[AFİLİ ÂŞIKLAR SERİSİ -1- DELİ GELİN]
Bir yanda deli dolu bir kadın, öte yanda gözükara ve dev gibi bir adam...
Her şey bir inatlaşmadan mı sebepti?
Çılgınlıktan belki de huzuru arayışındandı bu kadar hırçın dalgalarla Asude'nin ona savrulması...
...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
11. BÖLÜM: İÇ GÜVEYİ
"Körle yatan şaşı kalkar, diye boşuna dememişler meğer..."
"Senden onu beklerim Asude." Devrim, hemen önünde duran kadının gözlerinde gördüğü tehdidi, sesinden gelen soğuk havayı hissediyordu. Kısılmış gözleri kendi gözlerine kenetlenmişken Asude birden tek gözünü kırptı ve gülümsemeye başladı.
"Tabii sen beni aldatmazsın orası ayrı," yeniden kalan işine döndüğünde Devrim söyleyecek bir şey bulamamıştı. Asude elbiselerini yerleştirmek için uğraşırken o da daha fazla boş oturmak istemedi. Hemen yerde duran pantolonları eline aldı ve katlamaya başladı. Birkaç gömleği de yatağın üzerinde duran askılığa astı ardından Asude'ye uzattı.
"Bu pantolon böyle katlanır mı? Çizgileri kaymış. Al düzelt bunu." Devrim kafasına fırlatılan pantolonun izin verdiği kadarı ile baktı kadına. Ona yardım etmesine sevinmiyordu da daha işini beğenmiyordu. Sinirle tepesinden sarkan pantolonu eline aldı ve kadının burnunun dibine kadar geldi. Pantolonu Asude'nin gözlerinin içine bakarak tam karnına gelecek derecede fırlattı.
"Çok biliyorsan kendin katla. Akşam yemekten sonra gelirim eve bakmaya gideriz." Artık dükkâna geçmesi gerekiyordu. Asude anlamadan burnuna bir öpücük kondurdu ve kapıya yöneldi. Öpücüğü şuan için önemsemeyen kadın, karnına yediği pantolonun siniri ile bağırıyordu.
"Geleceğimi kim söylediyse, onunla bakmaya git evine." Asude adamın kendisine yalvaracağını düşünüyordu ama yanılıyordu. Biraz önce ona yardım etmesi hoşuna gitmişti ve devam etmesini istiyordu. Devrim ise onu yine yanıltarak yarı yolda bırakınca eski kızgınlığı depreşmiş, inada bindirmişti.
"Benim için hiç fark etmez. Sen eve bakmaya gelmiyorsan eğer, bizde annemlerle beraber kalırız. Benim ekonomim zorlanmaz, ekmek annemden, su babamdan geçinir gideriz." Devrim'in sözlerinden sonra Asude ne diyeceğini bilemese de kuyruğu dik tutma derdindeydi.
"Sana sorun değilse bana hiç değil. Yaşar giderim kayınvalideciğimle." Devrim son defa baktı kadına. Yüz ifadesi ciddi olduğunu gösterse de içinden ona saydırdığını biliyordu. Ellerini cebine yerleştirdi, omuzlarını dik tuttu. Uzun kirpiklerinin arasından süzdü Asude'yi.
"Tamam o zaman. Bir ara yatak odası takımını kararlaştıralım, atölyede hazırlansın. Bizde o sırada nikâh işlemlerini halledelim." Asude konuşmadan kafasını salladı.
Devrim daha fazla beklemeden çıktı odadan. Merdivenleri inerken Asude'nin ne zaman peşinden geleceği hakkında fikir üretiyordu. Biliyordu ki Asude hükmetmeyi her şeyden çok seviyordu. Bunun içinde kayınvalidesi ile bir arada olursa asla yapamazdı. Evden çıkmadan önce mutfağa geçti ve mutfak kapısını kilitledi. Daha sonra hiçbir şey olmamış gibi önce arka bahçeye geçti, pencerenin önüne uzattığı merdiveni yere indirdi. Elinden gelen imkânlarla Asude'yi güvene aldıktan sonra geldiği gibi bahçeden çıktı.
