25

430 71 31
                                    

Jungkook's P.O.V.

Αυτή η Rose από το ορφανοτροφείο ήρθε στο σπίτι και είπε πως ο Taehyung δεν πρέπει να μένει εδώ, είναι άδικο για τα υπόλοιπα παιδιά του ιδρύματος που δεν έχουν κάποιο φίλο για να πάνε να μείνουν και έτσι πρέπει να μείνει και εκείνος μαζί με τους υπόλοιπους, σε κάτι μικρά ξύλινα σπιτάκια έξω από την πόλη. Έτσι τον πήρε και φύγανε.

Αν και ο Taehyung μόλις γύρισε σπίτι από το σχολείο φαινόταν πολύ χαρούμενος. Τον ρώτησα τι του είπε ο κύριος Namjoon αλλά δεν μου απάντησε, είπε πως δεν με ενδιαφέρει. Με εκνευρίζει να μου κρατάν μυστικά. Εγώ τον εμπιστεύομαι. Και από την άλλη, φαινόταν σαν κάτι να σκαρώνει. Είναι αλεπού αυτός, κάτι θα βρει να κάνει επειδή βαριέται και του αρέσει η δράση. Το θέμα είναι όμως να μην είμαι και εγώ μπλεγμένος σε αυτό το παιχνίδι χωρίς να το ξέρω. Ή να έχει αυτό που σκαρώνει σκοπό να βλάψει κάποιον. Γιατί τότε θα αναγκαστώ να τον καρφώσω, κι ας μαλώσουμε.

Το απόγευμα πήγα στο πάρκο να περπατήσω λίγο και να πάρω λίγο καθαρό αέρα. Εκεί που καθόμουν δίπλα στο σιντριβάνι και ένιωθα τις σταγόνες του νερού να πιτσιλούν το πρόσωπο μου, άκουσα βήματα από πίσω μου. Γύρισα και είδα τον Jimin. Με κοιτούσε με τα χέρια στις τσέπες και μόλις κατάλαβε πως τον κοιτούσα και εγώ, έριξε το βλέμμα του στο έδαφος.

Τον φώναξα να έρθει. Μου ζήτησε ειλικρινά συγγνώμη. "Να πας να ζητήσεις συγγνώμη στον Taehyung, όχι σε μένα". "Θα πήγαινα, αλλά δεν έχω ιδέα που είναι. Καταρχήν, ζει; Γιατί έπιασε φωτιά το ορφανοτροφείο. Στο ορφανοτροφείο δεν μένει;".

"Δυστυχώς για εσένα, ναι Jimin, ζει και βασιλεύει". "Πως τα πάτε; Καλά;". "Δεν σε ενδιαφέρει" απάντησα ψυχρά. Έβηξε και φόρεσε την κουκούλα του ενώ με κοιτούσε στα μάτια. Γύρισα από την άλλη. "Πρέπει να φύγω" είπα.

"Δεν τα πάτε καλά;". "Δεν σε ενδιαφέρει, λέμε" φώναξα. "Μην μου φωνάζεις εμένα γιατί είμαι μεγαλύτερος και τους μεγαλύτερους τους σεβόμαστε". "Μάλιστα, hyung. Άντε τράβα γαμήσου τώρα και άσε με στην ησυχία μου. Και να σου πω και κάτι; Και λίγο σε έδειρε ο Namjoon, οκ;".

Ο Jimin άρχισε να γελάει υστερικά, γεγονός που με εκνεύρισε ακόμα περισσότερο από όσο ήμουν. "Να σου πω και εγώ κάτι; Ο Namjoon είναι ο πιο άθλιος άνθρωπος που ξέρω. Άντε γεια" είπε και έφυγε ενώ ακόμα γέλαγε, ένας θεός ξέρει γιατί. Μόνο εκείνος ήξερε τι σκέφτηκε εκείνη την στιγμή, και να πω την αλήθεια δεν με ενδιέφερε να μάθω. Τον Jimin τον έχω μισήσει τέρμα από το δευτερόλεπτο που έμαθα πως όλα αυτά που είπε ήταν ψέματα για να με κάνει να μαλώσω με τον Taehyung.

𝖳𝗁𝖾 𝖠𝗋𝗍 𝗈𝖿 𝖬𝖾𝗇𝖽𝗂𝗇𝗀 𝖺 𝖻𝗋𝗈𝗄𝖾𝗇 𝗁𝖾𝖺𝗋𝗍 || 뷔국Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin