The Transmigration Routine of Always Being Captured By the ML

Rozdział 127

Li Luo pogrążył się w ciemności panującej w odległym więzieniu Xuan Ming. Chociaż nie było wyjścia, a Chu Wuyong również nigdy go nie odwiedził, to wciąż miał szczęście, ponieważ nadal był Xiao Qi, który pozwolił mu grać w międzygwiezdną grę tak jak wcześniej. Co więcej, może również kontynuować pisanie tekstów. W przeciwnym razie, każda normalna osoba byłaby psychicznie zdezorganizowana.

Czas mijał bardzo szybko i nieświadomie minęły cztery miesiące. Jaskinia Nieśmiertelnego Kwiatu Lotosu została niedawno otwarta. Li Luo zapytał system Xiao Qi i dowiedział się, że Chu Wuyong z powodzeniem wszedł do Jaskini Nieśmiertelnego Kwiatu Lotosu. Nie mógł powstrzymać się od odetchnięcia z ulgą. Przynajmniej ta intryga wciąż przebiegała zgodnie z pierwotną trajektorią. Po tym, Chu Wuyong otrzyma najbardziej odpowiednią metodę kultywacji dla jego obecnego ciała.

Dzisiaj Li Luo był wciąż taki sam jak zwykle, gotowy do wejścia na konto gry, które otworzył dla niego Xiao Qi. Rozegrał w grze ponad dwadzieścia poziomów i zamierzał przejść się po sekcji przyszłego świata gier życia.

Gdy uruchomił grę i przygotowywał się do zalogowania na konto, Xiao Qi nagle go zatrzymał.

【Wielki Gospodarzu, poczekaj chwilę, nie wchodź do gry, ktoś przyszedł. 】

Co, ktoś przyszedł? Minęły prawie cztery miesiące, nie wspominając o ludziach, nawet mucha nie pojawiła się przed nim. Otoczony bardzo cichą ciemnością, nie było żadnej żywej istoty poza nim. Jakby nikt nie pamiętał, że był tu zamknięty.

A teraz Xiao Qi powiedział mu, że ktoś przyszedł?

Tą osobą nie mógł być Chu Wuyong. W końcu wciąż przebywał w Jaskini Nieśmiertelnego Kwiatu Lotosu, szukając dla siebie szansy.

Kim więc była ta osoba, która w końcu przyszła?

Li Luo nie mógł powstrzymać się od otwarcia oczu i spojrzał z zaciekawieniem na wciąż czarny jak smoła front, który był w tym samym kierunku co drzwi.

Li Luo nie czekał długo. Po zaledwie pół filiżanki herbaty, z drzwi jego celi dobiegł lekki hałas. Następnie drzwi więzienia przed nim powoli się otworzyły. W tym momencie do środka wpadło również słabe światło z zewnątrz.

Chociaż światło było słabe i niewyraźne, Li Luo, który przez długi czas przebywał w ciemności, nie mógł powstrzymać się od zmrużenia oczu. Dopiero wtedy był w stanie wyraźnie zobaczyć smukłą i pełną gracji postać stojącą przed drzwiami więzienia.

- Panie. - Smukła postać pośpiesznie się zbliżyła. Głos był bardzo czarujący i przyjemny do słuchania, z nutą zapału, najwyraźniej bardzo zatroskany o niego. - Świetnie, to naprawdę ty. Ten podwładny zabierze cię stąd. - Twarz tej osoby była również podobna do głosu, była bardzo urocza i ujmująca, a między każdym ruchem emitowała naturalny uwodzicielski wygląd.

Li Luo spojrzał na piękną i ponętną kobietę, która pospiesznie się do niego zbliżała. W jego umyśle nagle pojawiła się pewna postać - wysłanniczka Prawego Diabła pod dowództwem Yun Tianhenga, Hong Xiu.

Hong Xiu była pierwotnie małą dziewczynką, która prawie została sprzedana do burdelu przez swoją rodzinę. Została nieumyślnie uratowana przez Yun Tianhenga. Początkowo Yun Tianheng polubił jej wyjątkową budowę, więc uratował ją mimochodem. Jednak od tego czasu Hong Xiu postrzegała Yun Tianhenga jako swojego wybawcę i była wobec niego lojalna.

Li Luo napisał również w oryginalnej książce, że po tym, jak Chu Wuyong zabił Yun Tianhenga, Pałac Xuan Ming pogrążył się w chaosie, a każdy chciał zostać mistrzem tego pałacu. Ale tylko Hong Xiu, która ciężko pracowała, aby zebrać siłę roboczą i kontynuować pościg za Chu Wuyongiem w celu zemsty, w końcu została naturalnie wyeliminowana i zginęła.

W tym czasie, po napisaniu śmierci Hong Xiu, było wielu czytelników, którzy wystawili mu złą recenzję pod jego powieścią, mówiąc, że woleliby raczej skazać piękność na śmierć, niż umieścić ją w haremie głównego bohatera.

Wracając do głównego punktu, czy Hong Xiu przybyła tutaj, aby pomóc mu uciec z więzienia?

Ale on nie chce uciekać.

Hong Xiu podciągnęła Li Luo, który wciąż siedział bez ruchu na ziemi.

- Panie, opuśćmy szybko to miejsce, ten podwładny obawia się, że nie będziemy w stanie ukryć tego przed nim przez długi czas. - Hong Xiu powiedziała, idąc szybkim krokiem do wyjścia z odległego więzienia Xuan Ming, ciągnąc za sobą Li Luo.

Zanim Li Luo zdążył cokolwiek powiedzieć, usłyszał głośny hałas na zewnątrz.

Gdy Hong Xiu usłyszała te dźwięki, jej cera drastycznie się zmieniła. Nie spodziewała się, że tak szybko zostanie odkryta.

Rzeczywiście, po tym jak Hong Xiu wyprowadziła Li Luo z jego celi więziennej, zobaczyła dwie grupy ludzi konfrontujących się ze sobą, z których ta odwrócona plecami do niej powinna być ludźmi pod jej dowództwem. Kiedy druga grupa ludzi, która stała naprzeciwko podwładnych Hong Xiu, zobaczyła Li Luo, byli natychmiast zszokowani. Nie sądzili, że były Diabelski Lord, Yun Tianheng, rzeczywiście tu będzie.

Oczywiście nie wiedzieli o tym, że Li Luo został zamknięty w odległym więzieniu Xuan Ming przez Chu Wuyonga.

Teraz, na widok Li Luo, natychmiast poczuli się bardziej podekscytowani. Ktoś z nich otworzył usta i powiedział:

- Nic dziwnego, że Hong Xiu, ta mała młoda dama, nie mogła dłużej się ukrywać. Okazuje się, że twój pan jest tu zamknięty. Teraz schwytamy lub zabijemy wszystkich buntowników. Pan z pewnością nas wynagrodzi, gdy wróci.

Oczywiście reszta również miała takie myśli w swoich sercach. Po tym, jak Chu Wuyong przejął władzę nad całym pałacem Xuan Ming, zawsze jasno rozdzielał nagrody i kary. Wymierzał kary bez żadnych sentymentów, co sprawiało, że każdy podwładny nie ośmielał się być mu nieposłuszny. Był również bardzo hojny, gdy kogoś nagradzał, co sprawiało, że wszyscy pod nim czuli się zazdrośni o osobę, która została nagrodzona.

W rezultacie, gdy patrzyli na Li Luo i Hong Xiu, mieli wrażenie, że patrzą na dwa błyszczące magiczne skarby.