POV Olivia
Toen ik en Emilie afscheid namen van Louis en Niall die ons naar het vliegveld hadden gebracht moesten we snel zijn want er kwamen allemaal fotograven. Ik gaf Louis een knuffel en daarna Niall. Op dat moment kwamen een hoop paparazzi naar ons toegelopen om foto's te maken.
Gisteren waren Niall en ik uiteten geweest. We gingen naar een best chic restaurant en iedereen had er verkeerde gedachtes over. Zelfs Hadia had me gesms't of ze jaloers moest worden wat ik natuurlijk had afgeraden want Niall en ik zijn just best friends.
Ik keek naar buiten. We waren al aan het landen. Ik keek naar het vliegveld wat rap naderde. Het vliegtuig kwam zacht neer en stopte. Ik en Emilie liepen naar buiten waar al een taxi op ons stond te wachten.
We moesten naar mijn moeder want mijn vader was op vakantie met Babette en de kleine Elizabeth, de baby van twee maanden. Emilie ging trouwens naar haar eigen huis. Ik rende door de regen snel naar binnen.
Ik gooide mijn Prada reistas op de grond en schopte mijn Uggs uit. Het was dan wel zomer maar nog leek het herfst weer.
Ik rende naar boven want er was niemand in de woonkamer. Ik trok droge kleren aan en bleef staan bij de foto's aan de muur. Overal hingen foto's van Gemma en Harry vroeger en nog best veel van mij en Harry. Het verbaasde me dat Harry ze nog niet had weggehaald.
Ik plofte neer op de bank. Grace, Anne en een kale Rose kwamen binnen. Rose lachte maar heel zwak. Grace droeg haar en legde haar in haar bed.
We zaten op de bank. Ik had een zwarte leggingbroek aan en een zwarte tanktop en wit met donkerblauw Abercrombie vest. Anne was een kruiswoordpuzzel aan het maken en Grace was tv aan het kijken. Ik probeerde mijn telefoon aan de praat te krijgen maar bereik viel steeds weg.
Opeens werd alles zwart in huis. De stroom was uitgevallen! Anne keek door de ramen naar buiten maar niemand in de straat had nog stroom. De storm was op zijn hoogte punt en Anne flipte hem helemaal.
"Harry! Hij zou een uur geleden hier al moeten zijn!" Ik keek Anne geschrokken aan. Snel belde ik hem op maar door weer geen bereik deed hij het niet. "Wat als er iets is gebeurd, de weg van het dichtstbijzijnde vliegveld hier naartoe is gevaarlijk, zeker in zo'n storm!" Paniekeerde Anne. Ik stond op. "Ik ga hem wel zoeken!"
Ik trok mijn Bordeaux rode Uggs aan. Ik pakte mijn auto sleutels en rende naar mijn witte Escalade. Ik starte de motor en scheurde de oprit af.
Overal gingen bomen tekeer. Ik kwam net op het gevaarlijkste stuk. Rechts van de berg was een afgrond naar de rivier! Ik duwde mijn gaspedaal in en reed vlug verder.
Een harde knal klonk en een boom viel net achter mijn auto neer. Ik keek geschrokken om. Dat was geluk! Ik keek weer naar voor en moest een ruk aan het stuur geven om op de baan te blijven.
De ruitenwissers stonden op zijn hardst en nog zag ik bijna niks. Ik stopte voor een kruising. Links of rechts? Ik keek om me heen en zag alleen een grote parkeerplaats boven op de berg links. Het was een verlaten parkeerplaats. Ik reed naar rechts om te kijken of ik vanuit daar misschien Harry kon zien.
Ik reed tot de rand en sprong uit de auto. Ik liet de deur open en de motor aan. Ik keek in het dal maar zag Harry nergens! Mijn haar, mijn schoenen, mijn dunne vest, al mijn kleren, alles was doorweekt! Maar het kon me nu op dit moment helemaal niks schelen.
Ik sprong weer in de auto en reed weer met vaart de parkeerplaats af. Ik reed nu rechtdoor en nam met moeite de scherpe bocht. Ik voelde de banden zoeken naar grip op het natte asfalt. Ik moest moeite doen om de auto überhaupt op de weg te houden, laat staan mijn eigen rijstrook!
De volgende bocht lette ik niet op en dat had grote, maar dan ook echt grote gevolgen.
POV Harry
Ik stond boven op de parkeerplaats op de berg te schuilen voor de regen. Alleen een idioot rijdt met dit weer door. Ik had mijn muziek rustig aan en wachtte tot de bui minder werd.
Ik keek naar de bomen die op en neer gingen en de flitsen die in de verte waren te zien. Ik keek naar de weg en zag een auto met vol gas door de bochten vlammen. De auto stopte bij de kruising alsof die niet meer wist waar die heen moest. De auto besloot rechts te gaan de parkeerplaats op.
Ik zag hem aan de andere kant stoppen. Toen het portier open vloog van de witte Escalade sprong er een dun meisje uit. Ze liep baarde rand en keek geschrokken om zich heen. Ze was na enkele seconde al helemaal doorweekt. Ze draaide om en stapte de auto in. Toen ze weg reedt zag ik pas wie het was.
Die rijstijl, die auto, die kleren, die haren, dat lichaam, dat meisje, ik herkende haar, het was Olivia!
Ik keek hoe de auto verder vloog. Ze ging de bocht alleen in zonder controle! Met moeite bleef de auto op de goede weghelft. Toen Olivia de volgende bocht in reed ging het alleen iets minder, de auto bleef niet meer op de eigen weghelft!...
----
Heeeeeeeyyyyy
Bijna terug naar Nederland :(
Bijna jarig :)
Vrijdag wordt deze meid 15!
😁😁😁
Ik hoop dat jullie genoten van dit hoofdstuk!!!?!?
Laat weten wat je vind
En vergeet niet, binnenkort een Q/A!!! Dus zet je vraag hieronder bij La Comments!!!!
Loveee yaaa alll
आप पढ़ रहे हैं
Move on ♥
फैनफिक्शनOlivia besteed veel tijd aan haar uiterlijk en is onzeker over zichzelf. Vroeger was dat veel minder maar dat was voor haar beste vriend haar liet valen. Hij had een leven waar Olivia niet inpaste. Olivia steunde hem met het waarmaken van zijn droom...
