Escape 1 & 2

Chapter 2.19

Marie

'Mama, papa!' Ik sloot me op in hun armen. 'Shht meis, het komt allemaal goed....we zijn bij je..we redden ons hier uit..' suste mijn moeder me zachtjes in m'n oor. 'Ik wil de pret niet bederven,' begon Julian opeens, 'maar ik ga nog even wat uitleg geven aan je ouders Marie.' Julian ziedend aankijkend liet ik mijn ouders toch maar los. 'Nou, jullie mogen lekker bij je dochter slapen,' zei Julian wijzend op een tweepersoonsbed die iemand neer had gezet. 'We zullen over een tijdje -we weten niet precies wanneer maar ga maar uit over een maand- Iris uitgraven om de Diane te pakken. En als jullie beloven niet naar de politie te stappen zullen we jullie vrijlaten. Maar... Als jullie toch iets zeggen tegen wie dan ook, zullen jullie helaas al die mensen nooit meer terug zien.' En toen liet Julian ons alleen achter...

'We zijn tenminste weer bij elkaar,' begon mijn vader even later toen we met z'n allen op bed zaten. Ik knikte en mijn moeder mompelde iets. 'Maar ik vind dat we ons er niet bij neer kunnen leggen,' ging mijn vader verder. Weer knikten ik en mijn moeder. 'Marie, krijg je toevallig al hulp van iemand?' vroeg mijn vader aan mij. Ik knikte. 'Ja, Mercedes.' Mijn moeder keek me opeens aan. 'Maar die mag jij toch niet?' Ik keek nu ook haar aan. 'Nu wel dus,' antwoordde ik een beetje kortaf. Ze knikte en keek weer glazig voor zich uit. Ik legde mijn hoofd op mama's schouder en voelde de tranen al naar beneden glijden. 'Het spijt me zo..' Mijn moeder streelde over mijn haar. 'Het is niet jouw schuld honey..'

Mercedes

'Kom op, we moeten iets bedenken!' zei ik luid tegen iedereen. 'Daar zijn we zojuist mee bezig Mercedes!' snauwde David naar me. Ik verontschuldigde me snel tegenover David. 'Ik wil Marie alleen maar terug hoor..' mompelde ik zacht. 'Wij allemaal Mercedes!' zei Jade erachteraan. Dus gingen we daarna weer brainstormen. Zelfs de domste ideeën kunnen werken of meehelpen! 'Misschien moeten we bij ze binnenvallen, of iemand vinden die voor de ontvoerders werkt maar het helemaal niet wilt!' zei Cas opeens na een lange stilte. 'Dat kan werken!' zei Jade opgelaten. 'Ja? Zijn we allemaal voor?' vroeg ik. Iedereen knikte. 'Echt briljant idee!' zei iedereen tegen Cas. 

Bewaker

'Het is echt nog maar een kind..' probeerde ik voor de zoveelste keer bij Julian. Julian keek me alleen maar boos aan. 'Wat nou het is maar een kind? Ze heft wel een volwassen man doodgeschoten met een revolver!' snauwde hij. Ik hield mijn schouders op. 'Zou ik ook doen hoor om mezelf te beschermen Julian!' snauwde ik net zo hard terug. 'Weet je Ilan,' begon hij, 'als je niet meer mee wilt werken, dan doe je dat. Maar je gaat niet mijn plannen dwarsbomen! Begrepen?' vroeg hij boos. Ik knikte. 'Je kan dit niet maken, maar oké. Ik zal je plannen niet dwarsbomen...'

Of misschien toch wel? Sorry voor het lang niet updaten, was even naar Duitsland met vrienden.

-Vote, Comment & Follow

~Liza😘

500 woorden ✏🙄