet vreselijk slecht maar ook niet geweldig dus er moet nog een tandje bij.

WOOOOOWWW!!!!!!!! Het is me nog nooit opgevallen dat ik bijna elk hoofdstuk gewoon in mijn bed schreef😂😂 echt waar! Ik schrijf alleen maar als ik ziek ben overdag, of als ik vrij ben of geen huiswerk/leerwerk. Maar mijn algemene dag is behoorlijk druk. Gelukkig nu eindelijk rust en kan ik me lekker vol eten met oliebollen😍🎆

En.. IK STOND AFGELOPEN VRIJDAG DERDE IN TIENERFICTIE😱😱 OH MY GOSHH JULLIE ZIJN ZO LIEF IK KAN JULLIE NIET NORMAAL VEEL BEDANKEN HIERVOOR❤️❤️
ik zal maar 1x dankje zeggen anders komen er teveel☺️❤️❤️

Nou.. ik weet niet wat ik moet zeggen😬 ongemakkelijk.. ik zie jullie wel gewoon bij t volgende hoofdstuk dat ik plaats.

Byee🙋🏼❤️

1100 woorden xx❤️

The Boy Next DoorWhere stories live. Discover now