Move on ♥

Maybe again

POV Olivia

Ik zat in de auto samen met Julia onderweg naar haar school. Ze had hakken aan en een lichte spijkerbroek die onder een keer was omgeslagen. Ze had een Chanel top met bijpassend Chanel jasje. Ze had een horloge van Micheal Kors en een armband van Tiffany. Ook de ketting was van Tiffany. 2 Ringen van Gucci en tas van Louis Vuitton. Een dure RayBan op haar hoofd

We hadden haar blonde haren licht gekruld en twee plukjes naar achter met een Chanel speldje. Ik had haar wimpers en wenkbrauwen mooi opgemaakt maar niet te overdreven want ze moest geen slet worden.

We stapten uit voor op de parkeerplaats. Julia had foto's laten zien van de meiden en daardoor wist ik wat te doen als ik ze zag.

Ik deed mijn RayBan op en haalde mijn haren die ik trouwens gisteren weer blond had gemaakt want ik vond het donkere zo eng staan. Ik had een Micheal Kors blousje aan en een witte broek van DKNY. Mijn Louboutins had ik natuurlijk weer aan.

Iedereen keek ons aan en ik zag de groep meiden naar Julia lachen maar toen ze mij zagen begonnen ze te fluisteren en was hun lach al weer verdwenen.

Ik keek naar Julia. Ze hield haar kin op en deed alsof het haar niks deed. We liepen naar een tafel naast de andere meiden. Ze keken me de hele tijd aan en af en toe hoorde ik mijn naam. Ik snapte wel dat als Julia dit zo iedere dag moest meemaken dat ze dan weg werd. "Hoelaat ben je uit?" vroeg ik. Julia keek even naar mij, ze zat met haar gedachten er niet helemaal bij.

"Ik ben om 15:00 uit" Zei ze. Ik knikte en glimlachte. "Ik kom je weer ophalen en dan gaan we shoppen, en je weet je vader betaald!" Zei ik lachend. Simon zei dat we als beloning op zijn rekening mochten gaan shoppen als we het maar niet te gek maakte.

Ik stond op toen de bel ging en gaf Julia nog een knuf en ging toen weer naar mijn auto. Ik gaste weg, terug naar huis.

POV Harry

Ik wreef vermoeid in mijn ogen en keek Olivia vaag aan. Ze zat voor me en keek blij. Ze stond op van mijn bed en liep naar mijn kast. Ze opende hem en keek naar mijn kleren. Ze keek eens rond en pakte een donker blauw shirt met een donkere spijkerbroek. Ze pakte een van mijn sneakers een gooide die met mijn kleren op mij.

"Kom schiet op!" Zei ze. Ik stond op en keek hoe ze de kamer uit liep. Ik pakte snel de kleren en trok ze aan.

Niet veel later liepen we met zijn tweeen de deur uit. Olivia wou nog even praten. Ik liep naast haar en we zeiden eerst even niks. Het was een prettige stilte.

We gingen op ons bankje in het park zitten. Hier zaten we altijd als we naar het park gingen.

"Harry, het spijt me" Zei ze zacht. Ik keek haar verbaasd aan. "Jij hoeft niet eens sorry te zeggen" Ze knikte. "Jawel, want toen jij wegging heb ik meteen al onze beloftes verbroken, ik heb onze vriendschap niet eens meer een kans gegeven. En ik weet dat je wil dat ik weer de oude ik word maar het lukt niet" Er liep een traan over haar wang. "Als ik die straatrace niet had gedaan was het misschien wel helemaal anders gelopen" Zei ze.

Zo kon je het ook bekijken. Het lag dus niet allemaal aan mij. Ze keek me aan en keek toen naar haar hakken. "Ik weet dat je je best doet en ik had nooit zo moeten reageren. Iedereen zei tegen me dat je vast niks met Justin deed, en ik wist het wel maar ik weet niet... Mijn hart voelde zich toch bedrogen"

Ze knikte. "Omdat ik bij Justin was en niet bij jou?" Ik knikte. Olivia veegde haar tranen weg. "Ik wil zo graag dat het was zoals ... nouja... gewoon voor je beroemd was" Zei ze. Ik keek haar aan en zag haar tranen stromen. "Heb je er spijt van gehad dat je me hebt geholpen met mijn droom?" Vroeg ik.

Ze was even stil en dit keer was het alles behalve een prettige stilte. "Kijk ik was je beste vriendin natuurlijk had ik je geholpen met je droom, maar als ik eerlijk moet zijn... Hoe pijnlijk het ook klinkt... Achteraf had ik je liever niet opgegeven. Niet omdat ik je het niet gun, omdat ik hoopte dat er niet zoveel tussen ons zou veranderen."

Ik knikte en sloeg mijn arm om haar heen. "Je moet weten dat het niet erg is om zo te denken. Je moest eens weten hoe vaak ik eraan had gedacht of ik niet de verkeerde keuze had gemaakt." Ze keek me aan. "Hoe bedoel je?" "Of ik niet beter naar Holmes Chapel terug had kunnen gaan." Ze zuchte en keek weer voor zich.

"Weet je, we kunnen er niks meer aan veranderen en het is nu eenmaal zo gelopen. En de fouten die in het verleden zijn gemaakt kunnen we niet veranderen. Maar we kunnen er nu wel weer samen voor gaan" Zei ze. Ze keek me niet aan.

"Hazza en Livie tegen de wereld?" Ze keek op met een glimlach en knikte. IK veegde met mijn duimen de tranen weg en stond op. "Ga je mee?" Ze knikte en glimlachte naar me. "Olivia, ik hou van je" Fluisterde ik zacht.

POV Olivia

Ik was blij dat ik het gesprek met Harry had gehad, puur alleen zodat ik wist dat ik niet nog eens ruzie met hem zou krijgen voorlopig en dat we er sterker van waren geworden.

Ik parkeerde mijn auto weer voor de school van Julia en liep naar de balie en vroeg waar Julia Cowell was. Ze gaf me het lokaal en ik liep er op mijn gemakje heen.

Bij de deur aangekomen keek ik op mijn telefoon. 13:19 Ik haalde mijn schouders op, schijt aan. Ik opende de deur en heel Julia's klas keek me verbaasd aan. "Julia, kan je meekomen, het is belangrijk" Zei ik tegen haar. Ze knikte en liep mee naar de gang. Gelukkig nam ze haar tas mee. Ik pakte haar dune polsje vast en trok haar mee naar de auto.

Ze stapte in en keek me verbaasd aan. "Wat doe je?!" Zei ze geschrokken. "Ik had geen zin om te wachten. Ik wou shoppen" Ik grijnsde en keek toen weer naar de weg

"Komen jij en Harry weer samen?" Ze liet haar telefoon zien en er was een foto van mij en Harry in het park dat hij mijn tranen wegveegde. "Ik heb met Justin" Ze rolde met haar ogen. "Wat?" Zei ik. "Je reageert niet op de vraag. Je zegt dat je met Justin bent maar zegt niet of je ooit weer samen komt met Harry"

Ik zuchtte "Ik weet het niet Juul" Ze rolde weer met haar ogen. "Waarom niet" Ik remde hard voor het stoplicht. "Omdat ik niet weet hoe ik me voel!" Ze was stil en keek voor zich uit.

Langzaam reed ik weer weg en een akelige stilte was er even. "Juul, ik ben niet boos op je maar ik vind het een rot vraag want ik heb er zelf nog geen antwoord op gevonden" Zei ik zacht. Ze knikte "Waar twijfel je dan?" Ik zuchtte Dat was een hele goede vraag...

Heyyy
Weer nieuw hoofdstuk!

Ik doe mijn best deze week weer wat te updaten maar waarschijnlijk gaat mijn laptop even een weekje weg voor onderhoud dus kunnen hoofdstukken of korter zijn of gewoon langer duren voor ze online staan

Ik doe mijn best om voor alle drie de boeken te updaten dus wees maar niet bang!

Ik ben zo blij met alle lieve comments en zoveel votes en reads! ga zo door dam update ik sneller

Trouwens, ik wou mijn vriendin bedanken en dat mogen jullie ook want die heeft geholpen met dit hoofdstuk schrijven :)

Xxx

Lovee yaa alll 😚😚