[AFİLİ ÂŞIKLAR SERİSİ -1- DELİ GELİN]
Bir yanda deli dolu bir kadın, öte yanda gözükara ve dev gibi bir adam...
Her şey bir inatlaşmadan mı sebepti?
Çılgınlıktan belki de huzuru arayışındandı bu kadar hırçın dalgalarla Asude'nin ona savrulması...
...
Sıradaki bölümü düzenledim ama yarın dersim öğlen iki gibi bitiyor, dersten çıkana kadar siz sınırı geçerseniz bölümü dersten hemen sonra atarım 😅
Sınır geçme, seri bölüm atma yarışına tutuşmuşuz gibi hissediyorum jdjxjsj
Şaka bir yana destekleriniz ve anlayışınız için sonsuz teşekkürler 💜 İyi ki siz ❤️ Hepinizi çok seviyorum 💜
***
Sınır; 1250 yorum.
Keyifli okumalar...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
19. BÖLÜM: BİZ EVLİYİZ OĞLUM
Evlenmişlerdi, aynı evde kalıyorlardı ama bir şeyler eksikti. Asude Devrim'i hayatında hangi konuma yerleştirdiğini bilmiyordu. Seviyordu sevmeye ama sevgi yetmiyor gibi geliyordu. Devrim için ne zaman üzülse, onu ne zaman sevmek istese eli uzanamadan kalıyordu. Soyut bir güç onu durduruyordu. Şimdi eşyalarını alsa, bu evden çekip gitse ne derece üzülürdü bunu tahmin edemiyordu. Devrim ve Asude güneş ve çiçek gibiydi. Fazlası zarar, az olanı yine zarardı. Onların sorunu orta yolu bulamıyor oluşlarıydı. Kendisini toplayarak adamın omzuna dokundu.
"Devrim," omzunda hissettiği el ile uyanan adam koltuktan kalktı. Tepesinde duran karısına baktığında gözlerini kaçırdığını gördü. Hiçbir şey demeden banyoda yüzünü yıkayarak mutfağa geçti. Masa özenle hazırlanmış görünüyordu. Her şey olabilirdi ama huzur yoktu. Bir evde huzur eksik olduğunda yemek masasında kuş sütü de olsa eksikti. Besmele çekerek yemeklerine başladılar. Midesi boş olan adam bir kâse çorbayı güçlükle içti. Almıyordu daha fazlasını. İstemeye dili varmadığı gibi, doymaya da hakkı yokmuş gibi hissediyordu. Kaşığını tabağına bıraktı. Yemek doldurmak için yerinden kalkan karısını engelledi.
"İstemiyorum."
"Uzun zamandır bir şey yemiyorsun. Bir çorba ile mi doyacaksın?"
"Doydum. Midem almıyor." Asude adamın kararına saygı göstererek ısrar etmedi. Kendisi yemeğine devam ederken sırf kocası konuşmasın diye sürekli bir şeyler atıyordu ağzına. Nihayet yemeği bittiğinde Devrim tam da istediği gibi bir şey dememiş, salona geri dönmüştü.
Rahatlıkla etrafı toparladı, içeriye girmeyi erteleyebildiği kadar erteledi. Daha fazla işi kalmadığında sorunlarından kaçamayacağını bildiği için içeriye geçti. Devrim televizyonu açmış, spor programında yapılan yorumları izliyordu. Bu akşam oynanan maçta hakemin göstermiş olduğu kırmızı kart hakkında dört tane adam kendilerince haklı buldukları yönleri tartışıyorlardı.
Asude oturduğu koltukta televizyona odaklanma konusunda zorluk çekmedi. Hemen ilgisini o yöne verdi. Devrim ise nihayet yanına gelen karısının dikkatini üzerine çekmek için televizyonu kapattı. İçinde bulunduğu durum bu akşam oynanan maç ve özetinden çok daha önemliydi.
