[AFİLİ ÂŞIKLAR SERİSİ -1- DELİ GELİN]
Bir yanda deli dolu bir kadın, öte yanda gözükara ve dev gibi bir adam...
Her şey bir inatlaşmadan mı sebepti?
Çılgınlıktan belki de huzuru arayışındandı bu kadar hırçın dalgalarla Asude'nin ona savrulması...
...
Bölüme geçmeden önce buraya bol bol kalbinizi alırım ❤️
Keyifli okumalar...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
20. BÖLÜM: ŞURA VAKASI
"Ama gözler kör,
Yüreğiyle bakmalı insan."
"Ben anlatamıyorum galiba canım sana. Adama yaklaştım, huyuna gideyim dedim, kahvaltı hazırladım ama o yüzüme bakmadan çıktı gitti." Asude bir gün önce dağıttığı evi toparlayıp soluğu arkadaşının dükkânında almıştı. Müşteri gibi koltuğa kurulurken Esma'ya tırnaklarını uzatmış, hem bakım yaptırıyor, hem akıl alıyordu.
"Eskinin hurmaları şimdi tırmalıyor Asude. Biliyorsun değil mi? Sen adamın burnundan getir, şimdi de yüzüme bakmıyor de. Öldürmüşsün adamı öyle hemen canlanmaz." Esma, her zaman olduğu gibi haklıydı. Arkadaşını her ne kadar çok sevse de Devrim'in haklı olduğunu biliyordu. Bunu da saklama gereği görmüyordu.
"Yalan mı söyleyeyim Esma? Evlilik erkekleri çok değiştiriyor derlerdi de inanmazdım."
"Hadi oradan be! Kızım adam doğru olanı yaptı, 'Sen istemiyor musun beni' dedi. 'İstemiyorsan senin dediğin gibi olsun' dedi. Daha ne yapacak. Kaniş gibi ardından ayrılmayacak mı? Daha bunlar iyi günlerin dur sen. İki güne baktı, gördü olmuyor boşar da seni." Elindeki makası arkadaşının etine bastırınca Asude hızla geri çekti elini.
"Yavaş yavaş, toynak yok önünde. Zarif bir kadın eli var." Elini dudağına götürürken Esma ondan önce davranarak kendisine çekti.
"Zariflikten kırılacaksınız hanımefendi. Lütfen bu zariflik sözde kalmasın, uygulamaya geçirelim." Kaldığı işe devam ederken Asude'nin Devrim'i görmek için gözünü büyük camdan ayırmadığının farkındaydı.
"Of iyi ne yapacağım onu söyle!" Sonunda pes ederek silahlarını indirdi. Daha fazla bu şekilde devam edemezlerdi.
Esma ile konuşmak, dertleşmek, şakalaşmak iyi hoştu ama Asude onu istemiyordu. Kocası ile atışarak sohbet etmeyi, ansızın sevilmeyi, sabah Devrim'in dokunuşları ile uyanmayı, Devrim'in şarkılarını duymayı delicesine özlemişti...
O zamanlar biliyordu ki o ne söylerse söylesin Devrim ardında duracaktı. Ama artık emin değildi. Asude öldüm dese, Devrim geber bile diyebilirdi. Daha fazla geç olmadan bu işe el atmalıydı. Asude tüm bunları düşünürken bilmiyordu ki Devrim ona kızgınken bile kıyamazdı. Asude öldüm dese sen ölme ben senin yerine ölürüm derdi.
"Git adam akıllı konuş. Geç karşısına, böyle böyle aslanım de. Ben seni seviyorum ama söyleyemiyorum de. Seni kaybetmeden senin değerini anlayamadım, tut elini vur göğsüme kalbim adını haykırsın de."
