Deel 2~ Hoofdstuk 10❤️

1.1K 51 48
                                    

-POV Rosie-
Een nieuwe dag is aangebroken en ik zit zoals gewoonlijk weer het nieuws te kijken met mijn ontbijt erbij. Ik heb me al aangekleed, een zwarte broek met een bordeaux rood shirtje. Ik heb ook nog grijze schoenen aan.

Ik kijk nog even naar de tijd op mijn horloge die aangeeft dat het tien voor half elf is. Ik loop met mijn tas en jas naar beneden waar ik als eerste sta te wachten totdat de rest komt.

"Goedemorgen Rosie" zegt Gabriel. "Goodmorning Gabriel" beantwoord ik en neem plaats op de bank die in de lobby staat. "Zullen we dan maar gaan" hoor ik drie mensen in koor zeggen. Ik kijk op en zie de hoofden van mijn drie gekke vriendinnen. "Lets go then" zeg ik. Ik doe nog een sjaal om en pas mijn tas.

Met z'n vieren lopen we de Aletta Jacobshal binnen en nemen ergens in het midden plaats van de rijen met stoelen die zich van beneden naar boven hebben gewerkt. Ik pak mijn laptop en boeken erbij en focus me dan uiteindelijk op de les die wordt gegeven.


"Ik heb nog steeds een hekel aan Madison. Ze denkt alsof ze echt alles is" zegt Alexa. "Ik ken geen Madison" zeg ik. "Wees daar maar blij mee. Dit is mijn tweede jaar hier op de UT maar ik zit nog steeds bij die tuttebel ik een studiegroepje" "Ze is een Sofie 2.0" legt Katie voor de duidelijkheid uit. "Ja, nu begrijp ik het" zeg ik lachend. "Leer thuis alle bladzijdes van heel hoofdstuk één, twee en drie voor over twee weken" zegt mevrouw van Laren.

"Ik ga meteen leren" zegt Briana. "Me either" zeg ik en we lopen de hal uit.

Op een gegeven moment raak ik even in de war. En dat moment is als ik zo'n tien stappen uit de Aletta Jacobshal ben gelopen. Ik zie een auto die me heel erg bekend voorkomt. Maar dan ook echt heel erg.

Dan stapt de persoon uit die nog net in de bekende auto kwam. Het lijkt alsof alles in slowmotion gaat nu. Haar hakken hoor je over de grond en de wind door de haren blazen ze naar achteren.

Ik ren d'r op af en ze rent ook naar mij. Ik omhels haar vrijwel meteen als ze voor me staat. "Kun je ook wat vaker van je laten horen" zegt Sky lachend. "Ik zak m'n best doen" zeg ik en sla mijn armen steviger om haar heen. "Kom met me mee naar mijn appartement. Dan laat ik je Groningen zien" zeg ik blij en trek zachtjes aan haar arm. "Ik ben hier om je iets te vertellen" zegt ze opeens een stuk serieuzer. "Maar niet hier, iedereen zal ons horen" zegt ze en stiekem maakt ze me een beetje achterdochtig.

"Knus plekje. Mooi ingericht ook" zegt ze en neemt plaats op de bank. "Dankje, wil je thee?" vraag ik haar. "Ja, lekker" zegt ze. "Hoe gaat het vijfde jaar" vraag ik d'r. "Wel prima tot nu toe. Voor Engels een tien, een tien voor Frans en een tien voor economie maar dat is gewoon makkelijk" zegt ze trots. Ik schenk een kopje heet water waar ik het theezakje iets daarna in plug.

"Hier" zeg ik en rijk haar kopje thee aan. "Ik heb een brief, van Jack" zegt ze zacht. Ik lach voorzichtig en ze kijkt me aan. "Is het goed nieuws" vraag ik haar meteen verward. "Lees zelf maar" zegt ze en geeft me het blaadje waar Jack's handschrift op te zien is.

Lieve vrienden en familie.
Als jullie dit lezen kan ik jullie wel vertellen dat ik de eerste aanval heb overleefd. Het was een harde strijd die we uiteindelijk gewonnen hebben dus er is een stukje lang vrijgekomen.

Rosie, ik wist dat je mijn beschermende engel zou zijn maar wat ik niet had gedacht was dat ik zonder een schotwond het zou overwinnen. De gedachte van jou doet wonderen. Je ogen die fonkelen als je blij bent. Je handen die zich beschermend om mij heen waren. Je lippen zo puur dat ik er geen seconde van zou willen missen, maar dat doe ik al een maand. Nooit gedacht dat ik zonder je zou kunnen leven maar... nee, het kan gewoon niet. Zolang jij blijft denken aan me zolang ik zou leven.

Ik hou van jullie.
Zorg goed voor jezelf.
Dikke kus
Jack Stevens

Mijn kaak zakt naar beneden en vormt al gauw een glimlach als ik de eerste zin opnieuw lees. "Hij leeft nog" fluister ik en mijn mondhoeken kruipen steeds verder omhoog. "Hij leeft nog!" schreeuw ik uit van blijdschap en ik gooi mijn armen om haar heen. "Hij leeft nog" zeg ik weer rustig. "Ik weet het" ik laat haar snel lis en kijk haar aan in d'r ogen. "Wanneer heb je die brief gekregen. Was het vorige week of.." ratel ik dan. "Eergisteren. We konden het je gisteren niet laten zien omdat we het te druk hadden" zegt ze met een lach. "Dus hij heeft nu misschien weer een nieuwe aanval" zeg ik verward. Ze knikt en neemt een slokje van baar thee. En al gauw proest ze het uit. "O my god! Het is zo heet!" zegt ze en hijgt. Ik lach haar uit en voel haar armen omme heen.

Het maakt me niets uit dat ik het al drie keer heb gezegd. Jack leeft nog.

------------------------------------------------------
Hey Hey... ik moet jullie iets vertellen.

Ik heb een jongen ontmoet. Hij is superlief en eigenlijk heb ik hem niet ontmoet, ik ken hem al iets van een jaar. Maar ik weet niet of ik het eerder heb gezegd, ik kon niet over min ex-crush heen komen. En toen opeens begonnen we veel te appen.
En toen was er een activiteit van de jeugdmantel zorg en zagen we elkaar weer gisteren. Alleen hij is zo anders geworden. Hij is langer en z'n kapsel is anders en hij is echt heel grappig en lief en hij heeft me geholpen hem te vergeten (terwijl hij dat zelf niet weet)

Maar gisteren hadden we samen een activiteit samen en het was echt heel gezellig en grappig. En daarna hadden we een bbq en toen zaten we naast elkaar en we praatten alleen maar met elkaar, en we zaten ook docht op elkaar en we keken elkaar zo vaak diep in elkaars ogen en het leek een staarwedstrijd. Ik heb zout in m'n haar gekregen door m'n vriendin Nori en m'n crush likte m'n duim (ja hij heeft payback gehad) en toen riepen een paar vriendinnen van mij om naar hun toe te gaan.
Ze zeiden dat het duidelijk was dat hij me leuk vond maar ik weet t gwn niet. Dus ik liep terug naar m'n stoel en hij zat daar met z'n voeten op en ik ging gewoon er bij zitten met mijn benen erover. En ik staarde toen een tijdje naar buiten en ik voelde gewoon zijn ogen op mij branden. En hij zat nog een keer op m'n mobiel en heeft toen stiekem foto's van me gemaakt.

En hij is superlief maar we zijn echt goede vrienden... ik wil dat niet verpesten maar ik vind hem echt heel erg leuk...
echt, fuck my life...

Nu wil ik een paprika eten en op een alpaca rijden. Sorry random shit😂❤️

Ik heb echt hulp nodig😍😍😭
Please help mij! Ik heb echt chocola nodig.

Ik ga maar weer❤️ jullie hebben genoeg van mijn gezeik te horen gekregen.

1249 woorden xx❤️

The Boy Next DoorWhere stories live. Discover now