[AFİLİ ÂŞIKLAR SERİSİ -1- DELİ GELİN]
Bir yanda deli dolu bir kadın, öte yanda gözükara ve dev gibi bir adam...
Her şey bir inatlaşmadan mı sebepti?
Çılgınlıktan belki de huzuru arayışındandı bu kadar hırçın dalgalarla Asude'nin ona savrulması...
...
Yakışır bir veda yapalım, 1000 yorumla kapatalım kitabı ne dersiniz?
Son kez, hep birlike;
Keyifli okumalar...
Hoppla! Dieses Bild entspricht nicht unseren inhaltlichen Richtlinien. Um mit dem Veröffentlichen fortfahren zu können, entferne es bitte oder lade ein anderes Bild hoch.
"Gooool," diye bağırdı nefes nefese kalmış bir halde. Önüne gelen saçları hırsla geri itekleyip koşmaya başladı. Sahayı turlarken takım arkadaşlarını da peşinden sürüklüyordu Asude. Tribünlerin önüne geldiğinde mahallenin taraftar takımı sevinç çığlıkları atarken onlara hitaben bağırıyordu.
"Bir... İki... Üç!" Hep beraber ayağa kalkıp zıplamaya başladıklarında kimseyi görmüyordu gözü.
"Necati, baklavaları kahveye getirirsin koçum," derken göz kırptı genç çocuğa. Asude henüz on dört yaşındaydı. Karakteri, huyu, suyu azıcık değişir mi diye düşünen mahalle sakinlerini şaşırtmış bununla da yetinmemiş kendinden neredeyse bıktırmıştı. Annesi fellik fellik onu ararken o kaçabildiği kadar ev işlerinden kaçıyor, soluğu halı sahada, caddenin en işlek noktasındaki oyun salonunda alıyordu.
"Ne baklavası Asude? Gol değildi ofsayttı," dedi Necati sinirli bir o kadar da yorgun bir bakışla. Açıkça ofsayt varken gol deyip yırtmıştı kız. Onda baklava yedirecek göz var mıydı be? Feriştahı gelse o baklavayı alamazdı ondan. Üstelik bir kıza yenilirse kalıbına tükürsünlerdi onun.
"Oğlum senin gözlük numaraları büyümüş anana söyle de doktora götürsün seni. Basbayağı goldü işte neyine inkâr ediyorsun," hemen diklenmiş, saldırı pozisyonunu almıştı. Haksızlığa gelemiyordu, mızıkçılık yapandan ise nefret ediyordu. Parmakları yumruk pozisyonunu alırken gözleri bir kartal edası ile avına odaklandı. Necati'nin bir sözü ile üzerine atlamaya hazırdı.
"Ofsayttı diyorum. Yok, baklava falan. Çok istiyorsan elinin hamuru ile açıver iki tepsi," pis pis gülünce Asude sabır çekti içinden. Biraz daha sabredecek sonra Allah ne verdiyse gönderecekti. Babasına söz vermişti. Ah babası olmayacaktı ki arada, daha ilk ofsayt dediğinde kıracaktı dişlerini verecekti otuzüçlük tespih gibi.
"Gol diyorum Necati. Bak kızdırma beni? Benim ayarlarımla oynama. Paranız yoksa eyvallah ama oyunbozanlık yaptırmam," tek kaşı öyle bir havaya kalktı ki hesap sormak şöyle dursun karşısındaki çocuğun ciğerlerini sökmek istiyordu adeta.
"Hadi lan ordan. Golmüş kız başınla gelmişsin buraya bana futbol öğretmeye kalkıyorsun. Git evinde bulaşık falan yıka, yok size baklava falan. Avucunuzu yalayın baklava şerbeti yerine," yaptığı son hareketle Asude'nin bam teline bastığının farkında bile değildi. Asude boynunu bir kaç defa oynattı. Tribünlerden avaz avaz ona seslenen Esma'ya bir bakış attı. Arkadaşları biliyordu ki Asude can yakmadan buradan çıkmazdı.
