Move on ♥

Verdiet, haat en schuld

POV Olivia

Ik zat in de keuken aan tafel samen met Ryan en Justin. Ik keek ze beide niet aan. Ik speelde een beetje met mijn vork in de erwtjes. "Het spijt me van gister" Zei Justin. Ik keek hem even aan. "Het is niet jou schuld" "Maar ik zie toch dat het je iets doet" Ik zuchtte. "Dat is het niet" "Wat dan?" Vroeg Ryan.

"Harry heeft me net gebeld. Hij heeft er een punt achter gezet" Ik keek weer naar mijn erwtjes en beet op mijn lip om tranen tegen te houden.

"Je kunt met ons praten" Zei Ryan."Ik praat liever met een vriendin." Zei ik zacht. Ik stond op. "Is het goed als ik iemand uitnodig?" Ryan knikte en ik liep naar boven.

"Emilie? Hoor je me?" "Livie?! Wat is er?" Een traan liep over mijn wang. "Ik eh... kan je naar LA komen?" ze twijfelde even. "Ik moet even kijken.. ik denk het wel" Ik haalde opgelucht adem. "Ik bel je zo terug" Zei Emilie.

Ik kleedde me snel om om te gaan hardlopen. Mijn telefoon ging. "Hey ik kan. De eerste vlucht gaat morgen avond dan ben ik daar overmorgen ochtend. "Oke ik stuur de exacte tijden nog. Maar ik ga slapen l" zei Emilie.

Ik rende door het park langs het strand af. Vermoeid stopte ik op de steiger en keek ik naar de zon doe langzaam onderging. Ik haalde een paar keer diep adem en pakte mijn telefoon. Louis had gebeld. Snel belde ik terug.

"Hè hè" Zei hij. "Ik was aan het hardlopen." Zei ik. "Kun je me nu dan uitleggen wat er met Harry is?" Vroeg hij. "Nee" "Olivia please we maken ons zorgen" "We?" "Ja je staat op luidspreker en de jongens en Perrie zijn hier"

"O oke" "Dus vertel" Hoorde je Niall zeggen. "Ik weet het ook niet" "Maar kun je hem dan bellen?" Zei Liam. Ik zuchtte "Alsof hij dan opneemt." "Jij bent zijn vriendin" Zei Zayn. "Sinds vanmorgen niet meer." Het was even stil.

"Vanmorgen?" Hoorde ik Perrie. "Ja toen belde hij me en zei hij dat hij klaar met me was." Weer was er een pijnlijke stilte. Een traan liep weer over mijn wang. "Liv gaat het?" Ik veegde de traan weg. "Ja ja ik eh moet gaan. Ik moet ehh weg" Snel hing ik op.

POV Niall.

Iets klopte er niet. Harry had het incident van gisteren naar zijn hoofd laten stijgen en nu heeft hij zijn relatie met Olivia verpest.

Ik liep naar zijn kamer waar hij muziek aan het luisteren was. "Waneer ging je het me vertellen?" Hij keek verbaasd op. "Wat vertellen?" "Dat je Liv hebt gedumpt" Hij keek weer naar het plafond. "Waarom zou ik haar nog willen" Ik ging naast hem zitten. "Omdat ze een mens is en fouten maakt" Hij zuchtte. "Ik kan het niet meer" Ik liep terug naar de deur. "Olivia heeft je hoeveel kansen gegeven nadat jij hoevaak hebt verpest?" Hij bleef stil. "Inderdaad. Vaak en misschien kun je haar ook een kans geven" Ik wachtte nog even op een reactie maar realiseerde dat ik die niet snel zou krijgen.

Ik viel neer naast Perrie. "Ik heb mijn best gedaan." Ze keek me aan. "Toen Olivia niet meer wist of ze hem wel terug wou, wou hij haar alleen maar. Dit is meerdere malen gebeurt en nu is het andersom en hij wil haar niet een kans geven."

"Olivia huilend op het vliegveld. Terug naar huis?" Ik keek van Perrie snel naar de televisie. "Zet harder" "Jaja ik ben al bezig" Zei ik gestrest.

'Live' Stond er links boven. Ik keek gespannen naar de televisie. Olivia stond huilend in een hoodie bij een gate. Maar ze ging niet weg. Ze haalde iemand op. Er liep een meisje naar haar toe en knuffelde haar.

"Emilie" Ik keek op en zag Harry achter me staan. Ook hij keek naar het scherm. "Olivia! Olivia! Is het waar? Is het uit tussen jou en Harry" De intervieuwer hield Olivia tegen ze keek geirriteerd op. "Hé hé Ik ben gestopt met luisteren. Waarom ben jij nog niet gestopt met praten?" Zei ze tegen de man. Ze schudde haar hoofd en liep verder. "Ze is veranderd" Zei Harry zacht.

Perrie stond op. "Ziet niemand het? Olivia is niet meer het lieve meisje die vroeger je beste vriendin was! Olivia is daarna veranderd. Op die vakantie was ze al een bitch en dat is ze nu nog! ze probeerde alleen in de buurt van Harry haar oude haar te zijn omdat jij haar anders niet mag. Ze is een bitch maar wel een die voor haar vrienden klaar staat. Ze heeft jou miljoenen kansen gegeven en jij haar geen een. Dus geef haar een kans of vergeet haar." Ze haalde rustig adem. "Niemand houdt ervan hier om tussen de ruzie van jullie twee te zitten" Zei ze zacht. Ze liep de kamer uit en ging weg.

"Is het gerucht waar dat je een drugsverslaafde bent" Olivia draaide zich om. "Zal ik iets vertellen. Ik hou van geruchten... Ze vertellen dingen over mezelf die zelf ikzelf niet wist" Emilie begon te lachen en toen liepen ze naar een auto. Ze stapte in en reden weg.

POV Olivia

Ik werd wakker en liep naar de badkamer. Ik staarde even in de spiegel. Recht in mijn eigen ogen. Al die tijd was ik niet mezelf geweest en ik had het zelf niet door. Ik veegde mijn uitgelopen mascara weg en begon met mijn make-up. Ik trok mijn eye-liner iets verder door en mijn wimpers maakte ik voller en ik deed nog wat extra oogschaduw op.

Ik liep naar mijn kast en pakte een zwarte legging broek. Ik pakte een witte crop top met de tekst 'Just dance' Ik trok mijn Louboutins aan en liep naar beneden. "Ik heb een shoot nu maar ik ben om 1 uur weer terug." Justin en Emilie zaten in de woonkamer te praten.

Pov Justin

Ik keek hoe Olivia naar beneden kwam ze zag er prachtig uit. Ze zag er anders uit maar het deed haar goed. Emilie stopte ook met praten en glimlachte.

"Waarom moest je lachen?" vroeg ik toen Olivia weg was. "Olivia begint zichzelf weer te worden. De Olivia waar ik beste vriendinnen mee werd." Ik keek haar verbaasd aan. "Weet je toen ze met jou had zag ik dat ook. Ze werd zichzelf en was vrolijker" Ze keek even naar buiten.

"Ze was ook wel gelukkig met Harry maar ik had het gevoel dat ze probeerde zichzelf voor Harry haar liet vallen" ik knikte. "Ik wil haar wel terug maar ten eerste, ze komt net uit een relatie en ten tweede, ze wil me waarschijnlijk toch niet terug"

Emilie keek naar buiten. "Ik weet het niet" Ik zuchtte. "Nou ja ik zal ook maar eens gaan"

Pov Harry

Ik liep de studio in en Julia kwam op me afgerend. "Je bent echt dom!" Riep ze. Simon kwam achter haar aan. "Juul rustig" Maar dat stopte haar niet. "Waarom ben je stom. Ze deed niks verkeerd!" Ik besteedde er verder geen aandacht aan.

Iedereen vertelde me dat ik een fout ha gemaakt. Iedereen vertelde me dat ik Olivia niet had moeten laten gaan. Was ik dan echt de enige die vond dat ze te ver ging die nacht in LA?

Nadat we klaar waren in de studio ging ik naar Holmes Chapel. Ik kwam daar aan en Rose kwam naar buiten gerend. "Harry! Kijk ik heb een paar nieuwe haartjes!" Ze wees trots naar haar hoofd. Ik glimlachte. "Zo dat gaat snel!" Ze knikte blij. "Waar is Livie?" "Die is in LA" Ze keek me sip aan. "Maar ze zou hier zijn" Ik gaf haar een knuffel. "Ze komt nog wel over een paar weken" Rose begon te huilen. Ik voelde haar dunne armpjes om mijn nek.

Opeens kreeg ik een schuldgevoel. Die dunne armpjes. Ik miste die armen om me heen. Niet die van Rose, maar die van Olivia. Misschien hadden mensen toch gelijk en had ik toch een fout gemaakt. Ik moest haar toch terug winnen. Mensen hadden gelijk. Je weet niet wat je hebt tot je het een keer verliest. En ik ging er alles aan doen om haar terug te winnen.