Move on ♥

Sad sad day

POV Harry

De jongens waren naar Holmes Chapel gekomen en we zaten nu met zijn zessen op mijn kamer. Olivia zat in een kleermakers zit op mijn bed. Ze had haar armen om een kussen geklemd en hield hem dicht tegen zich aan. Ze keek recht voor zich uit. Heel haar lichaam straalde verdriet uit.

Dit was nu al 3 dagen zo. Ik kreeg totaal geen hoogte van haar. Ze was stil en praatte alleen als het nodig is. Ik maakte me zorgen en wou helpen maar hoe?

"Olivia zeg iets" Zei ik. "Iets" Zei ze droog terwijl ze naar buiten bleef kijken. "Waar denk je aan?" "Rose" Zei ze zacht. Er liep een traan over haar bleke, make-up loze gezicht. Haar gezicht vertrok geen spier terwijl de traan zich langzaam een weg maakte over haar gezicht. Uiteindelijk viel de traan van haar kin op het kussen, bij de rest.

Ik keek naar de jongens die stil waren, wat niet vaak voor kwam. Niall keek naar de grond en Zayn staarde naar mijn deur. Louis en Liam keken beide bezorgd naar Olivia. Opeens ging Olivia's telefoon. Ze pakte hem uit haar hoodie, nou ja mijn hoodie. Ze keek raar op. "Wat is er?" Vroeg ik. "Het is Taylor." Ze drukte de oproep weg.

Ze stond op. "Ik moet even naar buiten." Ik stond op. Ze keek me even aan. "Alleen" Zei ze zacht. Ze liep naar de kast en pakte sportschoenen. Ik keek even hoe ze haar koptelefoon zocht. Toen ze hem had liep ze de kamer uit en hoorde ik later de voordeur dicht slaan.

"Wat is er nou precies met Rose?" Vroeg Niall zacht. "Ze heeft leukemie en heeft een overlevingskans van 20%" Zei ik zacht. 20% was niet veel en de dokters verwachtte dat het minder zou worden aangezien ze er veel te laat zijn achter gekomen.

Ik zuchte en legde mijn hoofd in mijn handen. Ik was zo moe. Ik had een aantal dagen geen goede nachtrust meer gehad. Iedere nacht werd ik wel ergens wakker van. Als het Rose niet was die aan het jengelen was, was het wel Olivia die zachtjes aan het snikken was.

Olivia bleef toch hier slapen ondanks ze niks met Grace te maken wou hebben. Maar deze week had Grace Rose en Olivia wou bij Rose blijven. Af en toe waren de spanningen om te snijden. Als Rose even met iemand naar buiten was of naar een controle was brak de hel uit. Grace en Olivia hadden constant ruzie. Gelukkig doen ze het niet waar Rose bij was want dat zou niet goed zijn.

POV Olivia

Ik rende door het park langs de hoofdweg. Opeens kwam er een busje naast me rijden en een paparazzi hing uit de bus. Ik rende snel een zijstraat in en sprong over een muurtje heen. Ik had een geluk aan mijn verleden, ik kende nu wel alle steegjes en vluchtroutes in de buurt. Ik rende weer in het dorp en was bijna in het centrum. Ik zag opeens mijn safe haven.

De dansschool

Ik liep naar binnen en zag net het busje langskomen rijden. Ik liep naar de kantine en ging daar zitten op een bankje. Opeens kwam een bekend persoon de kantine in. "Liv" Ze kwam voor me zitten en de glimlach verdween van haar gezicht. Ik wist dat ik er niet uit zag maar zo verschrikkelijk was het nou ook weer niet... of toch wel??

"Wat doe je hier?" "Schuilen voor de paparazzi?" Het kwam er uit als een vraag maar de laatste tijd was ik nergens meer zeker van. Ik keek Emillie kort aan. "Ik hoorde het van Rose" Ik keek haar verbaasd aan. "Olivia dit is Londen niet. Nieuws gaat snel in een dorp zoals dit" Zei ze. Ik knikte klein en keek toen naar mijn handen.

"Kan ik iets doen?" Vroeg ze zacht. Ik haalde mijn schouders op. "Ik weet niet eens meer wat me vrolijk maakt. Sporten, dansen, niks helpt!" Zei ik. Emillie keek me lang aan. "Ben je weer aan dat spul?" Ik schudde mijn hoofd. "Harry is altijd in de buurt. Als ik drugs wil gebruiken moet ik alleen zijn. Ik krijg niet eens een glas wijn thuis." Ik zakte onderuit en wreef een keer over mijn gezicht.

"Olivia heb je eigenlijk wel geslapen afgelopen week?" vroeg ze zacht. Ik schudde mijn hoofd. Ik stond op. "Ik ga naar huis." Zei ik. Ze knikte. "Je kan me altijd bellen" Zei ze. Ik knikte nog een keer en gaf haar een knuffel.

Toen ik thuis kwam zat iedereen in de woonkamer. Pap en Babette waren er ook. Ik liep meteen naar Harry's kamer en viel neer op het bed. Eindelijk vielen mijn ogen een keer dicht en viel ik in een droomloze slaap.

Pov Harry

Olivia was al een uur boven dus besloot ik om toch maar even te gaan kijken. Toen ik binnenkwam lag ze op mijn bed te slapen. Ik sloot de deur weer en ging naar beneden. "Ze slaapt eindelijk"

Ik ging bij de jongens in de tuin zitten. Ik zag vanuit mijn ooghoek Olivia de tuin in lopen. "Hey" Ze ging naast me op het gras zitten. Ze pakte een pakje sigaretten uit haar zak. "Mag ik er een?" Vroeg Zayn. Ze pakte er een uit en gooide het pakje naar Zayn. Ze stak hem in haar mond en nam een hijs.

"Ik weet dat je niet wil dat ik rook maar ik moet even wat ontspanning." Zei ze terwijl ze me aan keek. Sinds een lange tijd keek ze me recht in de ogen aan. Ik las verdriet en pijn. Ze nam nog een hijs en blies de rook naar boven.

Ik keek naar de deur die openging. Rose kwam naar buiten gerend. Halverwege stopte ze omdat ze al buiten adem was. Ik keek even naar Olivia die snel de sigaret weg gooide en opstond. Ze liep naar Rose toe en tilde haar op. Ze kwam weer naast ons zitten. Rose verborg haar gezichtje in Olivia's trui. "Ze slaapt" Zei Olivia zacht. "Olivia we moeten gaan" Zei Tom die Rose overnam. Opnieuw naar het ziekenhuis.