Final chapter

5.7K 351 86
                                    

POV Olivia

Vanavond moest Harry zijn vliegtuig naar LA nemen. We zaten op de bank. Ik zat op zijn schoot maar zei niks. Hij vertelde een verhaal over een andere tour. Ik luisterde half en keek recht voor me uit. 

"Oké wat is er aan de hand?" Ik keek hem verbaasd aan. "Hoezo?" Hij keek me met een opgetrokken wenkbrauw aan. "Je luistert niet eens." Ik keek weer naar mijn punt. "Jawel hoor" "Wat zei ik dan?" Ik zei niks. 

Hij draaide me om zodat ik hem wel aan moest kijken. "Wat is er met je aan de hand?" Ik haalde mijn schouders op. "Je bent al de hele avond stil en we zijn eindelijk weer alleen en je zegt bijna niks tegen me. Je kruipt alleen tegen me aan en kijk dan de hele tijd naar de televisie die uit staat. Olivia, ik maak me zorgen om je?" Ik keek hem recht in zijn ogen aan en zag dat hij meende wat hij zei. 

"Ik wil niet dat je weg gaat" Zei ik zacht. Hij tilde mijn kin op en keek me recht in mijn ogen aan. "Doe eens niet zo raar, gekkie" "Ik wil mee maar ik kan niet kiezen!" Hij pakte mijn gezicht vast en trok me tegen hem aan. "Dat hoef je van mij ook zeker niet te doen! Jij gaat je opleiding afmaken en kom wanneer je tijd hebt!" Ik glimlachte.

Zijn lippen raakte de mijne en zo zaten we daar op de bank voor een tijdje. Ik trok me terug en keek hem lief aan. "Je moet me nooit vergeten Harry Styles" Hij schudde zijn hoofd. "Nooit meer" Hij trok me weer tegen hem aan en ik voelde de vlinders weer die ik voelde bij de eerste keer dat we iets hadden samen. 

Ik had weer vlinders in mijn buik en ik voelde me weer gelukkig. Ik had een geweldige vriend, een goede opleiding, vriendinnen voor het leven, een goede baan en ik was weer gezond. Ik kon niet om meer vragen. Ik wilde dat het nooit meer zou veranderen want ik ben nog nooit zo gelukkig geweest. 

De telefoon ging en vermoeid stond ik op. "M-et S-selena?" Zei de beverige stem aan de andere kant. "Uhm hallo?" Ik keke verbaasd naar Harry. "Kan ik langskomen? Ik was bij Justin net en we hadden weer ruzie en ik denk dat ik hem niet meer wil zien" "En waarom moet je dan naar mij komen? Jij was er de laatste tijd ook niet voor mij, je hebt me gewoon laten vallen als een baksteen van een flatgebouw." Ze was even stil. Ik zei niks meer en hing op. Ik had geen zin in haar aanstellerige gedoe. 

Ik ging weer tegen Harry aanzitten. "Wie was dat?" 'Niet belangrijk" Hij glimlachte en zoende me weer. Ik liet mijn handen door zijn krullen gaan en dacht aan alle leuke momenten vanaf onze jeugd. Ik trok me terug en keek hem lang aan. "Ik hou van je, zoveel" Hij beantwoordde me met een lange kus. 

"Zullen we uiteten gaan?" Ik knikte. "Kom" We stonden op en liepen naar boven. In de inloopkast keek in naar de kleding. Harry kwam achter me staan en deed zijn armen om me heen. "Die" Hij wees naar een gouden, korte glitter jurkje. Ik pakte het. Dit had ik al lang niet meer aangehad. Ik pakte bijpassende hakken en trok mijn jeans en shirt uit. Harry grijnsde naar mij. Ik rolde met me ogen en gooide mijn shirt naar hem. "Kleuter" 

Ik kwam de badkamer uit en Harry zat op mijn bed. Hij grijnsde naar me. Ik ging tegen hem aan staan. "Zo goed?" Hij knikte. "Je bent perfect, wat je ook aan hebt" Ik glimlachte en liep samen met hem naar beneden. "jij rijdt" Ik gooide mijn autosleutels naar Harry en stapte aan de andere kant in. 

Terwijl we in stilte naar het restaurrant reden legde Harry zijn hand op mijn been. "Het maakt me niet uit hoe vaak we elkaar zien want ik blijf altijd van je houden" Zei hij. Ik glimlachte. "Toch ben ik liever bij, jo zo vaak mogelijk!" Hij knikte. "Dat is zeker waar" 

In het restaurant was het gezellig druk en toch hadden we onze privacy. Ik was blij om nog even een avond te hebben met alleen Harry

Toen we thuis waren schopte ik mijn schoenen uit. "Kom eens naar boven?" Harry grijnsde cheeky. Ik lachte en liep achter hem aan. 

***

Ik kroop nog voor de laatste keer tegen hem aan. Hij sloeg zijn arm om mij heen en hield me zo dicht mogelijk tegen hem aan. "Konden we de tijd maar stil zetten" Zei ik zacht. Ik keek hem aan en hij kneep hard zijn ogen dicht. Ik keek hem verbaasd aan. "Wat doe je?" Hij opende zijn ogen en keek naar de klok, is het gelukt?" Ik lachte en legde mijn hoofd weer neer. 

Zo lagen we nog een halfuurtje. "Ik moet zo gaan" Zei Harry. Ik zei niks en bleef liggen. "Kom" We stonden op. Ik pakte een schone spijkerbroek en een witte tanktop. Harry kwam achter me staan en trok een trui van hem over mijn hoofd. Zijn geur zat er helemaal ingetrokken en het was een geweldige geur. 

"Dan kan je altijd nog een beetje met me knuffelen" Ik lachte. "Ik zou je een trui van mij kunnen geven maar ik denk niet dat je dat wil" Hij schudde zijn hoofd. "Nee dankje" Ik lachte en drukte een kus op zijn wang.

Ik trok een paar vans aan en deed mijn haren op een knot. Harry stond met zijn spijkerbroek aan in de kamer, met ALLEEN zijn spijkerbroek aan. Ik sloeg nog één keer mijn armen om zijn sixpack heen. "We bellen zo vaak mogelijk" Zei hij. Ik knikte en pakte mijn telefoon. 

Samen liepen we het vliegveld in en daar liep ik tot op het laatste moment mee. Daar gaf hij me een knuffel en ik voelde fotograven ons omringen. Ik verborg mijn gezicht in Harry's trui. Hij sloeg zijn arm om me mee en liep naar een andere hoek. Een paar mensen van de beveiliging van het vliegveld hield de paparazzi van ons af en liet ons even alleen. 

"We zien elkaar zo snel mogelijk toch weer" Zei hih. hij tilde mijn gezicht op en veegde mijn tranen weg. "Schat, je hoeft je nergens zorgen over te maken, zodra je komt zal ik alles regelen voor de rest. Ik denk niet dat Simon dat erg vond" Ik knikte. Ik knikte. Hij tilde me nog een stukje op en gaf me een kus. "Niemand of niets kan tussen ons in komen" Zei ik. Hij knikte. 

Toen zijn vlucht werd omgeroepen liet hij me los. "Tot snel oke?" Ik knikte. Hij zoende me nog een keer en liep toen weg. Ik keek hem na tot ik hem niet meer zag. Ik veegde mijn tranen weg met de mouw van de trui. Ik deed de capuchon op en liep naar buiten. Camera's kwamen dichtbij en mensen stelde vragen maar ik zei niks. Ik liep naar mijn auto en reedt snel terug naar huis waar ik huilend op mijn bed viel. 

Ik miste hem nu al... Maar ik weet zeker, het komt allemaal goed.

Heyyy iedereen

Belangrijk!

 Ik stop met Move on. Het was allemaal leuk voor hoelang het duurde en ik denk dat dit een mooi stuk was om mee af te sluiten. Laten weten wat je er van vond, en dan niet alleen over dit hoofdstuk maar over dit hele boek in het geheel

Ik wil jullie allemaal bedanken, zonder jullie was ik nog nooit zo ver gekomen. Ik ben blij met alle reads, vote's en comments die me hebben geholpen. Zelfs de ghostreaders, Jullie ook allemaal bedankt!!!

Iedereen die me heeft geholpen mega bedankt!!! 

Als er nog vragen zijn, stuur ze naar mij persoonlijk of hieronder en ik reageer!!!

LOVEE YAA ALL ♥♥♥

Move on ♥Where stories live. Discover now