AFİLİ ÂŞIKLAR SERİSİ 1-2 (DÜZENLENİYOR)

BD -9. BÖLÜM: SAVRULUŞ

Yorum sınırı: 270

Keyifli okumalar...

9.BÖLÜM: SAVRULUŞ

"Senin amacın ne öğrenebilir miyim? Konuyu kapatalım, seni artık rahatsız etmeyeceğim diyorum her defasında ısrarla uzatıyorsun. Seni seviyorum dedim, benimle evlen dedim, sen sevmesen de benim sevgim ikimize de yeter dedim kabul etmedin, yerin dibine soktun o zaman vicdanın sızlamadı, ben senden vazgeçtim, bambaşka birini sevmeye çalışıyorum derken o kötü vicdanın insafa mı geldi?

"Beni sevdiğini söylüyorsan eğer başkasıyla beraber olmayacaktın Aslışah." olamazdı. Beni sevdiğini her fırsatta yüzüme vururken , şimdi karşıma çıkıp başkasını sevdiğini söyleyemezdi. Buna izin vermezdim.

"Senin keyfini mi bekleyeceğim senelerce? Her defasında azarlayıp yerin dibine sokuyorsun beni. Sen bekler misin? Umutsuzca bekler misin?" Elini masanın üzerine sertçe indirdi ve cevap bekledi benden. O zaman anlamıştım Aslışah artık büyümüştü. Ne istediğini bilebilecek netliğe sahipti.

"Beklerim" Eğer durumlar değişmiş olsaydı ben beklerdim. Sevdiğim için keyifte beklerdim, sevgi de beklerdim. Beklemiştim de.

"Hah... Sen daha sevmeyi bilmiyorsun, beklemeyi nasıl bileceksin?..." Bilmiyor muydum sahi? Hiç sevmemişmiydim? Beklediklerim vurmamışmıydı sırtımdan? Beklediklerim kalbimi avuçlarında parçalara ayırmamış mıydı?

"Bekledim... Sen bilmiyorsun ama bekledim..."

"Senin eski sevgilinle olan anılarını dinlemeyeceğim" masadan kalktığında hemen arkasını döndü ve kapıya yöneldi. Gitmesine elbette izin vermeyecektim.

"Gitmeyeceksin" dedim kesin bir şekilde. Ben ısrar ettikçe o inadıma konuşuyordu.

"Sadece okulunu bitirmesini bekledim. Okulunu bitirecek, hiç bir engel kalmayacaktı" Gerçekleri söylemiştim. Ben Bade' nin okulunu bitirmesini beklerken evlilik teklifi için hazırlık da yapıyordum. Her şey tamamdı. Daha öğrenci halimle bile oturacağımız evin her detayını düşünmüştüm. Gözüm aşktan o kadar kör olmuştu ki hiç kimseyi duymuyordum. Gözümün önünde dönen oyunlardan bile haberdar değildim. Ta ki babam bizi Bade ile evlenmek için terk edene kadar. Hayatımda yerleri çok farklı olan iki insan tarafından öldürülmüştüm. Seneler önceye ait anılar bir bir düşmüştü aklıma. O sırada Aslışah' ın kulaklarını kapatıp kendi kendine şarkı söylediğini fark ettim. Bu küçük kız beni yarı yolda bırakır mıydı peki? Beni aldatır mıydı? Eğer emin olabilseydim ben onu bırakmazdım... Eğer emin olsaydım onun ciddiliğinden ben onu kırmazdım... Tek bir sorun vardı ne ben eskisi kadar aşık olabilirdim, ne de eskisi kadar sevebilirdim...

"Seni kırdığım için, seni kendi kaderime mahkum ettiğim için özür dilerim" nasıl olduğunu bilmeden ellerimi onu sararken buldum. Ellerimin altında duran beden titriyordu. Bunu kendi içimde hissedebiliyorken kendimin de Aslışah' tan farklı olmadığını anladım. Ayaklarım titriyordu. Ayakta duramayacak kadar heyecanlı ve korkuyordum. Yeniden aynı duyguları yaşamaktan, yeniden kırılmaktan ve yarı yolda bırakılmaktan korkuyordum.

"Başkasının hatasını sana yüklediğim için, seni de onlar gibi gördüğüm için özür dilerim"

"Ben senin deneme tahtan mıyım? Onlardan alamadığın hıncını benden çıkardığında için rahatladı mı bari? Senin için gecelerce ağlarken bile bile gururumu kırarken onlara karşı yaşadığın sinir geçti mi? Benden özür dileme sakın. Özür dileyeceğin bir durum değil bu... Ben sana seni sevdiğimi söyledim, sen bana istemiyorum dedin. Olay bundan ibaret. Vicdan meselesi yapma" kollarımın arasından çıkmak için hareketlendi fakat ben izin vermedim. Gitmeyecekti. Bu zamana kadar onunla asla sohbet etmemiştim. Her defasında onu benden uzak tutmak için elimden geleni yapmıştım. Her konuşmamızda sınıf farkımızı bahane edip, onu sinirlendirmek istemiştim. Eğer sinirlenirse beni bırakacak, hayatına kaldığı yerden devam edecekti. Hem o mutlu olacaktı hem de ben onun aklını çelen etken olmaktan kurtulacaktım. Fakat hiç bir plan istediğim gibi olmadı. Ne Aslışah vazgeçti ne ben uzak durabildim. Ondan her kaçmaya çalıştığımda dibimde bitti. Gün geçtikçe onu takip ederken buldum kendimi. Birisi ile tanıştığım zaman onun bakışlarını aradım etrafta. Yanıma gelip sizin eve gelin olayım mı demesini bekledim.