AFİLİ ÂŞIKLAR SERİSİ 1-2 (DÜZENLENİYOR)

BD -31. BÖLÜM: TEKLİF

Yorum sınırı; 650

Keyifli okumalar...

31. BÖLÜM: TEKLİF

Koskoca Güzin hanımı, aylardır gelini olmak istiyorum diye kendimi paraladığım kadını tuş etmiş, zaferle oğlunun yanına kadar gelmiştim bile. Tam önünde durduğumda gözlerinde ki ışık tebessüm etmeme sebep oldu. Fısıltı halinde konuşurken pür dikkat onu dinledim.

"Teşekkür ederim. Beni yarı yolda bırakmadığın, beni sarıp sarmaladığın, beni kendine layık gördüğün için teşekkür ederim Bercestem" elimi avuçlarının içine alıp az önce geldiğim yere geri götürdü. Annesinin tam karşısında durup gözlerinin içine baktı.

"Şuan elini tuttuğum kadın, toplumda kendisini ispat edememiş, belirli bir statüye sahip olamamış, mesleği olmayan, huysuz, fakir ve daha nicesi de olabilir. Sen veya senin çevrendeki insanlar bana yakıştırmıyor da olabilir. Aslışah benim için dünyanın en donanımlı kadını. Benim için sahip olduğu her şey önemli ve değerli. Asıl tuhaf olan ne biliyor musun? Senin yere göğe sığdıramadığın oğlun Aslışah kadar olamadı. Aslışah bana gerçek kimliğimi verdi. Gerçek beni gösterdi. Nasıl sevilir, nasıl değer verilir, nasıl aşık olunur gösterdi anne. Senin değerlerinin aksine gerçek sevgiyi o öğretti bana. Şimdi ister kabul et, ister etme umurumda değil. Artık çocuk değilim, senin sözlerinle girdiğim bu yoldan geri dönmeyeceğim. Yanımda olursan sevinirim ama yanımda olmak istemezsen de saygı duyarım" Selman' ın sözleri ciğerime kadar işlerken Güzin hanım hala dik başlılıkla bakıyordu ikimize de. Gözleri Selman' dan kayıp bende durdu. Gözlerimin içine bakarken ondan gelecek olan ani bir atağı bekliyordum. Sözlerimden asla pişman olmamıştım, seviyordum ve sahip çıkmıştım. Karşıma kim çıkarsa çıksın aynı tutumu sergileyip karşı da çıkardım. Güzin hanım sağ elini havaya kaldırırken gözlerimi kısmaya çalıştım. Kadın elini kaldırıp tam göğüs hizamda bıraktı ve gözleri ile elini işaret etti. Bu hareketi beni kabul ettiği anlamına mı geliyordu? İnanamayarak Selman'a baktığımda gün boyu yaptığı gibi gülümsemeye devam ediyordu.

"Ne bekliyorsun Aslışah ben mi öpeyim senin elini? Gerçi sende bu dil varken onu da istersin" kayın validem dakika bir gol bir lafı ağlarıma göndermişti. Ben ise o sivri çeneme engel olamadan karşıladım onu.

"Estağfurullah Güzin hanım , az önce para teklif etmek üzereyken şimdi el öptürünce taktir edersiniz ki şaşırdım" kadının elini öpüp doğrulduğumda yüzünde bilmiş bir tavır vardı.

ϾϿ

Selman ile ilişkimizin bir aile ferdi tarafından daha kabul edilmesinin mutluluğu ile eve gelmiştik. Arabanın içinde benim inmeye niyetim yokken, Selman' ın beni göndermeye niyeti yokken arabanın camının tıklanması ile ikimizde irkilerek sesin geldiği tarafa baktık.

"Senin bu abin gerizekalı"

"Senin bu arkadaşın kıskanç" ikimizin çıkışı ile Asaf abim arabanın kapısını açtı ve dik dik ikimize bakmaya başladı.

"Arıyorum açmıyorsunuz, ofise gelmiyorsunuz oradan bakınca ren geyiğine mi benziyorum lan?" cümlesinin sonunda eli ile kafasında boynuz işareti yapmıştı. Bu hareketine kahkaha atmak istesem de kızacağını düşünüp sessiz kaldım. Selman benim yerime savunma yapabilirdi, keza ben onun yerine yapmıştı. Hayat müşterekti değil mi?

"Annemle buluştuk daha sonra Volkan' ın yeni ofisine gittik hayırlı olsun için ancak geldik"

"Eve gelmekle zahmet etmişsiniz kardeşim niye geldiniz ki oradan balayı yapsaydınız , bir Maldivler, Bahamalar fena olmazdı" kolumdan tutup çekerken güçlükle ayakta durabildim. Resmen abi engeli ile ilişkimizin en cafcaflı dönemlerinde ayrı düşüyorduk.