Listen To My Heart

Chapter 39 ♥ Payback For Real

Chapter 39 

Ako ang sinisisi ni Aiden sa kung ano man ang nangyayari sa kumpanya nila. Akalain mo, nagiging madaldal pala ang isang iyon kapag galit? Sinabi nya sa akin lahat, mula sa pagiging parte ni Pietr sa BSG company hanggang sa nalaman ni Jace na balita sa pagkakuha ni Pietr ng additional ten percent shares.

Salamat sa kanya --kahit halata naman na ako lang ang napaglabasan nya ng sama ng loob-- sinabi nya sa akin ang lahat ng mga bagay na ayaw sabihin sa akin ni Jace. Kung hindi pa tumawag sa akin hindi ko malalaman.

Ang problema na lang ngayon ay ang binigay na palugit sa akin ni Pietr. Alam na ni Jace,oo. Pero hanggat hindi pa ito naififinalize sa harap ng board of directors, pwede pa itong mapalitan at mabago. 

Noong gabing pumunta si Jace para makita ako hindi ko na sya pinauwi, pinatulog ko na lang sya sa bahay. Tahimik sya buong gabi, parang yung normal nyang kinikilos. Para ngang isang panaginip lang ang nakita ko sa bintana, gayunpaman, alam ko ang totoo. Hindi na ako nagtanong, hindi na ako nangulit. Pero nasasaktan ako na malaman na ang pinakamalaking sikreto nya ay itinatago nya sa akin.

Kinaumagahan sa ganap na ikatlong araw, nagring ang cellphone ko. Hindi ko pa nakikita kung sino pero kilala ko na.

Itinapat ko ito sa tenga ko.

"Huwag kang mag-alala hindi ko nakalimutan ang usapan natin. Kapag nagkita tayo, malalaman mo ang sagot ko." Magsasalita pa lang sana si Pietr sa kabilang linya pero agad ko syang pinutol. Hindi ko hinintay ang sagot nya dahil ibinaba ko na ang phone.

Palabas na ako ng bahay para pumasok sa Maeda Mora, pero may humarang na kotse sa dinaraanan ko. Nagulat ako nang makita na si Jace pala ito, kasama nya si... Niel. 

Whoa, whoa, whoa. Nagkaayos na ba sila?! 

"Oh, there you are." Lumingon ako kay Julian na palabas na rin ng gate. Patakbo ko syang niyakap noong makita sya."Whoa there! Careful." 

"Thank you!" 

"Thank you... what?" 

Tinanggal ko ang pagkakayakap ko sa kanya. "Napagbati mo na sila Jace at Niel!!" I squealed like a fan girl. "Your 'Operation 101: Pagbatiin ang dalawang magbestfriend' was a success!! Wooh!!" 

Napakamot sya sa ulo na tila ba nagugulahan sa kawirduhan ko.

"Uh, Serene? What'cha mean?" Itinuro ko ang kotse ni Jace. "Oh." 

"Congrats!! Bukod pa roon, gumagaling ka na ring magtagalog! Nakakaintindi ka na nga rin eh!!"

Hinawakan ko ang dalawang kamay nya at saka iwinagwag na parang sumasayaw sayaw kami. I'm so proud of him. 

"Uhm..." panimula nya. Hindi pa rin nawawala ang kunot noo sa mukha nya. "I think we're still far from that?" tapos itinuro nya sa akin sila Jace at Niel na kasalukuyang nasa mainit na usapan sa loob ng kotse. Parang... nagtatalo sila.

Hinila ko si Julian hanggang sa nakalapit kami. Huminto sila agad noong makita ako. Namumula sila pareho na parang galit na galit. 

"Anong nangyayari dito?" 

Lumabas si Niel sa sa kotse at padabog na isinara ang pintuan. Wala na syang saklay pero paika-ika pa rin ang lakad nya. 

"Niel--" 

"Pumasok ka na sa kotse Serene baka ma-late ka pa," Pero wala sa akin ang tingin nya. Tumingin ako kay Jace na nasa driver's seat. Suot suot nya ang black shades nya kaya hindi ko makita ang mga mata nya. Gayunpaman, wala rin sa akin ang tingin nya dahil nakatingin sya sa harap.