Escape 1 & 2

Chapter 32

Marie

Vandaag gaat het gebeuren. Vandaag moet ik mijn ketting voor het eerst afdoen. Ik blaas rustig in en uit. Ik voel mijn bed naast me inzakken. Bas is naast me komen zitten. "Wat is er en waarom doe je zo Marie?" vroeg Bas. "Ik moet zo mijn ketting afgeven aan Annemarie om in het brouwsel te doen," zei ik in een adem. Shit! Moest ik het wel zeggen? Stel dat Bas echt aan de kant van Mohammed staat? "Veel succes," knipoogde Bas voordat hij weer wegliep. Na een tijdje hulpeloos op het bed te hebben gezeten kwam Annemarie naar me toe. "Het is tijd," fluisterde ze gespannen. Het is zover, ik liep met haar mee. Ze liet me binnen in hun kamer. "We stoppen zo eerst je ketting in het brouwsel en dan bespreken we nog even het plan voor morgen en nemen we het door," iedereen knikte. "Marie, als je dan nu je ketting wil overhandigen aan mij?" vroeg Annemarie terwijl ze haar hand uitstak. Ik klikte langzaam het slotje open en haalde hem van mijn nek af. Mijn handen trilden als een massagestoel. Ik slikte een brok in mijn keel weg en gaf de ketting aan Annemarie. Ze hield haar hand boven het brouwsel en deed haar vuist open. Met een ploink viel mijn ketting in het brouwsel. Ik haalde opgelucht adem, het is gelukt. "Nu gaan we het plan voor morgen bespreken," zei ik. Annemarie knikte. "Dus, we worden morgen wakker en ik pak de ketting, ik kom naar jou toe Marie en jij loopt naar de tralies als Bas weg is, als jij het ijzer hebt versmolten komen wij tevoorschijn en jij maakt alvast het ijzer van het slot open, wij lopen achter je aan het bos in. Ik heb hier een ov-chipkaart voor iedereen." Annemarie gaf iedereen een ov-chipkaart."Dan lopen we naar de bus en stappen we pas uit bij het Haarlemse politiebureau. We doen aangifte en we zijn terecht!" Iedereen juichte en klapte. 

Het voelt best raar zonder ketting. Ik ben zo erg aan die ketting om mijn hals gewent. Bas kwam de kamer in en zijn blik gleed naar mijn hals. "Waar is je ketting?" vroeg hij iets te snel. "In het brouwsel, morgen gaan we ontsnappen!" zei ik enthousiast. "Moet ik meehelpen?" ik knikte. "Zorg jij ervoor dat Mohammed er niet achter komt, lijdt hem af en houd hem bezig,"zei ik voordat ik wat eten bestelde. "Is goed, smakelijk," zei Bas toen ik op de bank ging eten. "Dankje,"glimlachte ik. Na het eten keek ik de kamer rond. Het klinkt misschien raar maar de kamer zal ik gaan missen. De kamer is zo groot namelijk! "Voor de allerlaatste keer." Ik trok mijn pyjama aan en poetste mijn tanden. Ik ging in het bed liggen. Voor de allerlaatste keer...

Sorry voor het korte hoofdstukje. Morgen gaat het eerste eind-hoofdstukje geplaatst worden (als ik er tijd voor heb)

Ik wil alvast weten wat vonden jullie tot nu toe van het boek? Er komen natuurlijk nog een paar hoofdstukjes, die zullen extra leuk en spannend worden natuurlijk. Zal ik een Q&A toen? Als ik genoeg vragen heb zet ik hem online. Stel een vraag aan: Marie, Bas, David, Jade, Bella, Iris, Mohammed, andere personages of mij?

-Vote, Comment & Follow

~Liza