I'm Not Gay | ❃Taekook ❃

♡ 68 ♡

-Ale to tylko omdlenie, spokojnie - odezwał się Jimin.

- Spokojnie?! - uniósł się brunet. - Gdybym go nie złapał, uderzyłby głowa o podłogę! I co wtedy? Wtedy też byłoby to tylko omdlenie? - zapytał ironicznie, na co wszyscy zebrani spuścili głowy.
- Tak myślałem - mruknął, kiedy nie doczekał się odpowiedzi. - Musimy jechać do szpitala - postanowił i ukradkiem spojrzał na blondyna.

- Nie. Nie trzeba - oznajmił cicho, podnosząc się do siadu w czym Jungkook niepewnie mu pomógł.

- Idź już odpalić samochód - rozkazał Seokjinowi, nie zwracając uwagi na Kima.

Najstarszy jeszcze raz z niepewnością spojrzał po wszystkich zgromadzonych i kiedy nie uzyskał od nich żadnej podpowiedzi, głośno westchnął i poszedł w stronę pojazdu.
Jeon za to pomógł wstać Taehyungowi i mimo jego zapewnień, że nic mu nie jest i sam sobie poradzi, ten kurczowo go trzymał, jednak nie odpowiadając mu ani słowem.

Okrągłe 15 minut przez które jechali do szpitala, Taehyung zły na siebie siedział wpatrzony w okno. Oczywiście nie raz upewniał przyjaciół, że czuje się bardzo dobrze, jednak za każdym razem Namjoon, przekonany przez Jeona, powtarzał mu, że nie zaszkodzi na wszelki wypadek go zbadać.

Co chwilę ukradkiem spoglądał w stronę siedzącego dwa siedzenia obok niego Jungkooka. Chłopak siedział oparty ręką o wystający z siedzenia mały stoliczek na napoje. Wyglądał tak, jakby się czymś zadręczał i tak też było.
Był zły na Taehyunga. W końcu go zdradził. Jednak mimo wszystko martwił się o niego i nie był pewien co dzieje się jego... a raczej już nie jego, maleństwu.

Kiedy dojechali na miejsce, Hoseok wraz z liderem poszedł zarejestrować chłopaka, podczas gdy temu ponownie zaczęło kręcić się w głowie.

Blondyn czuł, jak obraz mu się rozmazuje, jednak nie chciał dodatkowo martwić przyjaciół. W końcu i tak niedługo wszystko się wyda.

Kim odruchowo usiadł na krzesło za sobą, bojąc się, że znowu straci równowagę, a co gorsza świadomość.

Jego chwila zawahania nie umknęła maknae, który już od dłuższego czasu siedział na krześle na przeciwko niego, przeglądając, a raczej starając się przeglądać Twittera.

Brunet widząc jak chłopak przykłada sobie rękę do czoła i spuszcza głowę w dół, wstał z miejsca i niepewnie do niego podszedł.

- Taehyung, znowu coś się dzieje? - zmartwił się, klękając przed blondynem. - Taehyung, odpowiedz - powiedział stanowczo, jednak w odpowiedzi uzyskał tylko pokręcenie głową.

- Pan Kim, tak? - odezwał się lekarz,  na którego widok, piosenkarz podniósł wzrok.

- Tak - mruknął chłopak, wstając z krzesła.

- Zapraszam ze mną w takim razie - zalecił, a już po chwili zniknął wraz z pacjentem w jakiejś niebieskiej sali.

•••

- I co z nim? - poderwał się Jimin, kiedy lekarz wyszedł z sali w której znajdował się wokalista.

- Odnotowaliśmy poważne niedożywienie - oznajmił. - Pacjent nie był zbytnio rozmowny, jednak przyczyną nagłego omdlenia, było prawdopobnie niedobór witamin w organizmie. Według jego relacji, stracił przytomność podczas treningu. Prosiłbym, aby przez pewien czas Panowie zadbali o to, aby nie przemęczał się fizycznie i psychicznie.

- Aish! Mówiłem, że zabranie go na trening to beznadziejny pomysł! - powiedział Seokjin. - A ty - wskazał na Hoseoka. - A ty jeszcze go popędzałeś!

- Nie zwalaj winy na mnie! - zdenerwował się, nie zwracając uwagi przyglądającemu się im mężczyźnie.

- Możemy do niego wejść? - zapytał Namjoon, starając się odwrócić wzrok lekarza od kłócących się muzyków.

- Tak, oczywiście. Jest w tej sali - oznajmił, a następnie zniknął w długim korytarzu.

•••

- Jungkook, nie chcesz do niego iść? - zapytał zdziwiony Yoongi, kiedy wszyscy już szykowali się do wyjścia ze szpitala.

Kiedy lekarz zezwolił na odwiedziny Taehyunga, wszyscy szybko zerwali się z siedzeń i pognali do przyjaciela. Jedynym który z nimi nie poszedł, był oczywiście Jeon.

Przez dobre dwie godziny siedział w poczekalni, nie wiedząc, czy nie chce, czy po prostu nie potrafi spotkać się z Kimem.

- Nie. Nie chcę - oznajmił, powoli udając się ku wyjściu ze szpitala.

•••
90⭐️-> Next