In love with you 💘

1.1K 30 25
                                    

Bongbong was surprised by Leni's reaction,he saw her running away so he immediately let go of his microphone and went down from the stage to follow her. Luckily, his friends was able to continue the performance.

"Leni!" He followed her. "Leni sandali lang."

She looked at him with her drenched cheeks. "Ano? Ano pa ba kasing kailangan mo?" She yelled. "Ayoko na Bong! Ang sakit sakit na,itigil na natin to." She cried.

"Pero bakit? Leni-"

"Kasi nagiging totoo na!" She exclaimed. "Itong pagpapanggap na to nagiging totoo na! At hindi ko na kayang pigilan pa yung nararamdaman ko kasi mahal na kita. Mahal na kita pero alam kong may mahal kang iba at kaya kong isakripisyo tong pagmamahal na to kasi gusto ko masaya ka. Itigil na natin to kasi hindi ko na kaya,habang tumatagal alam kong mas nahuhulog ako sa'yo. Habang tumatagal mas napapalapit ako sa'yo at ang sakit isipin na hindi ako ang mahal mo." She cried harder.

"Leni-"

"Bong,okay lang. Naiintindihan ko naman kung sasabihin mong wala kang nararamdaman para saakin. Naiintindihan ko naman na hanggang agreement lang ang tingin mo saakin. Sa totoo nyan,wala naman talaga akong karapatan na mag-inarte ng ganito kasi hindi naman tayo. Wala naman akong karapatan sa'yo kasi wala namang tayo. Naiintindihan ko din na ginawa mo yung kanina kasi nandun si Louise,naiintindihan ko. Kahit ang totoo nasasaktan ako kasi hanggang ngayon umaasa ako na baka sabihin mong mahal mo rin ako. Pasensya kana ha,Pasensya kana kasi nag-iinarte ako ng ganito. Pinigilan ko naman. Pinigilan ko naman,Bong na huwag kang mahalin kaya lang wala eh,natanga na." She faked a chuckle but her tears continued to stream down.

"Nag-enjoy akong kasama ka. Nag-enjoy akong nadyan ka kahit alam kong pretention lang. Akala ko kaya kong pigilan to,kaya lang sa tuwing andaming babaeng nakapaligid sa'yo nagseselos ako. Galit na galit ako sa sarili ko kasi ano ba namang karapatan kong makaramdam ng ganito kahit alam kong wala namang tayo. Inggit na inggit din ako kay Louise,kasi kahit anong gawin ko siya pa din eh. Kahit ako yung nasa tabi mo alam kong siya pa din. Minsan tinatanong ko sarili ko,Bakit ba kasi hindi mo ako kayang mahalin? Bakit ba kasi hindi mo ako mapansin? Puwede namang ako,Bong. Puwede namang ako nalang." She expressed trying to release all her unsaid feelings that clogged into her chest. She looked so vulnerable crying in front of him.

"Leni,ikaw naman talaga!" He exclaimed. "Ikaw naman talaga matagal na. I don't know when it happened but Leni I'm in love with you. Ang tagal tagal na kitang mahal-"

"Pero paano si Louise?" She exclaimed,crying.

"Hindi ko na sya mahal." He retorted. "Kung iniisip mong palabas lang lahat yung kanina,nagkakamali ka. Maling-mali ka kasi Leni totoo yun lahat. Nung sinabi kong mahal kita,totoo yun! Nung sinabi kong I'll never give you up,totoo yun. Totoo yun Leni kaya puwede ba maniwala ka naman."

"Pero mahal ka ni Louise!" She remarked.

"Pero mas mahal kita!" He exclaimed. "Bakit ba kasi ang hirap para sa'yo na unahin naman yung sarili mo? Bakit ba palaging ibang tao nalang inuuna mo? Leni kahit ngayon lang,isipin mo naman yung sarili mo! Isipin mo naman yung kasiyahan mo!"

"Pero sakanya ka,Bong. Sa kanya ka simula palang." Another lonely tear escaped her eye.

"Leni puwede ba?!" He exclaimed. "Akala ko ba matalino ka?! Bakit hindi mo makuha yung simpleng mahal kita?! Mahal nga kita! Mahal kita! Bakit ba kasi pinapahirapan mo yang sarili mo? Bakit ba kasi pinipigilan mo? Kung mahal mo ako,mahalin mo ako. Tapos. Atsaka sino nagsabi sa'yo na wala kang karapatan? Sino nagsabi sa'yo sa na kay Louise ako? Leni,may karapatan ka kasi ang tagal ko nang sinabi sa sarili ko na sa'yo ako! Iyong-iyo ako,Leni. Ang tagal ko ng isinuko ang sarili ko sa'yo." His voice cracked.

"Bong-"

"Leni,please. Ipaglaban mo naman ako. Ipaglaban mo naman yung tayo." A tear escaped his eye.

She looked straight to his eyes,she cried harder as she confirmed to herself that she can't lose him. She confirmed to herself that she need him. And that she confirmed to herself that he was the one for her,that he was worth taking the risk.

He looked at her,she looked so devastated. She looked so confused. She looked so guilty but he knew that she love him too. He can't look at her like this,crying her heart out so he pulled her close by her nape and buried her head on his chest close to his beating heart. He wrapped her small body into his arms aiming to give her warmth and security. He closed his eyes, "I'm not the best but I promise to love you with all my heart. I love you,Mahal ko." He whispered and kissed her temple.

She pressed her face on his chest and couldn't keep herself but to cry. All this time she thought he wasn't feeling the same way like she do. She thought it's just an agreement to him and she was just an agreement to him. She couldn't believe that he actually love her.

She looked at him after her tears subsided. "Bong-"

"I love you,Mahal." He uttered.

She smiled sweetly.

He slowly leaned forward,she just smiled and closed her eyes then she felt his lips touched hers tenderly. She felt like floating due to intoxication. Her stomach felt so light,she felt those butterflies inside. The kiss was so magical. It was perfect.

He broke from the sentimental kiss. "I love you." He uttered,she smiled. He smiled and kiss her forehead following it by hugging her so tight. 

"I love you so much Leni." He whispered while hugging her.

"Oo na nga. Narinig ko naman." She giggled.

He smiled. "Basta I love you. So much. More than you could ever love me."


To be continued...

Unsaid Feelings Where stories live. Discover now