Marie
Ik werd huilend wakker. Ik trok wat kleding aan en at wat. Daarna liet Bas me naar de binnenplaats gaan. Ik ging voorzichtig op het bankje zitten. Bij iedere stap trok ik een pijnlijk gezicht. Is het wel handig om te vrijen met pijn in je rug? Ik bedacht dat het misschien beter zou zijn om beter te worden en daarna het pas met Bas te doen.
Ik bekeek de vlinders die aan het vliegen waren. "Gaat het wel Marie?" ik keek verschrikt op. Het was Bas. Snel veegde ik mijn tranen weg en keek hem aan. "nee.." puftte ik. Hij kwam naast me op het bankje zitten. "Ik weet van jullie plan" geschrokken keek ik Bas aan. Voor ik het wist barstte ik in huilen uit. "JE WEET NIET HOE HET IS, MIJN ZUS HEEFT KANKER EN IK ZIT HIER MAAR VAST!" riep ik uit. Hij kalmeerde mij en zei sussende geluiden. "Shht, het is al goed, ik wil je helpen!" Ik keek hem verbaasd aan "Echt waar?" Hij knikte en ik vloog hem om de hals "Dankje" Ik gaf hem een kusje op zijn neus."Nou, wat heb je nodig?"
Ik vertelde hem alles. Hij trok een haar uit zijn hoofd en gaf hem aan mij. "Deze heb je al vast" zei hij glimlachend. Ik gaf het aan het vlindertje die het meenam. "Nou, nu wat eten en gauw naar bed" ik liep naar binnen en at wat. Ik ging in bed liggen en viel in slaap.
Sorry dat ik zo lang niet heb geupdate. Ik had het druk etc.
Ik had dit hoofdstuk al heel lang op kladblok maar was vergeten hem te updaten ( moest nog wel een zin afmaken)
Nogmaals sorry!
-Vote, Comment & Follow
~Liza
JE LEEST
Escape 1 & 2
AdventureMarie Witten is nog maar zestien jaar en heeft al te veel ellendigheid gehad in haar leven. Twee keer wordt ze ontvoerd. Twee keer gaat ze door dezelfde hel heen, en twee keer is ze doodsbang en vreest ze voor haar leven. Het is ook niet zo vreemd d...
