69

292 48 38
                                    

Taehyung's P.O.V.

Πήρα το τετράδιο στα χέρια μου και άνοιξα την πρώτη σελίδα. Ήταν το τετράδιο του Namjoon, το οποίο ήταν γεμάτο με πράγματα σχετικά με εμένα. Ξεκίνησα να διαβάζω, παρόλο που αισθανόμουν να με κυριαρχεί ένα περίεργο συναίσθημα, κάτι σαν ανατριχίλα αλλά και την ίδια στιγμή αισθανόμουν αδιαφορία επάνω στο θέμα. Όμως ήθελα να μάθω τι ακριβώς είχε γράψει μέσα σε αυτό το τετράδιο για εμένα, όπως και το πώς ακριβώς έβλεπε με τα δικά του μάτια όλο αυτό που συνέβαινε μεταξύ μας.

Έμαθα το όνομα του. Τον λένε Kim Taehyung, τόσο υπέροχο όνομα... Θέλω να τον γνωρίσω λίγο καλύτερα. Φαίνεται πολύ όμορφος, όμως είναι ντροπαλός. Κρίμα.

Δεν ξέρω τι συναίσθημα με κυριεύει και θέλω να διαβάσω όλο το τετράδιο 862 φορές, αλλά είναι πιο δυνατό από την λογική που επικρατεί μέσα στο κεφάλι μου. Θέλω να το διαβάσω, να δω τι έγραφε για εμένα. Όσο τρελός και να είμαι, ήθελα να το κάνω. Σωστό ή λάθος, ότι και να ήταν.

Κι ας ξέρω τι συναισθήματα θα μου προκαλέσει αυτό.

Ανέλαβα εγώ να κάνω μαθηματικά σε όλες τις τάξεις. Δεν πειράζει που δεν θα έχω καθόλου ελεύθερο χρόνο, μου φτάνει που θα περνάω πιο πολύ ώρα κοντά του... Σήμερα σηκώθηκε στον πίνακα να λύσει μία άσκηση, αισθάνθηκα πολύ χαρούμενος που την έλυσε. Είναι γενικά έξυπνα παιδιά, και αυτός δεν πάει πίσω... Θα βάλω βέβαια ένα τεστ σε όλους τους για να δω ακριβώς το επίπεδο τους.

Αχ αυτό το τεστ...

Προσπερνούσα γρήγορα τις σελίδες μέχρι να βρω κάτι άλλο που να είχε σχέση με εμάς, καθώς εκτός από ημερολόγιο ήταν και τετράδιο σημειώσεων που έγραφε διάφορα τηλέφωνα, όπως και σκίτσαρε και πολλά πράγματα. Δεν πρόσεξα αμέσως βέβαια ένα σκίτσο που παρίστανε εμένα μαζί του.

Προσπάθησα να το αγνοήσω. Ήθελα να το αγνοήσω. Ντράπηκα όταν το παρατήρησα.

Τον χτύπησα. Του έδωσα χαστούκι. Εκείνος με προκάλεσε, αλλά θέλω να του ζητήσω συγγνώμη...

Ώστε εγώ τον προκάλεσα... Υπήρχαν πολλές φορές που μου ρίχτηκε με πολύ άσχημο τρόπο. Αποφάσισα λοιπόν να κάνω μια μέρα και εγώ το ίδιο, ενώ ήταν μέσα στο γραφείο του. Ίσως ήταν τρελό, το ξέρω... Τον είχα πλησιάσει με αργά βήματα και απότομα τον ακούμπησα χαμηλά. Με κοίταξε στα μάτια παραξενεμένος, όμως δεν είπε τίποτα. Όταν με συνάντησε στον διάδρομο, μου έδωσε το πιο δυνατό χαστούκι που μου έδωσε ποτέ κανείς.

𝖳𝗁𝖾 𝖠𝗋𝗍 𝗈𝖿 𝖬𝖾𝗇𝖽𝗂𝗇𝗀 𝖺 𝖻𝗋𝗈𝗄𝖾𝗇 𝗁𝖾𝖺𝗋𝗍 || 뷔국Where stories live. Discover now