[AFİLİ ÂŞIKLAR SERİSİ -1- DELİ GELİN]
Bir yanda deli dolu bir kadın, öte yanda gözükara ve dev gibi bir adam...
Her şey bir inatlaşmadan mı sebepti?
Çılgınlıktan belki de huzuru arayışındandı bu kadar hırçın dalgalarla Asude'nin ona savrulması...
...
Gecikme için çok üzgünüm ama keyfi değildi, sağlıksal bir problemden kaynaklı yaşanan gecikmeydi.
Sınır; 1250 yorum.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
20. BÖLÜM: ŞURA VAKASI
Kaldırımlar sıra sıra dizilirken önünde, Devrim boş boş bakmakla yetiniyordu. Öyle zor bir hale düşmüştü ki ne tarafa dönse sanki dar ve derin bir kuyuya düşmüş gibi zorlanıyordu. Çıkması güç, nefes alması imkânsız...
Sabah çıkarken özenle seçtiği tesbihi bir tur daha çevirdi. Her bir tanede 'Es Sabır' Esma-ül Hüsna'sını çekiyor, Rabb'inden sabır dileniyordu.
Bir haftadır işten gönderemediği Şura içeride otururken onun yanına gitmek istemiyordu. Bir de on dakika sonra onu arayacak Asude'yi düşünüyordu. Söz vermişti karısına ama sözünü bir türlü yerine getiremiyordu. Bu sözün karşılığında karısından iyi niyet ve düşünceli bir eş olmasını istemişti. Şuana kadar yaptıkları planlanan hareketler olsa da Devrim bunun da yetebileceğini düşünüyordu.
Seviyordu karısını var mıydı ötesi? O kendisini sevmese, önemsemese de seviyordu. Kötü gönlüne laf geçirememişti. O beğenmediği, sürekli dalga geçtiği deli Asude önce yavaş yavaş aklına sızmış daha sonra gönlüne gelip oturmuştu. Şimdi istese de oradan çekip atamazdı. Zaten aklı yerinde değildi, Asude hayatına girdiğinden beri hiç akıl ile ilgili düşünemez olmuştu. Oturduğu taburede boş boş düşünürken çırağı Fatih geldi elinde çay bardağı ile.
"Ağabey buyur?" Devrim memnun bir şekilde aldı eline ve tabağın kenarında duran şekeri içine atarak karıştırmaya başladı. Kendisini tanıyamaz olmuştu. Tadı, tuzu kalmamıştı ve bu durum onu sinir ediyordu.
"Ağabey bir şey sorabilir miyim?" Fatih'in kıvranan haline acıyarak başı ile konuşmasını istedi.
"Bir kız sence en çok ne duymaktan hoşlanır?" Bu nasıl soruydu böyle? Tutulur bir yanı yoktu. Bu genç çocuk dertsiz başına dert alacaktı.
"O nasıl soru lan?"
"Soru işte ağabey. Bir kız düşün, sence ne söylenince mutlu olur?" Devrim düşünmeye gerek görmeden hemen cevapladı.
"Bir kadın en çok 'sen ne dersen o doğrudur hayatım,' sözünden hoşlanır Fatih. Sen hazırlama akşam dışarıda yeriz, sen bırak ben yıkarım, istersen alayım, haydi alışverişe çıkalım sözlerinden hoşlanır," gözlemleri bu yöndeydi. Burada kadınları kötülemiyordu ama gerçekler bunlardı. Ben maço koca istiyorum diyen kadın bile iki gün sonra mutfakta yardım etmiyor diye isyan bayrağını çekiyordu.
"İyi de ağabey benim onları söylemek gibi bir lüksüm yok. Aynı evde yaşamıyoruz," çocuk da haklıydı. Devrim uzamış sakallarını boş eliyle kaşıdı ve konuşacağı sırada Şura'nın sesi duyuldu.
