Escape 1 & 2

Chapter 2.28

Marie

Ik schrik, maar waarom weet ik niet. De bewaker die op mij richtte is neergeschoten door de ontslagen bewaker. Waarom ik schrik? Waarschijnlijk omdat het even te veel voor me word. Ik weet niet meer wie er te vertrouwen is en wie niet. Maar dat zou iedereen hebben als die in deze omstandigheden zou leven, net zoals ik. Ik klem mijn armen om mijn benen heen en begin opeens te huilen. De ontslagen bewaker komt naast me zitten en klopt me op mijn rug. 'Het komt allemaal goed. Kom mee, dan gaan we je naar je ouders brengen.' Ik liet me door hem naar de kelder begeleiden. 'Dankjewel,' zeg ik als ik even later naar binnen loop. Mijn ouders zitten op de bank en kijken blij op als ze mij zien. Ze stormden opeens op me af. 'Schatje, we schrokken zo erg! Jij was weg, en we hoorden allemaal schotten, en..-' mijn moeder hield op met praten en kuste me over mijn hele gezicht. 

Ik zit met koffie in het politiebureau. Mijn ouders houden elkaars handen vast en kijken voor zich uit. Ik warmde mijn handen op aan de warme kop koffie. Het is voorbij. Ilan is dood en Mohammed is levenslang opgesloten. Maar toch ben ik bang, bang dat er weer iets gaat gebeuren. Bang om mensen waarvan ik hou kwijt te raken. Ik ben eigenlijk overal bang voor... De politieagent doodt uiteindelijk de stilte. 'Ik zal jullie maar naar huis begeleiden dan.' In de auto kijk ik naar buiten. Ik heb dit lang niet meer kunnen zien. Op dit moment wens ik niets liever dan dat ik nog een normaal zal kunnen lijden. Zonder angst en vrees voor mensen die je willen ontvoeren.

Als we thuis zijn pakt mijn moeder de sleutel en maakt de deur open. Het huis is vies en er staat schimmel op de borden, die lang geleden gebruikt zijn door mijn ouders. Na een tijdje helpen gaat de politieagent naar huis. Nu staan we er alleen voor. Ik durf niet naar mijn kamer te gaan. Maar het moet, dus zit ik even later op mijn kamer naar buiten te kijken. Ik schrik als er opeens iemand onze stoep oploopt. Hij heeft een soort klein kistje vast. Bang volg ik hem met mijn ogen. Ik zie hoe mijn ouders samen de deur open maken. Ze schrikken, zie ik. Na een tijdje hoor ik ze opeens iets zeggen. Wat ik verstond is Jesse, dat is de naam van het vriendje van Iris ( i know, hij is niet meer echt het vriendje omdat Iris dood is, maar jullie snappen wel wat ik bedoel.) Ikzelf schrok ook. Maar waarom heeft hij een kist bij zich? Opeens hoor ik mijn ouders schreeuwen. 'DAT IS ONMOGELIJK!' riepen ze. Wat is er aan de hand? Verschrikt pak ik een stok en loop naar beneden...

Wat denken jullie dat er in die kist zit? Zeg het in de reacties. Sorry voor het lang niet updaten. Ik zit de denken aan een deel 3 van Escape. Wat vinden jullie? Nog een deel erbij? (ik heb al ideeën ervoor hoor😂)

-Vote, Comment & Follow

~Liza💖

500 woorden😏 ✏