Escape 1 & 2

Chapter 2.1

Marie

Ik liep langzaam naar het graf van iris. Ik legde mijn bloemen neer en bekeek de steen. Rust zacht lief vechtertje stond er. Ik krulde mijn mondhoeken langzaam en even om. Er viel een traan afkomstig van mij op het gras. Ik hoorde een auto toeteren en ik keek naar waar het getoeter vandaan kwam. 'Kom je, je moet je klaarmaken voor Popz!' riep mijn moeder vanuit de auto. 'Ik kom al,' zei ik zacht, bijna onhoorbaar. Met tegenzin stapte ik in de auto. Maar mijn moeder had gelijk, ik moet me klaarmaken voor Popz. Daar ga ik met David en mijn vrienden/vriendinnen heen.

'Veel plezier!' zei mijn moeder toen David mij kwam ophalen. 'Dank je mam,' antwoordde ik voordat ik de auto binnenstapte. 'Hebben je ouders het nu al wel beter verwerkt?' vroeg David toen hij zijn hand op mijn been legde. Hij keek me even aan waarna hij weer naar de weg keek. Ik wist waar David het over had. Langzaam knikte ik. 'Ja, het gaat al veel beter.' na Iris' dood zijn mijn ouders, nou eigenlijk wij allemaal even heel depri geweest. Maar nu gaat het veel beter.

Bij Popz aangekomen zag ik mijn vrienden al staan. 'Marieeeeee!' gilde iedereen! David kwam een beetje beteuterd aanlopen. 'Waarom doen jullie niet zo uitbundig bij mijn komst?' vroeg hij jaloers. 'Omdat jij niet mijn bestie bent,' antwoordden de meiden lachend. 'Omdat we Marie hebben gemis bro, we hebben je gister nog gezien. Remember?' zeiden de jongens als excuus. David hield zijn schouders op. 'Laten we maar naar binnen gaan dan,' zei ik een beetje ongemakkelijk. Iedereen stemde in en al snel zaten we allemaal uitbundig te dansen. We zijn allemaal wel een beetje aangeschoten. Ik heb het niet zo met alcohol, dus ik heb maar 3 glaasjes op. De rest heeft al 5 op de teller staan, of misschien zelfs meer. Ik moet er niet aan denken!

Na heel erg lang bij Popz te hebben gedanst was het voor mij tijd om naar huis te gaan. Maar David was nergens te vinden. Net als alle andere jongens. Ik hield mijn schouders op, dan maar naar huis lopen. Ik nam afscheid van mijn (aangeschoten) vriendinnen en liep Popz uit. Ik pakte mijn Iphone uit mijn zak en ontgrendelde het scherm. Niks, nopess, nada. Ik keek naar de tijd en tot mijn schrik was het al 3 uur. Gelukkig is het morgen zaterdag. Ik deed mijn oortjes in met mijn lievelingsmuziek. Na een half uur te hebben gelopen keek ik om me heen. Waar ben ik nou weer heen gelopen?

Ik hoorde voetstappen dichterbij komen. Geschrokken keek ik om me heen. Verbeelde ik die voetstappen nou? Ik werd misselijk. Shit, te veel gedronken! Ik kan ook niet zo goed tegen alcohol. Het begon te draaien en te tollen. Er klonken nu rennende voetstappen. Ik verbeeld het me niet. Ik weet het vrijwel zeker nu. Voordat ik het wist begon ik te rennen. Ik moet maken dat ik wegkom. Straks wil die man iets van me! Ik gokte op een steegje, maar mijn gok was verkeerd. Het steegje liep dood...

Leuk?? Jullie hebben vast wel gezien dat ik nu al ben begonnen met deze: ' ,tekens. hopelijk raken jullie niet in de war! laat weten of het een leuk eerste hoofdstukje is!

-Vote, Comment & Follow

~Liza