[AFİLİ ÂŞIKLAR SERİSİ -1- DELİ GELİN]
Bir yanda deli dolu bir kadın, öte yanda gözükara ve dev gibi bir adam...
Her şey bir inatlaşmadan mı sebepti?
Çılgınlıktan belki de huzuru arayışındandı bu kadar hırçın dalgalarla Asude'nin ona savrulması...
...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
5. BÖLÜM: DİŞ SANCISI
"Yaz günü esen rüzgâr gibi..."
"Baba?" Koltukta uyuklayan adama ne kadar üzülse de izin alması gerektiğini bilen Asude, avcı edası ile koltuğun yanına kadar sessizlik ile ilerlemişti. Akşam yemeğinden sonra yemeğin ağırlığı ile babası koltukta uyuklamaya başlamıştı.
Kahveye iki saatliğine Sami eniştesi bakacaktı. Adamın yüzüne elini sürse irkilecekti, sürmese uyandıramayacaktı. Tercihini beklemekten yana kullanırken, içinde kızmaması için dua ediyordu.
"Baba?!" Biraz daha yüksek seslendiğinden, babası uykulu gözlerini hafif bir şekilde aralamış ve kızına bakmıştı. Bunu gören Asude ise hiç durmadan, masum bir ifade ile adama bakmaya başlamıştı.
"Babacım, kusura bakma uyandırdım ama acil konuşmamız lazım." Dizlerinin üzerinde halıya yerleşirken, babası konuşması için başını oynattı.
"Eğer izin verirsen, dışarıya çıkmak istiyorum." Sabırsızca alacağı izni düşünürken, babası bıkkınlıkla kafasını diğer tarafa çevirdi ve eli ile gitmesini işaret etti. Asude bu izinden sonra oturduğu yerden fırlayarak ayağa kalkmıştı. Akşamüstüne kadar Devrim ile vakit geçirmişti. Ona ne kadar vakit geçirmek denirse elbette. Birbirleri ile çekişmekle geçmişti zamanları.
Asude hâlâ o adamla aynı evde, nasıl hastanelik olmadan vakit geçireceğin düşünse de, bunu erteleyerek kaçmaya çalışıyordu.
Bu akşam mahallenin kadınları sokakta oturup akşam pikniği yapacaklardı ve genç kızlar da parkta oturacaklardı. Babasından kopardığı izin ile hızla odasına gitti. Cüzdanından uygun bir miktarı cebine aldığında artık gitmek için hazırdı. Önce mutfağa annesinin yanına uğraması gerekiyordu.
"Anne!" Asude'nin gür ve kamyon kornası gibi çıkan sesi ile irkilen kadın, bulaşık olan eline dikkat etmeden bağrına bastırdı. İşine o kadar dalmıştı ki, bu ses ona deprem oluyor hissi ve korkusu vermişti.
"Destur bismillah! Asude manyak mısın kızım sen?" Elindeki bıçağı kızına sallayan kadın, kızının omuz silkmesi ile işine geri döndü. Asude ise o güzel kısırdan bir kaşık da olsa tatmak istiyordu.
"Bize de bırakacaksın değil mi hatun?" çekmeceden çıkardığı ufak bir çatal ile bir tadımlık almıştı ki, annesi eline vurarak kendisine nasip olmayan yemeği yere düşürmüştü.
"Ben yesem, üzerinden otlanma dersin. Ayırırım kenara. Hadi git sen nereye gidiyorsan. Çevrene de dikkat et. Senin çenen düşüktür, yayık ayranı gibi yayılıverirsin, millete malzeme verme." Asude annesinin sözlerine gıcık olsa da belli etmedi. Kadının yanından geçerken gıdıklamayı ihmal etmemişti.
