Olivia besteed veel tijd aan haar uiterlijk en is onzeker over zichzelf. Vroeger was dat veel minder maar dat was voor haar beste vriend haar liet valen. Hij had een leven waar Olivia niet inpaste. Olivia steunde hem met het waarmaken van zijn droom...
Ik opende mijn sieraden la en haalde er een diamanten armband uit en oorbellen met diamanten en een parel. Ik streek mijn galajurk goed en ik deed de gespjes van zilveren pumps dicht. Ik haalde mijn handen door mijn haren en liet mijn krullen op mijn rug vallen. Ik werkte mijn make-up nog wat bij en besloot dat ik eindelijk klaar was. Het valt niet mee om je mooi te maken.
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Vandaag was het gala wat mijn middelbare school ervaring zou afsluiten. Gisteren waren de laatste examens geweest en volgende week zou ik de uitslag krijgen. Ik droomde al vanaf dat ik klein was van deze dag, deze nacht en deze outfit. Het moest perfect zijn. Je sluit niet iedere dag je middelbare school af.
Ik opende de grote schuifdeuren naar de woonkamer en liep naar mijn moeder die met mijn zusje van 2 jaar een Disneyfilm aan het kijken was. "Schat je ziet er weer verbluffend uit." Rose keek me met haar grote oogjes aan. "Vindt je me mooi, Rosie?" Ze knikte terwijl ze haar vuistje in haar mond stopte. "Liv er staat iets voor je op de piano." Ik liep naar de vleugel die in de grote, glazen serre stond. Op de vleugel stond een blauw Tiffany doosje.
Ik deed de glimmende ketting om en liep terug naar mijn moeder. "Dank je mam!" Ik gaf haar een knuffel. De deurbel ging en ik opende hem. Dat moest vast Emilie, mijn beste vriendin, zijn die me kwam ophalen. Maar het was Emilie niet, het was iemand die de pizza van mijn moeder en zusje kwam afgeven. Ik duwde hem wat geld in zijn hand en pakte de pizza aan.
Ik keek naar Aladin die gevangen zat. Mijn zusje keek met zielige ogen naar de tv. "Mammiee je moet Aladin bevrijden!" Riep ze. Ze stond op het punt om te gaan huilen. Mama gaf haar een bord. "Hier schat eet maar lekker op." Rose ogen werden groot. Ze was dol op pizza. Ze was Aladin allang weer vergeten.
Weer ging de deurbel. Ik stond op en dit keer was het wel Emilie. Ze gaf me een knuffel. "Je ziet er geweldig uit!" Riep ze. Mijn moeder kwam de hal in met haar IPhone. "Even een foto maken hoor" Ik en Emilie poseerde voor de camera. "Weet je nog dat jij en Harry altijd hier over fantaseerde?" Ik schudde mijn hoofd. "Geen Harry nu mam" Ze rolde met haar ogen.
Mijn moeder was nog steeds bevriend met Anne, die hier wel eens over de vloer kwam. Mijn moeder vond het jammer dat Harry en ik contact verloren hadden. In het begin ik ook, heel erg zelfs en probeerde ik ook nog wel contact te zoeken maar dat had ik opgegeven, het was namelijk niet makkelijk om in contact te komen met een jongen uit een beroemde boyband. Ik was over het gemis geraakt en was verder gegaan met mijn leven. Als Harry contact wilde met mij had hij wel gebeld. Wat mij betreft is onze vriendschap voorgoed over.
Snel sprong ik uit mijn gedachten en glimlachte ik naar Emilie die al stond te wachten. Mijn moeder zwaaide ons uit, met Rose op haar arm. Ik stapte bij Emilie in de auto en samen reden we naar school, waar de avond waar we jaren over hadden gedroomd, eindelijk begon.
*** POV Harry ***
Ik en de jongens stapte het vliegtuig uit. Eindelijk terug in Londen. Morgen zou ik terug zijn in Holmes Chapel waar mijn moeder woonde. Het was een verrassing voor haar. Het was denk ik 3 jaar geleden dat ik daar ben geweest. Ik hoopte dat Olivia er ook was.
Olivia was mijn beste vriendin vroeger en ik miste haar ontzettend. Nadat ik contact had verloren met haar, omdat ik naar Londen ging en geen tijd meer had, heb ik niks meer van haar gehoord. Mijn moeder vertelde nog wel eens dat ze haar zag maar niet echt praatte met haar. Ik hoopte dat onze vriendschap niks had geleden en gewoon verder kon gaan.
Ik stapte in de trein en ging bij het raam zitten. Ik deed mijn koptelefoon op en luisterde naar wat muziek. Ik keek naar het landschap dat voorbij raasde. In 3 uur zou ik weer thuis zijn, in mijn ouderlijke vertrouwde huis.
Toen ik bij het station uitstapte wachtte ik op een taxi. Ik gaf mijn adres door. Onderweg reden we langs mijn oude school. Er was een feest zo te zien. Het was gala! Hier zou ik met Olivia naartoe gaan. Hier droomde ze zo lang al van. Ze had al voor de middelbare deze dag gepland. Ik keek of ik haar buiten zag staan maar waarschijnlijk was ze gewoon binnen, de tijd van haar leven aan het hebben. Ze maakte haar droom waar maar zonder mij, terwijl we hadden afgesproken onze dromen samen waar te gaan maken...
