Hoofdstuk 17❤️

2.7K 88 8
                                    

~HERSCHREVEN~

POV Rosie-
Gisteren in de middag was het heel gezellig in de stad. We hebben een leuk cadeautje gekocht, althans dat vind ik, en hebben zelf nog wat geshopt. Je kent waarschijnlijk wel de neiging om de dag nadat je je nieuwe kleren hebt gekocht die dag erna direct aan wilt doen, nou dat heb ik dus nu.

Ik had de kleren al op mijn stoel gelegd zodat ik niet mijn hele kast overhoop hoef te maken. Een kort spijkerbroekje met steentjes erop, een grijs hempje en een beige jasje. Ik vond het wel schattig staan bij elkaar, dus had ik het maar uitgekozen. Ik trek het aan en loop naar het kleine kaptafeltje die ik gisteren heb gekocht. Al mijn make-up en sieraden liggen daarop en ook nog een paar mooie foto's van mij en Jack, mijn familie (zonder mijn vader) en van ons vriendinnengroepje. Ik doe daar mijn make-up op en nog een gouden polshorloge om met wat armbandjes erbij. Ik trek nog even mijn lage witte Allstars aan voordat ik de trap af loop.

"Goedemorgen lieverd, lekker geslapen?" begint mijn moeder opgewekt. "Ja, alleen had ik liever nog in bed gelegen" zeg ik triest. "Vroeger wou ik dat ook, maar gelukkig deed ik dat niet. Maar ik maak pannenkoeken, wil je ook?" vraagt ze. "Denk je echt dat ik pannenkoeken als ontbijt afsla?! Hoe slecht ken je mij wel niet" zeg ik met een fake- zielige pruillip. "Ik weet dat absoluut wel maar je bent wel een beetje laat. Het is als vijf voor acht" "Shit! Ik had over vijf minuten met Bri, Anna en Jane bij het park afgesproken. We zouden samen fietsen" zeg ik terwijl ik gauw een pannenkoek naar binnen werk. "Ga maar gauw dan. Anders kom je nog te laat" zegt ze. Ik knik en pak mijn tas die op de stoel lag. "Dag mam! Tot vanmiddag!" schreeuw ik nog voordat ik me snel naar het park. Daar aangekomen op m'n fiets zie ik al dat Anna, Jane en Briana en al zijn.

"Heeey! Sorry dat ik zo laat ben. Ik had me een soortvan... Euhh jah, verslapen. Zoiets" zeg ik lachend als ik daar aankom. "Maakt niet uit, ik ben er ook pas net hoor" zegt Briana. "Maar laten we maar gaan voordat we te laat komen" zegt Anna terwijl ze haar linkervoet op haar trapper neerzet.

"Dus.... Kan iemand iets vertellen over de Griekse oppergod?" vraagt meneer Poorten met geschiedenis. Een paar kids steken de hand op maar dat vind hij niet leuk dus gaat hij dan altijd een random persoon uit de klas naaien die zijn vinger niet opstak. "Rosie, vertel eens wat erover" "De Griekse oppergod... Juist ja, dat was Zeus en hij was getrouwd met Hera toch. Dat ik de godin van het huwelijk. En waaraan je hem kon herkennen was een bliksemschicht" "Dat is prima, de volgende les gaan we het over dit onderwerp hebben dus jullie huiswerk is: zoek informatie over de Griekse goden. Dan mogen jullie nu opruimen" zegt meneer Poorten nog net voordat de bel gaat. Ik pak mijn spullen in en loop door de gangen. Als ik het lokaal aantref loop ik naar binnen richting het vertrouwde plekke naast Briana. "Hey! Zin in Frans?" vraagt ze aan mij. Ik schud mijn hoofd en neem zuchtend plaats naast haar. "Bonjour!" roept mevrouw Yassikle door de klas. "Bonjour" zeggen we terug. "Ik wil dat jullie een opdracht maken in groepjes. Het gaat over de Franse revolutie en dan is aan jullie de vraag: welke woorden waren het belangrijkst in die tijd? Dan gaan we nu groepjes van vier maken. Oke, Iris, Tess, Briana en Rosie. Nick, Stan, Amelie en Veronica. Julia, Kristy, Jack en Berend. William, Tyler, Brad en Felix. En tot slot jullie vier. Catelyn, Jane, Danique en Vicky. Succes!" Ik zie Iris en Tess al naar ons lopen en nemen voor ons plaats. "Ik weet dit al. Ik heb het gehad op mijn vorige school" zegt Briana. "Vertel! Dan zijn we direct klaar" zegt Tess blij. "Liberté, égalite en fraternité. De vertaling daarvan is vrijheid, gelijkheid en broederschap" zegt Bri en pakt alvast haar spullen in. "Mevrouw? Mogen wij gaan we zijn al klaar?" vraagt Iris aan mevrouw Yassikle. Ze knikt en we lopen het lokaal uit. Maar zodra we in de gang staan horen we luid geschreeuw. We lopen ernaartoe en zien daar twee jongens die met elkaar aan het vechten zijn. "Kleuters" zucht Tess. Ik loop steeds dichterbij als ik het bekende hoofd van Pete zie. "Pete! Wat the fuck doe je!" roep ik naar hem. Hij draait zich om en ik kijk in een paar ogen. "Waarom vecht je? Waar is dat voor nodig" ik richt me even tot de persoon achter hem en zie hem daar... Dit is nog erger dan ik dacht.

"Thomas...." fluister ik angstig. "Ik ben terug schatje" zegt hij met een gemene grijns op zijn gezicht. "Waarom ben je hier. Ga toch naar die andere sletten van je" sis ik naar hem. "Oh schatje, volgensmij weet jij wel dat iedereen daar mij begon te vervelen. Ik had oud vlees nodig en ik moest alleen maar dit jochie daarvoor nodig hebben. Mensen komen en gaan, maar jij Rosie bent degene waar ik voor wil gaan. En dan boeit het me niet dat ik je heb verkracht" vertelt hij met een gemene grijns. "Oh ja, weet je nog dat je vroeg om meer. Wat een prachtig moment was dat, vind je niet" "Gast je voerde me drugs. Ik werd fucking gedwongen door jou om die tering pilletjes in te nemen" sis ik weer naar hem. Ik voel een arm om mijn schouders en kijk naar de hand, daaraan zie ik dat het de hand van Jack is. "Rot op, dit is mijn school. Dus ook mijn regels" zegt hij tegen diegene waarvan zijn naam verbannen moet worden. "Niet voordat zij weer mijn meisje is" "Jammer voor jou is ze al bezet" "Voor welke kneus is ze nou weer gevallen" zegt hij terwijl hij met zijn ogen rolt. "Die kneus heeft een naam en staat toevallig ook voor je" zegt hij ijzig kil. "I-ik ga al. Maar je bent nog lang niet van mij af schatje" zegt hij gemeen als Tyler hem wegsleept.

"Je bent fucking verkracht door hem! En hij voerde je drugs!" schreeuwt Jack hysterisch door mijn kamer als we thuis zijn gekomen. Ik weet niet wat ik hierop moet zeggen dus hou ik mijn mond dicht. Ik denk aan de tijd van vroeger. De dag dat hij voor vier jaar de cel in moest vanwege drugshandel, moorden en verkrachting.

~Flashback~
Hier sta ik dan. Midden in een kamer vol stof en spinnenwebben. Ik luister naar de harde bonzen op de deur, en later slaat iemand met zijn vuist de deur open. "Rosie McCaller?" ik knik angstig en laat me met hem meevoeren. "Ik ben van de politie, we hebben Thomas Verschure opgepakt." verteld hij me terwijl hij me overdraagt aan een vrouw met een politie pak aan. "Hallo, ik werk bij de politie. We hebben je zojuist bevrijd uit zijn armen. We zouden je graag een paar vragen willen stellen, zou dat kunnen?" vraagt de vrouw. Ik knik kalm en ze begint met de vragen.
"Wij brengen je straks naar je huis, oké?" vraagt ze vriendelijk, en loopt zacht met mij naar de auto.

Eenmaal thuis gekomen na de vragen die mij gesteld waren op het politie bureau, wacht iedereen daar. Mijn familie, ze huilen tranen na alle vragen op het bureau van geluk en verdriet. James loopt naar me toe een omhelst me rustig maar ik geef hem de knuffeldood.

Ik huil. Zo was ik vroeger, een normaal tienermeisje maar de dag dat ik Thomas ontmoette stortte alles in
~Einde flashback~

"Rosie, gaat alles met je" zegt een liefkozende stem. Ik knik voorzichtig terwijl diegene me stevig omhelst. "Sssh het komt goed. Ik ben bij je"zegt hij weer en streelt met zijn vinger mijn ruggengraat. "Vertel dit aan niemand" zeg ik snikkend. "Dit zou ik aan niemand durven te vertellen. Je lijkt een sterke vrouw van buiten, wat je ook bent, maar zo breekbaar aan de binnenkant. Ik help je hierdoor heen" zegt hij. En gosh, die woorden lijken wel perfect. "Ik hou van je" fluistert hij zachtjes in mijn oor en drukt me wat dichter tegen hem aan. "Ik hou ook van jou"

------------------------------------------------------Hey mensen😏Alweer n update! Ik vind m niet zo heel perfect maar zeker beter dan de vorige

Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.

------------------------------------------------------
Hey mensen😏
Alweer n update! Ik vind m niet zo heel perfect maar zeker beter dan de vorige. Ik heb niet echt iets belangrijks nog te zeggen dus laat ik jullie niet vervelen
XoX

1442 woorden xx❤️

The Boy Next DoorWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu