Chapter 28

112 9 1
                                    

Marie

Ik werd voldaan wakker. Nog 1 week te gaan en het was gister heel erg gezellig. Bas vraagt helemaal niks over hoe het met het brouwsel gaat. Raar, omdat hij wil helpen zou hij zich er mee moeten bemoeien. Ik laat het maar zoals het is, over 1 week maakt het allemaal niet meer uit. Ik mis iedereen op de planeet die ik ooit gekend heb. Ik mis mijn oude leventje. Toen had Iris nog geen kanker...

Iris

"Ik weet dat ik het niet ga halen, ik blijf vechten tot dat ik Marie gezien heb," perste ik moeilijk door mijn lippen. Ik ga dood, dat is zeker. Maar niet voordat ik Marie gezien heb. Ik wou dat het vroeger was. Toen was alles nog goed. Ik wou dat ik nu op mijn kamer zat te janken om een jongen die mijn hart heeft gebroken. Alles liever dan mijn leven nu. "Je blijft in ons hart," zei mijn moeder zacht met tranen in haar ogen. Jullie ook in die van mij dacht ik. Ik ben te slap om te antwoorden. Mijn moeder kneep in mijn hand. "Wat moet er allemaal op jou begraven is, zodat het nog een beetje leuk is?" vroeg mam bibberend. Begravenis is een woord die mijn moeder nouwelijks durft uit te spreken. Voor mij maakt het niks uit. Het woord 'dood' lijkt zo dichtbij, net als het woord begravenis. Er is geen weg meer terug.

Marie

"De beste wensen!" zeg ik vrolijk tegen Annemarie. "Jij ook, en trouwens! Het gaat heel goed met het brouwsel," zei Annemarie blij. "Mooi zo, ik kan niet wachten," zeg ik terug. Ik plof neer in het gras en kijk naar de blauwe lucht. Nooit gedacht dat ik het zo lang zou kunnen uithouden zonder telefoon! Een record! Hoe lang zit ik hier nou eigenlijk al? Vroeg ik mezelf af. Vast bijna een kwart jaar ofzo. Maarja, het maakt allemaal niet meer uit. Bas kwam naar me toe lopen. "Ga maar wat eten zou ik zeggen," zei hij. Ik volgde zijn raad op en begon maar te eten. Kan ik hier ook netflix kijken? Ik probeerde het en het lukte! Ik zette Teen wolf op. Na netflix gekeken te hebben poetste ik mijn tanden en trok mijn pyjama aan. Morgen ga ik wel douchen dan, bedacht ik. Ik ging in bed liggen en deed de lamp boven het bed uit. Over 1 week is dit verleden tijd!
😎😎😎😎😎😎😎😎😎😎😆😆😆😆😆😅😅😅😅😅😅😆😆😆😆😆😆😀😀😀😀😀😀
Weer hoofdstukkie, het einde nadert. 😬😬 ik wil ook alvast zeggen dat er geen vervolg komt, sorry. Ik wil hierna namelijk beter gaan schrijven. Ik ga mijn schrijfstijl dan ook een beetje veranderen. Als ik het nu zou doen dan denkje misschien: wow!! En dan is het niet chill meer om te gaan lezen. Ik ga na dit boek en mijn andere boek stiefbroer met een frisse start verder te gaan. Mijn volgende serie van 3 delen word een hele verbetering. Maar eerst geniet van het laatste en spannendste deel van het boek! 😀😀

-Vote, Comment & Follow

~Liza 😚💕💖💞

Escape 1 & 2Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu