[AFİLİ ÂŞIKLAR SERİSİ -1- DELİ GELİN]
Bir yanda deli dolu bir kadın, öte yanda gözükara ve dev gibi bir adam...
Her şey bir inatlaşmadan mı sebepti?
Çılgınlıktan belki de huzuru arayışındandı bu kadar hırçın dalgalarla Asude'nin ona savrulması...
...
Sıradaki bölüm siz sınırı geçtikten sonra gün içinde gelecek.
Keyifli okumalar...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
23. BÖLÜM: HATA
Asude giden adamın peşinden saatlerce ağladı. Uzun zamandan sonra ilk defa bu kadar gözyaşı döktü. Bir kutu peçeteyi bitireli uzun zaman olmuştu. Burun kenarları silmekten kızarmış, gözleri şişmiş suratı sararmıştı. Midesi ağlamaktan bulanıyordu artık.
"Ya Devrim neden böyle yaptın sen ya? Neden inanmıyorsun sen bana?" Ağlamadan önce kendi kendisine konuşuyor devamında yeniden ağlamaya devam ediyordu. Saat gece yarısını geçeli iki saat olmuş hâlâ dış kapıda anahtar sesi duyulmamıştı. Akşamdan beri yaptığı gibi yeniden uzandı telefonuna. Kocasını ararken ekranda çıkan resmine baktı. Çalan telefon açılmayınca yeniden ağlamaya devam etti.
Nasıl bir durumun içindeydi? Hiç mi düzelmeyecekti hayatı? Nişanlıyken daha iyi haldelerdi. Sesleri çıkmıyor, kendi hallerinde geçinip gidiyorlardı. Devrim ona âşık olduğunu söylüyor, Asude her ne kadar dalga geçse de onu önemsiyordu.
"Kendini düşünmekten başka bir halta yaramıyorsun Asude. Her şeyi eline yüzüne bulaştırıyorsun. Asla bırakmaz dediğin Devrim'in de hayatını mahvettin. Allah'ım ben ne yaptım?" Asude hıçkırıklarını bastırıp kendisine kızarken telefonu çaldı. Heyecanla aldığı telefonun ekranına bakmadan cevapladı.
"Alo Devrim. Hayatım özür dilerim hadi gel lütfen."
"Canım sen iyi misin?" Esma nın sesini duyduğunda omuzları çöktü. O ne ummuştu ne bulmuştu? Esma'yı istemiyordu kocasını istiyordu.
"Hiç iyi değilim Esma. Devrim evi terk etti, kaç saattir haber alamıyorum," burnunu çekerken koltuğun kenarına sıkışmış peçeteye uzandı.
"Haberim var canım. Devrim, Serkan ve Kemal ile berabermiş."
"Neredelermiş?"
"Kemal'in mekânında." Asude duydukları ile çıldırdı. O kocasını evde ağlayarak bekliyordu ama kocası vur patlasın, çal oynasın diyerek gitmişti. Yere biriktirdiği peçetelere basarak odasına gitti. Nefes nefese bir halde konuşmaya devam etti.
"Kenan'ı ara, seni de alsın beni almaya gelin."
"Annem beni keser Asude. Çıkamam bu saatte."
"Asude fenalaşmış de. Devrim evde değilmiş de." Asude telefonu kapattığında arkadaşına haksızlık ettiğini biliyordu. En uygun bir zamanda onun gönlünü alacak ona hak ettiği sevgiyi fazlası ile verecekti.
Dolabın içinden bir kot pantolon aldı, üzerine de siyah bir bluz geçirdi. Saçlarını tepeden toplayıp atkuyruğu yaptı. Daha fazla süslenmeye gerek yoktu. Oraya eğlenmeye değil kocasını almaya gidiyordu.
