Escape 1 & 2

Chapter 2.12

Marie

Ik had veel moeite gedaan gister avond om niks tegen mijn moeder te verklappen. Het is me na 1 uur lang op mijn tong bijten gelukt. Vandaag is het 11 maart. Dat betekend de overhoring over de witte BMW. Ik trok een zwarte broek aan met een zwart shirtje eroverheen. Ik deed een héél klein beetje make-up op en kamde mijn haren. Ik rende de trap af om mijn vlinders weg te rennen. Ik ben de hele tijd nerveus. Vooral door mijn droom. Ik belde Cas op om te vragen of hij mee zou (willen) gaan. 'Is goed, ik kom gelijk naar je toe.' Ik beëindigde het telefoongesprek en trok mijn schoenen aan. 'Waar ga jij zo snel op zaterdag naartoe?' vroeg mijn vader die niks over het gesprek van gister heeft gehoord (hoop ik.) Ik antwoordde met: 'naar Cas!' Cas belde aan en ik stapte in zijn auto. Hij legde zijn hand op mijn been. We keken elkaar even aan en glimlachten. 'Weet je Marie, ik groette David laat maar zeggen uitbundig gisterochtend. Maar hij keek me alleen nijdig aan!' zei hij snel en hard. 'Jaloezie heet dat Cas. Waarschijnlijk heb jij dat ook als je mij samen met David ziet.' Toen was het stil. Cas hield zijn hands snel van mijn been af. Ik tuurde uit het raam. Ben ik te ver gegaan? Toen we 10 minuten stil waren doodde ik de stilte. 'Het spijt me Cassie.' Ik gaf hem een zachte kleine kus op zijn mond waardoor hij me speels aankeek. 'Dat maakte alles goed.'

We stapten uit de auto en gingen in de wachtkamer zitten. Ik snoof toen dezelfde politieagent als de vorige keer naar me toe kwam lopen. 'Kom maar mee.' Ik pakte Cas' hand vast en samen liepen we met de politieagent mee. Ik kneep soms zacht in Cas' hand. 'Nieuw vriendje al?' vroeg de politieagent een beetje knorrig. Ik liet snel Cas los. 'Nee, mijn beste vriendin..uhh... ik bedoel vriend..' Cas glimlachte naar me waardoor ik bloosde. Ik keek snel weg. Cas en ik gingen naast elkaar zitten en keken de politieagent verwachtingsvol aan. 'Dus, vertel alles maar over die witte BMW...' Ik vertelde alles tot aan de details. Na het gesprek gaf de politieagent mij een misschien iets té stevige hand. Ik rukte mijn hand uit die van hem toen hij mijn hand veel te langs schudde. Hier zit al een luchtje aan. Cas en ik liepen de parkeerplaats op. Uit de witte BMW stapte een man. Maar niet zomaar een man. De vader van Mercedes.. Ik ging snel achter Cas staan. Ik bekeek de vader van Mercedes. Hij liep naar de politieagent die blijkbaar op hem wachtte. Opeens voel ik een koude hand op mijn schouder. 'Wat moet je Mercedes?'

Vanaf toen ging alles heel snel. De politieagente en de vader van Mercedes stormden op me af en grepen me bij m'n armen. 'Laat me los!' Ik schreeuwde zo hard ik kon. Mercedes pakte Cas bij zijn kraag en sleurde hem van me weg. Met graaiende handen probeerde ik Cas aan te raken. Toen besefte ik me dat als ik weer ontvoerd zou worden ik nog een ding zou willen doen. 'WACHT!' Opeens zweeg iedereen. 'Voordat ik me overgeef wil ik nog een ding doen!' Ik werd losgelaten en ik stormde op Cas af. Ik drukte mijn lippen ruw op de zijne en we zaten opeens te zoenen. Voordat ik weer werd beetgepakt door Mercedes' vader en de politieagent fluisterde ik vijf woorden in zijn oor. 'Ik hou ook van jou..' Daarna werd ik over de grond gesleept in de witte BMW. Maar voor dat hoorde ik bekende stemmen. 'Marie!! WE ZULLEN JE-' en toen gingen de autoportieren dicht en besefte ik dat ik weer ontvoerd werd. Voor de tweede keer in iets meer dan 1 jaar...

Sorry voor het lang niet updaten! Extra lang hoofdstukje daarom!

-Vote, Comment & Follow

~Liza