Move on ♥

History reveals itself

POV Olivia

Ik en Perrie liepen de camping op. Het was meer rondjes waggelen terwijl de jongens ons richting de huisjes duwde. Ik viel op de grond van het lachen omdat Perrie tegen een caravan was aangelopen. Ik lachtte me kapot. Harry trok me omhoog. Toen we voor mijn huisje stonden zwaaide ik iedereen weg en liep ik het houte trapje op.

Ik probeerde de deur open te maken maar hij zat op slot. Snel liep ik naar het raam waardoor ik naar buiten was gekomen. Maar die was dicht! plotseling voelde ik me helemaal nuchter worden. Ze hadden me buitengesloten! ik was zo dom om te denken dat ze niet nog een keer zouden komen checken. Ik rende weer naar voor en zag een briefje op tafel liggen.

Olivia, slaap maar buiten dan praten we morgen wel over je straf.

Ik voelde een traan over mijn wang lopen. Ik liep naar het huisje van Niall, Liam en zijn ouders. Ik zag dat iedereen al lag te slapen dus liep ik naar het huisje van Anne, Harry, Taylor, Perrie en Zayn en Louis. De deur stond nog op een kiertje. Ik liep naar binnen en zag Taylor op de slaapbank liggen. Ik deed de eerste deur open en zag Anne ligge, snel deed ik hem weer dicht. Ik opende de volgende en zag Perrie en Zayn. In de volgende lag Louis te snurken. Snel liep ik naar de laatste deur waar Harry zou moeten zijn. Ik opende de deur en zag hem omkleden. Hij trok net zijn shirt uit.

Geschrokken draaide hij zich om. "Olivia je bent dronken, ga naar bed." Fluisterde hij. Ik deed de deur achter me dicht en ging op zijn bed zitten. "Ze zijn er achter gekomen dat ik weg was." Hij keek me niet begrijpend aan. "Mijn ouders, ze hebben alle deuren en ramen dicht gedaan." Ik keek hem aan. Zijn hoofd was wazig door de tranen die zich in mijn ogen vormde. Hij kwam naast me zitten en gaf me een knuffel "Je mag wel hier slapen."

POV Harry

Ik draaide me om en zag Olivia liggen. Haar haren zaten in de war en haar mascara was uitgelopen. Haar rokje was een stukje omhoog gegaan en haar topje zat gedraaid en haar navelpiercing was zichtbaar geworden. Haar schoenen lagen naast mijn bed. Ze zag er moe uit.

Ik keek naar buiten en zag dat de zon langzaam opkwam. Ik gokte dat het rond 6 uur zou zijn. Ik kon maar beter nog even gaan liggen slapen.

Ik schrok wakker van mijn moeder die me aan het wakker schudden was. Ik keek naast me en zag dat Olivia weg was. "Grace heeft haar net opgehaald." Ze liep naar de deur toe. "5 minuten tot ontbijt, we moeten nodig praten."

Ik waste mijn gezicht en trok schone kleren aan. Het was pas 8 uur maar in die 2 uur is het grauw en grijs buiten geworden. Ik trok een lange broek aan en een t-shirt. Ik keek naar mijn voeten en besloot niets aan te doen. Ik liep naar de deur en keek of ik niks was vergete. Telefoon. Ik liep naar buiten waar mijn moeder op me zat te wachten. Iedereen sliep nog.

"Harry wat dachten jullie wel niet om pas om 5 uur thuis te komen!" Ik haalde mijn schouders op "Ik wist niet hoe laat het was?" "En Olivia mocht niet eens weg, ze was uit haar raam geklommen. Om 2 uur kwam Grace doodbezorgd hiernaartoe. Ze was Olivia kwijt. Taylor was gelukkig zo aardig om ons te informeren dat jullie op stap waren. Grace heeft toen alle deuren dicht gedaan zodat Olivia niet binnen kon. Het was de bedoeling dat ze buiten sliep. Net werd Grace wakker en Olivia was nog steeds niet thuis. Moet je voorstellen hoe ongerust ze was!"

"Mam ik kon haar toch niet buiten laten slapen?" "Luister goed. Olivia is niet meer de Olivia die ze ooit was. Ze is slecht nieuws geworden. Ze is al twee keer gearresteerd voor drugsbezit, een keer voor een overval, ze kwam iedere avond dronken thuis, ze rookt en wie weet wat nog meer. Voor jou leek het misschien bijzonder dat Olivia Taylor sloeg maar Olivia heeft de laatste tijd meer van dat soort acties. Grace en Tom waren een weekje weg en toen werd ik gebeld of ik Olivia kon ophalen op school, ze had weer gevochten, het meisje dat ze had geslagen was Evy, ze moest naar het ziekenhuis en had een gebroken pols en gekneusde rib. Wat ik hiermee wil zeggen is dat je moet oppassen. Misschien kan je haar wat verstand bijbrengen maar laat haar jou niet beinvloeden." Ze stond op en zette een nieuwe kop thee.

Evy was vroeger Olivia's beste vriendin, we waren vaak met zijn drieën. Ik was toch wel geschrokken van mijn moeders verhaal, misschien deed ze het alleen om mij bang te maken. Ik zal vanmiddag wel met Oliva praten.

POV Olivia

Ik kreeg weer een preek over me heen. Het was weer dezelfde als die van de afgelopen 2 jaar. "Je moet veranderen" "Groei eens op" "We willen de oude Olivia zien" En aan het einde moest ik mijn telefoon afgeven. Ik liep naar het strand en keek naar de grauwe lucht. De golven kwamen hoog dit keer en niemand was op het strand. Ik voelde mijn haren alle kanten op waaien, mijn tranen zag je niet want ze werden metteen droog geblazen.

"Heb je Evy in elkaar geslagen?" Ik draaide me om en zag Harry staan. Ik draaide weer snel om. "Wat is er?" Vroeg hij. "Dat iedereen vandaag me erop wil wijzen wat ik heb fout gedaan de afgelopen tijd." "Dus je hebt haar geslagen?" "JA EN GEPEST! DAT WOU JE TOCH HOREN?!" Schreeuwde ik. Harry stond maar 5 meter van me af maar het voelde als een kilometer. "Waarom?" "Ze bleef maar naar boven halen hoe lief ik was toen jij er nog was. Dat ik was veranderd en dat ze me miste. Dat ik niet met Emilie om moest gaan. Maar als er iets was wat mensen beter niet konden doen was jou ophalen." Hij was stil.

"Weet je Emilie heeft je verteld dat ik ooit op de brug heb gestaan maar niet dat ik het vaker heb geprobeerd. Dat was de eerste keer. De tweede was net voor Rose en iedereen dacht dat het toen magisch goed met me ging voor even maar ik was nog steeds doodongelukkig. Ik heb daarna nog een keer zelfmoord geprobeerd te plegen maar dat heeft je moeder zeker niet verteld?" Hij schudde zijn hoofd.

"Ik had spijt van wat ik had gedaan, maar je moeder zei metteen dat ik daar eerder over had moeten nadenken. Ze bracht me naarjullie huis en nam Rose mee om te wandelen. Ik stortte in. Overal waren foto's van jou en ik werd boos op jou, ik gaf jou de schuld. Ik liep naar jullie keuken en na, een overdosis aan paracetemol en sneed mijn polsen door. Je moeder kwam al snel terug, het enige wat ik daarna nog herinner is dat ik in het ziekenhius lag. Evy was nog langsgekomen, ze vergaf me maar dat is de laatste keer geweest dat ik haar zag. Ze pleegde twee weken later zelfmoord."

POV Harry

Ik liep naar mijn huisje terug. Iedereen was ondertussen wakker en het begon langzaam te regenen. Mijn moeder keek naar mij. "En?" "Het verhaal klopte maar je hebt niet alles verteld." Ze schrok. "Ik wou je niet schuldig laten voelen." Ik luisterde niet en liep naar mijn kamer en keek naar de zee die steeds ruwer werd.

Olivia stond nog steeds op dezelfde plek met dezelfde plek als toen ik wegging. Ze was helemaal doorweekt maar het leek haar niks uit te maken.

Het leek alsof ze wel wilde veranderen maar niet wist hoe, ik ging haar daarmee helpen beloofde ik mezelf. Dat was ik wel schuldig aan haar...