𝖳𝗁𝖾 𝖠𝗋𝗍 𝗈𝖿 𝖬𝖾𝗇𝖽𝗂𝗇𝗀 𝖺 𝖻𝗋𝗈𝗄𝖾𝗇 𝗁𝖾𝖺𝗋𝗍 || 뷔국

12

Jimin's P.O.V.

Έμεινα κάτω στο πάτωμα αργοπεθαίνοντας από τον πόνο. Με είχε χτυπήσει, και όταν με χτυπάει αυτός πονάει πάρα πολύ κάθε φορά. Δεν καταλαβαίνω γιατί αντέδρασε έτσι. Εγώ απλά του είπα αν θέλει να μάθει ο Jungkookie τι έκανε ο Tata εκείνο το βράδυ. Γιατί είμαι σίγουρος πως αν μάθει, θα αλλάξει η γνώμη που έχει για εκείνον.

Δεν είναι πως θέλω να εκδικηθώ τον Tata για κάτι, δεν μου έκανε κάτι κακό, απλά θέλω να το κάνω αυτό που έχω σχεδιάσει. Είμαι περίεργος, θέλω να δω πως θα αντιδράσει. Εντάξει, δεν λέω πως του έχω κάνει λίγα, αλλά από την στιγμή που έχει ταλαιπωρηθεί τόσο πολύ όλα αυτά τα χρόνια, λίγο παραπάνω πλήγωμα δεν θα τον πειράξει και τόσο πολύ.

Σωστά; Σωστά.

Έτσι αποφάσισα να προετοιμάσω ένα μικρό σενάριο ώστε να καταφέρω να πετύχω εύκολα αυτό που ήθελα. Να πω στον Jungkookie την αλήθεια, όμως να με πιστέψει κιόλας. Και έτσι χρειάζεται να βάλουμε και λίγο σάλτσα, όχι πολύ, απλά να γίνει πιο ενδιαφέρον ρε αδερφέ.

Να ξεκαθαρίσω όμως κάτι, ο Jungkookie δεν πρέπει ούτε κατά διάνοια να μάθει ότι όλο αυτό το κάνω απλά για να σπάσω τα νεύρα του Tata. Πρέπει να νομίζει πως του τα λέω για να τον προστατεύσω, επειδή νοιάζομαι. Να νομίζει πως του τα λέω επειδή πονάω ακόμα μετά από αυτό που μου έκανε ο Tata. Και μία σημείωση στον εαυτό μου, να φωτογραφίσω την φάτσα του μόλις ακούσει αυτό που θα του πω. Αλλά να το κάνω με τρόπο που να μην με καταλάβει.

Αφού κατάφερα να σηκωθώ από το κρύο πάτωμα και έπλυνα με παγωμένο νερό το πρόσωπο μου για να το καθαρίσω τα αίματα και να φρεσκαριστώ, τίναξα τα ρούχα μου και πήρα την τσάντα μου με προορισμό το σπίτι μου.

Πέρασα όλο το απόγευμα προσπαθώντας να σκεφτώ έναν ωραίο, αξιοπρεπή λόγο να πλησιάσω τον Jungkookie. Γιατί είναι και μία τάξη μικρότερος, μην το ξεχνάμε. Ο Tata είναι στην ίδια τάξη με εκείνον επειδή γενικά πολύ έρχεται στο σχολείο και έτσι έμεινε μία τάξη. Απλά σταμάτα το. Εγώ αυτό θα έκανα εάν δεν είχα μία γριά συνέχεια πάνω από το κεφάλι μου να μου λέει τι να κάνω. Όχι πως την ακούω, αλλά δεν μπορώ να της λέω πως πηγαίνω σχολείο ενώ δεν πηγαίνω.

Εξάλλου δεν έχω κάτι ιδιαίτερο να κάνω, οπότε έρχομαι σχολείο για να περνάω την ώρα μου. Όπως κάνει και εκείνος.

Την επόμενη μέρα

Είδα τον Jungkookie που κατέβαινε από ένα κίτρινο κουτί, γνωστό και ως λεωφορείο. Τον ακολούθησα, βλέποντας πως συνηθίζει να κάθεται στα γήπεδα και να περιμένει να χτυπήσει κουδούνι για μάθημα. Και αφού ήμουν σχεδόν σίγουρος πως ο Tata δεν θα ερχόταν την πρώτη ώρα, αποφάσισα να του κάνω λίγο παρέα του καημένου του παιδιού που καθόταν μόνος του χωρίς τον γκόμενο. Δεν φαινόταν γενικά και πολύ κοινωνικός, έτσι; Σε αυτό μοιάζει λίγο με τον Tata. Βρήκα ένα κοινό τους στοιχείο, πρέπει να με ευχαριστούν για αυτό.

"Γεια, είμαι ο Jimin". Σήκωσε το βλέμμα του και με κοίταξε, ένα smirk απλώθηκε στο πρόσωπο του στην θέα μου. Είμαι θεός, το ξέρουμε αυτό. "Jungkook" είπε και σηκώθηκε, κάνοντας μία μικρή υπόκλιση. Χαμογέλασα και κάθισα δίπλα του, πιάνοντας κουβέντα μαζί του. Φαινόταν ενδιαφέρον παιδί. Αλλά ο σκοπός μου ήταν άλλος, όχι να να αρχίσω να τον γουστάρω.

"Κάνεις παρέα με τον Taehyung;". "Ναι, γιατί ρωτάς; Τον ξέρεις;". "Κοίταξε, φαίνεσαι καλό παιδί, μπορεί να είναι βιαστική εντύπωση, αλλά ειλικρινά σου μιλάω. Ο Tata δεν είναι για εσένα, είναι μεγάλο κωλόπαιδο. Παλιά ήταν φίλος μου αλλά πλέον δεν είναι. Και ξέρεις γιατί;". "Γιατί;" με ρώτησε.

Όλα πήγαιναν βάση σχεδίου.

"Λοιπόν, και εγώ στην αρχή νόμιζα πως είναι καλό παιδί. Πραγματικά, όταν όταν τον βλέπεις πρώτη φορά νομίζεις πως είναι καλό παιδί, αλλά δεν είναι. Και αυτό μου το απέδειξε πριν πέντε χρόνια, όπου έκανε κάτι πάρα μα πάρα πολύ κακό". Άρχισε να κοκκινίζει, λογικά από την περιέργεια. Δεν λέω, είναι άσχημο να γουστάρεις κάποιον με τον οποίο φασωνώσουν εχθές για μια ολόκληρη ώρα και παραπάνω, αλλά σήμερα να σου λέει ένας άκυρος ότι είναι κωλόπαιδο.

"Τι έκανε;". Τον έκανα σήμα να έρθει πιο κοντά μου. "Λοιπόν, μία μέρα πριν πέντε χρόνια ο Tata και εγώ είχαμε βγει τον καθιερωμένο βραδινό μας περίπατο, μέναμε κοντά ρε, κάθε βράδυ ήμασταν έξω και κάναμε βόλτα, κοιτούσαμε τα αστέρια και όλα αυτά. Αλλά ένα βράδυ το οποίο έχει χαραχτεί στο μυαλό μου για πάντα, είναι εκείνο το βράδυ που ο Tata μου είπε πως του αρέσουν τα αγόρια". "Και είναι κακό αυτό;". "Αρχικά όχι. Αλλά όταν ακούσεις τι μου έκανε θα καταλάβεις πως ήταν κακό. Λοιπόν, και καθόμαστε που λες και μου το λέει αυτό ο Tata και μετά μου λέει να κλείσω τα μάτια μου και με φιλάει". "ΤΙ; ΑΛΗΘΕΙΑ;". "Σσσσσσσσς!!!!!! Δεν άκουσες το κυριότερο ακόμα. Μετά με ξάπλωσε κάτω και... του λέω "όχι" και μου λέει "θέλω να σε αισθανθώ, πλιζ, κάντο για εμένα". Με κοιτούσε με γουρλωμένα μάτια. Ήταν αστείος. "Σοβαρά;". "Ναι, αλλά εγώ δεν ήθελα καθόλου μα καθόλου αυτό που έγινε". "Δηλαδή έγινε;". Κούνησα το κεφάλι μου καταφατικά.

Εντάξει, δεν με βίασε κιόλας, τον ήθελα και εγώ όσο να ναι. Αλλά ο Jungkookie πρέπει να νομίζει πως εγώ δεν το ήθελα και ο Tata με ανάγκασε, γιατί πρέπει να τον πείσω πως είναι μεγάλο κωλόπαιδο και κακομαθημένο. Όχι πως δεν είναι, αλλά πρέπει να τον πείσω πως είναι πιο κωλόπαιδο από όσο είναι στα αλήθεια. Και έκανα καλή δουλειά. Αποστολή εξετελέσθη εν ολίγοις.

"Δεν μπορώ να το πιστέψω αυτό. Δεν του φαίνεται ότι θα μπορούσε να κάνει κάτι τέτοιο". "Θέλει να το ξεχάσει είναι η αλήθεια. Αλλά δεν μπορείς να ξεχάσεις ένα τέτοιο γεγονός. Βασικά αυτός μπορεί να το ξεχάσει αν θέλει, όμως για εμένα είναι πάρα πολύ δύσκολο".

Θέλω να το ξεχάσω, γιατί ήταν χάλια. Ήμασταν 11 και δεν ξέραμε τίποτα επάνω σε αυτό το θέμα. Και τώρα που το σκέφτομαι, δεν θεωρείται σεξ αυτό που έκανα μαζί του εκείνο το βράδυ. Όμως και πάλι, στην αρχή στα αλήθεια δεν τον ήθελα. Τον έβλεπα σαν φίλο, και μετά από αυτό το γεγονός, φίλοι ήμασταν ακόμα. Μπορεί να δοκιμάσαμε κάτι αλλά τότε δεν είχαμε ιδέα τι είναι στα αλήθεια σεξ.