AFİLİ ÂŞIKLAR SERİSİ 1-2 (DÜZENLENİYOR)

DG -29. Bölüm: AŞK YOLU (FİNAL)

Merhabalar!

Sınır; 2000 yorum.

Son bir bölüm kaldı sınır o yüzden bu kadar yüksek... Son kez sınır geçeceksiniz, son kez bölüm gelecek, son kez bölüm bekleyeceğiz, son kez bölüm yayınlama butonuna basacağım...

Son kezlerin sonu gelmiyor, hem sevinçliyim hemde bir tarafım buruk. Düzenlemeye alınca yeniden sizlerle olmak o kadar iyi geldi ki... İyi ki siz ♥️

(30. Bölüm siz sınırı geçtikten hemen sonra gelecek.)

Keyifli okumalar...

29. BÖLÜM: AŞK YOLU

"Sadakat, güven, huzur; gerçek bir evliliğin ve aşkın temeliydi..."

Hayatın bize sunduğu güzellikleri görmek için üstün bir görme yetisine sahip olmamıza gerek yok. Sağlıklı bir beden, mutlu bir aile, huzurlu bir yuva tüm bu güzelliklerin birer göstergesidir.

Sabah ışıkları ile uyanan kadın uykusunu almış gibi görünüyordu. Bir gün önce bebekleri için mevlit okutmuşlardı ve gece kendisini yatağa zor atmıştı. Anne olmaya iyiden iyiye alışmış olmasının yanı sıra ruhu ile tüm zorlukları kabul etmişti. Bir bebek yerine iki tane minik beden ile ilgileniyor ve zaman zaman zorlanmasına rağmen şikâyet etmiyordu.

Şura'dan haber almayalı iki ayı geçmişti neredeyse. Tekirdağ tarafında bir cezaevine yerleştirildiğini biliyordu. Yirmi yıl olarak belirlenen cezası iyi hâl indirimi ile on beş yıla kadar düşürülmüştü. Elbette bu durum Asude'yi telaşlandırmış ve memnun etmemişti lakin şimdilik elinden bir şey gelmiyordu. Son duyduklarında koğuşta yaşadığı sorunların fazlalığı, bulunduğu ortama alışamama probleminin olduğunu işitmişti. Şaşırmadı Asude. Bunlar Şura'ya göre hareketlerdi.

İlk önce çay demledi, kahvaltılıkları tek tek dizdi masaya. Kocasını çağırmak için odaya geçtiğinde gördüğü manzara karşısında içi sıcacık oldu.

Devrim iki evladını da kolunun altına almış mışıl mışıl uyuyordu. Şimdi nasıl onları uyandıracaktı? Ufak adımlarla yaklaştı yatağa. Kızı babasının yanağına elini uzatmıştı. Oğlu ise o minik ayağını istemsizce babasının karnına uzatmıştı. Bu görüntüye içi gide gide baktı. Kocasına seslenmek için hareketlendi.

"Devrim..." Devrim'den ses gelmeyince yineledi.

"Devrim, hayatım kalk." Devrim duyduğu ses ile kıpırdandı ve tek gözünü açarak karısına baktı. Adeta güneş gibi doğmuştu sabahına. Her sabah bu kadına sarılarak uyanmak, her gece bu kadının kokusunu duyumsayarak uyumak ona verilen en güzel hediyeydi. Yüzünde gülümsemesi ile kendisine bu denli aşkla baktığı için şükretti Rabb'ine.

Yanağında kıpırdayan elin sahibine çevirdi bakışlarını. Kızı uyanmak için çabalıyordu. Asude ona uzandığında kendisi de oğlunun ayağını düzeltti. Üzerini ince pazen ile örttü ve etrafına yastık koydu. Daha küçük olmalarına rağmen çok hareketlilerdi. Asude kızını emzirirken Devrim banyoya geçerek kısa bir duş aldı.

"Siyah pantolonumu bulamadım," dolabın kapısında beklerken karısına döndü.

"Ütülemedim henüz. Diğerlerinin yanında." Devrim üzerine geçirdiği gömleğin düğmelerini iliklerken ütü odasına geçti. Hazırda duran ütünün fişini takarak ısınmasını bekledi. Pantolonunu ütüleyip çıkacaktı ama gördü ki bebeklerinin zıbınları da sepetteydi. Tek tek ayırdı hepsini ve kısa sürede ütüledi.