Escape 1 & 2

Chapter 2.17

Mercedes

'Mam, je moet me helpen!' huilde ik bijna. 'Wat is er toch met je aan de hand Mer?' vroeg mijn moeder terwijl ze een hand op mijn voorhoofd neerlegde. 'Weer iets met die criminele vader van je?' vroeg mijn moeder met een bittere ondertoon. Ik knikte. 'Hij houd een schoolvriendin van me gevangen,' snikte ik tegen mijn moeder aan. 'En hoe moet ik je helpen schat? Waarmee?' vroeg ze medelevend. 'Een plan bedenken.' Mijn moeder dacht na en knikte. 'Misschien word je vader ook nog eens opgesloten, ik zal de jutten tenminste niet tegenhouden!' schreeuwde mijn moeder beschermend. Mijn moeder vertelde me dat het ook handig is om andere mensen te informeren die kunnen helpen met het plan. 'Cas, Jade, David..' mompelde ik terwijl ik ze een bericht verstuurde. Hopelijk nemen ze me serieus en vergeven ze me voor mijn stommiteiten.  

Gelukkig hebben ze ja gezegd op mijn voorstel. Ze willen immers allemaal Marie terug. Dus liep ik om 2 uur naar het parkje waar we hebben afgesproken. Toen ik aankwam waren ze er allemaal al. 'Voordat jullie me uit gaan schelden, wil ik zeggen dat alles me spijt,' zei ik angstig over hoe ze zouden reageren. 'Heb je Marie deze week echt gezien?' vroeg Jade. Ik knikte. 'Ik heb zelfs bewijs dat we met elkaar praten zonder ruzie.' De andere vonden dat ik het moest laten zien, dus pakte ik mijn telefoon en opende ik het gesprek met Marie. 'We geloven je,' zei Cas (geloof ik?) ongerust. 'Mijn vader houdt Marie gevangen, en wij - als jullie willen meewerken aan het plan- en mijn moeder gaan haar bevrijden..en..mijn..vader naar de..bak...s..sturen.' Het is wel moeilijk dat mijn vader naar de gevangenis zal moeten gaan, maar het is zijn verdiende loon! 'Dus je moeder gaat ons helpen? Die aardige vrouw?' vroeg David aan me waardoor de vlinders in mijn buik ontploften. Ik knikte. 

Marie 

Ik heb nog steeds niks gedaan wat niet mag. Ik ben trots op mezelf zou je wel kunnen zeggen! Maar ik ben ook trots omdat iemand me helpt! Mercedes nog wel! Ik keek tv en was tegelijkertijd bezig met mijn gedachtes. Opeens ging mijn telefoon af. 'Mercedes!' fluisterde ik gespannen. Ik ging naar de badkamer waar ik minder goed af te luisteren ben. 'Ja Mercedes? Met Marie!' zei ik zo zacht mogelijk. 'Hey, ik ben hier met David..' Even stopte ze met praten, 'Jade en Cas. We zijn een plan aan het bedenken met mijn moeder. Dat je dat even weet. We houden je op de hoogte! Kusjes van iedereen hier!' En toen hing ze op. Fijn, dacht ik even later op de bank, dat ze al een plan aan het bedenken zijn! Blij en met nieuwe hoop at ik mijn avondeten op die ik van Julian kreeg.

Sorry voor het lang niet updaten!

-Vote, Comment & Follow

~Liza

470 woorden✏💖