Chapter 18

160 11 1
                                    

Marie

3 weken duren wel heel erg lang als je ernaar uitkijkt. Er zijn pas 5 dagen verder nadat we het allemaal in de heksenketel hebben gedaan. In deze 5 dagen is er niets bijzonders gebeurt. Alleen alle (nu) normale dingen. Maar het is niet normaal. Ik hoor hier niet te zitten. Ondanks dat begin ik hier wel te wennen. Niet dat ik het leuk vind ofzo, nee juist niet. Maar het went weet je wel? 

Ik liep in gedachten verzonken naar de hangmat. Ik ging liggen en keek naar de sneeuw die op het glazen dak viel. Het is kerst, best stom om dan hier te zitten. Kunnen ze me niet even laten gaan ofzo? Weet je wat!? Ik ga proberen weer te ontsnappen! Ik heb een goed plan! Ik vroeg aan Mohammed en Bas of ze iets voor kerst willen doen. "Wij halen wel kerstspullen," zei Mohammed. En niet veel later waren ze weg. Ik pakte mijn ketting en maakte weer een gat in het glas.

Het is gelukt! Ik zit in de bus naar huis! Toen ik thuis aankwam drukte ik op de deurbel. David deed open. "Oh mijn god!" David sprong op me af en zoende me op mijn hele gezicht. "Waar bleef je?" "Ik-" Mijn moeder keek door het raam en keek bang. Ik keek om en zag Mohammed. "Shit, dat is mijn ontvoerder,"siste ik naar David en niet veel later werd ik door Mohammed opgepakt en in de auto gedauwd. "Vuile slet," mompelde Mohammed toen ik in de auto zat. Ik ben bang. Er staat me niet veel goeds te wachten, dacht ik. Maar ik heb ze heel even kunnen zien. Het was maar heel even, maar toch. Toen we terug waren liet Mohammed me binnen. "Je weet wat je te wachten staat."

-Vote, Comment & Follow

~Liza

Escape 1 & 2Where stories live. Discover now