Move on ♥

Cry until I die

Pov Olivia

Ik liep het strand op en ging aan een picknicktafel zitten. Ik keek naar de zee en zuchtte. Ik had de hele nacht zowat gehuild alle pijn en gevoelens waren naar boven gekomen. Ik had geen oog dicht gedaan. Ik keek naar een vogel die voor me ging zitten. "Was ik maar zo vrij" Mompelde ik. De vogel hield zijn kop schuin, alsof hij dacht dat ik chinees praatte.

"Leuk met een vogel aan het praten?" Ik draaide me om en zag Niall staan. "Ja dat krijg je als je niet slaapt." Hij lachte. "Wat doe je om 7 uur op het strand?" Vroeg hij. Ik haalde mijn schouders op. "Kon niet slapen dus ik ging maar hiernaartoe." Hij knikte. "Ga je dan mee hardlopen?" Ik keek naar mijn short en T-shirt. Ik liep nog op mijn blote voeten. "Blijven we wel op het strand?" Ik keek hem met een pruillipje aan. "Oké"

Ik viel neer op de grond naar de picknicktafel. "Jij hebt ook geen conditie" Pufte Niall. "Ik ben een danser geen hardloopster" Hij begon te lachen. "Jij danst?" "Hip hop en streetdance, soms modern en ballet maar dat alleen als het moet" Hij kwam naast me zitten. "Ik kan ook super goed dansen!" Ik keek hem met een opgetrokken wenkbrauw aan. "Jij?" Hij knikte. "Met mijn band" Ik rolde met mijn ogen. "Band" Herhaalde ik spottend.

We liepen samen naar de huisjes. "Over een half uur op het strand?" Ik knikte. "Is goed"

Ik liep mijn huisje in en kleedde me om. Ik trok een roze crop top aan, een zwart rokje en een bandeau bikini met aztek print. Ik zette mijn Rayban op en zilveren sandaaltjes. Nog snel griste ik mijn Marc  Jacobs tasje van de bank en gooide er geld, zonnebrand en een flesje water in.

POV Harry

Ik belde Niall op. "Hello mate, hoe gaat het?" Hoorde ik hem zeggen. Ik hoorde gelach van het meisje waar hij het over had op de achtergrond. "Goed, met jou zo te horen ook?" Ik hoorde hem lachen. "Ja er zit iemand rare gezichten te trekken" Ik hoorde iemand hard nee gillen. "Nou ja ik kom over drie dagen naar Amerika met mijn moeder." "Okay, Liam komt morgen al dus dan zien we je wel komen."

"Mam?" Ik liep de woonkamer in maar zag haar niet. "In de keuken!" Hoorde ik haar roepen. Ik zag haar in haar een riem uit de kelder pakken. "Waarom heb je een hondenriem?" "Ik had beloofd Hope uit te laten" Ik keek haar vragend aan. Ze wenkte me. "Kom maar mee."

We liepen door de ochtendzon door de straat. Het was nog vroeg, hier en daar mensen hardlopen en honden uitlaten. Ik weet nog dat ik hier vroeger altijd speelde. Mijn moeder en ik liepen de hoek om. Ze bleef staan. Ik keek naar het huis. Het was Olivia's huis. Ze liep naar de voordeur en opende die.

"Hope!" Riep mijn moeder. Er kwam een klein hondje aanrennen met zijn tongetje uit zijn mond. Mijn moeder bukte en deed zijn riempje om. "Harry, dit is Hope, Olivia's hondje" Ik keek van het hondje naar de foto's aan de muur. "Raar om na zo'n lange tijd hier weer te zijn?" Ik knikte. Ik liep naar een kast en pakte een klein armbandje op. Het was van houten gekleurde kralen. ''Die is van Rose" Ze wees naar een familiefoto waar Olivia met Rose in haar handen stond en op de achtergrond haar ouders.

POV Olivia

Ik lag met Niall op de picknicktafel aan het strand en keek naar de sterren. Mijn telefoon ging. Harry; Schattige foto van jou en Rose. Hij stuurde een foto van de foto die in de gang hing. Ik slikte. Hij was in ons huis. "Dat is een lieve foto" Zei Niall. "Ja die hangt bij ons in de gang" "Waarom heb je hem dan op je telefoon?" Hij ging rechtop zitten. "Die oude vriend, die me had laten stikken, stuurt die. Dat betekend dat hij in mijn huis is." "Mis je hem?"

Mis ik hem? Geen idee, goede vraag...