Chapter 2.26

80 7 2
                                    

Mercedes

Ik verstop me snel achter de bank als ik voetstappen hoor. Ik kijk voorzichtig langs de bank om te zien wie het is. Shit, het is mijn vader! Ik vloek binnensmonds. Mijn hart gaat sneller kloppen als ik opeens zie dat hij een revolver pakt. Ik bijt op mijn lip om het niet uit te gillen. Ik word al helemaal bang als hij zijn revolver op de glazen entre deur richt. Wat is hij van plan? Mijn adem stokt als hij de revolver laadt. Gaat hij schieten? En zo ja, op wie dan? Ik durf niet te kijken. Opeens hoor ik een schot. Ik ga snel weer helemaal achter de bank. Ik hou mijn adem in, zodat hij niet zal kunnen horen dat ik er ben. Maar als ik dan uiteindelijk maar besluit om te kijken weet ik niet wat ik zie. Mijn vader ligt roerloos op de grond. Maar ik huil niet, niet echt tenminste. Hij heeft er zelf om gevraagd door hieraan te beginnen. Maar ik schrik nog erger als ik zie wie hem heeft neergeschoten. Het is Jade. Ze kijkt me aan en loopt voorzichtig mijn kant op. 'Sorry voor je vader, maar hij zag me. Ik had geen andere keus...' Ik slik. 'Het is al goed,' zeg ik maar. 

'Wat doe je hier eigenlijk?' vraag ik als we samen op de bank zitten. 'Ik ging bij je langs, maar je moeder zei dat je weg was. Dus ben ik hierheen gekomen in de hoop dat jij hier was,' antwoordt ze op mijn vraag. Ik knik. 'Maar wat doe jij hier eigenlijk?' vroeg Jade opeens. 'Marie laten weten dat er nog mensen voor haar zijn,' antwoord ik nuchter. 'En nu komt de belangrijkste maar ook engste vraag; hoe kom je aan die revolver?' vraag ik wijzend naar haar hand waar ze de revolver in vasthoudt. Ze slikt en kijkt me angstig maar ook droevig aan. 'Ik was ooit spion... Maar daar ben ik niet bepaald trots op...'

Marie

Ik hou mijn adem in als ik opeens een geluid hoor. Het klinkt bekend. Opeens schrik ik wakker uit mijn peinzingen. Het was een schot! Snel loop ik naar de badkamer waar mijn ouders aan het douchen zijn. Zouden zij het daar gehoord kunnen hebben? Ik doe de badkamerdeur open en een warme vloed van verdampt water komt me tegemoet. 'Hebben jullie misschien een raar geluid gehoord?' vroeg ik. 'Nee, schat. Wat is er dan?' 'Niks hoor, laat maar. Het was gewoon om te weten. Ik dacht dat ik iets hoorde...' verontschuldig ik me. Snel loop ik de badkamer uit. Ik moet weten wie er heeft geschoten en wie er neergeschoten is. Snel loop ik de trap op die naar de deur leidt. Ik moet uit de kelder komen, maar hoe kom ik langs de bewakers? Logisch nadenken Marie! Wacht, misschien zijn ze naar het geluid toegegaan  en hebben ze me hier gelaten zonder bewaking! Snel pak ik een haarspeld en forceer de deur. Na een tijdje friemelen lukt het me. Ik klik zachtjes de deur open. Yes! De bewakers zijn er niet. Maar als ik dan verder loop tref ik iets naars aan. De twee bewakers houden Mercedes en Jade vast in een wurggreep. Wat moet ik doen? Ik schrik als opeens de glazen deur open gaat...

Oehh, cliffhanger!

-Vote, Comment & Follow

~Liza💖

550 woorden✏😊👏

Escape 1 & 2Where stories live. Discover now