𝖳𝗁𝖾 𝖠𝗋𝗍 𝗈𝖿 𝖬𝖾𝗇𝖽𝗂𝗇𝗀 𝖺 𝖻𝗋𝗈𝗄𝖾𝗇 𝗁𝖾𝖺𝗋𝗍 || 뷔국

26

Taehyung's P.O.V.

Warning : Ακολουθεί μικρή σκηνή smut

Όλα τα παιδιά βγήκαν διάλειμμα εκτός από εμένα. Και αυτό, επειδή με "ήθελε" εκείνος, όπως είπε. Επειδή δεν τον πρόσεχα που μίλαγε και έχω τα νεύρα μου και εκείνος σκέφτεται "Χμ, τι άλλο μπορώ να κάνω για να του σπάσω κι άλλο τα νεύρα;". Τον μισώ φριχτά, το εννοώ.

Πλησίασε στο θρανίο μου με αργά βήματα και ακούμπησε το χέρι του στο δικό μου. Τραβήχτηκα. "Γιατί κάνεις έτσι; Άλλα μου έλεγες προχθές, Taehyung...". Δηλαδή πρέπει να ανεχτώ και τα αγγίγματα του εκτός όλων, σωστά; Χμ, αυτό δεν το σκέφτηκα. Αλλά ας κάνω μία θυσία ρε αδερφέ, τόσες έχω κάνει. Μία παραπάνω θυσία μπορεί με την πρώτη σκέψη να με βλάπτει, όμως στην συνέχεια με κάνει χαρούμενο.

Αυτό έχω σκοπό να κάνω και τώρα...

"Δεν έχω εγώ δικαίωμα μια φορά να μην θέλω να... ξέρεις" φώναξα. Με αγρικοίταξε και με έπιασε από τους καρπούς σηκώνοντας με όρθιο. "Άκουσε να σου πω, μικρέ. Σαν πολύ αέρα μου φαίνεται έχει πάρει το κεφαλάκι σου και δεν μου αρέσει. Θα προτιμούσα να με σέβεσαι και λίγο". "Έχετε... Δίκαιο. Με συ-συγχωρείτε" απάντησα σιγανά και κοίταξα κάτω, με μία έκφραση μετάνοιας στο πρόσωπο μου.

Είμαι καλός ηθοποιός πάντως... Έμοιασα στον Chimmy από ότι φαίνεται. Στον Chimmy, χαχα. Που τον έδιωξαν από το σπίτι και είπε "Ας πάω στον ξενώνα του Tata να του κάνω κι άλλο την ζωή δύσκολη". Όλοι εναντίον μου είναι. Θα έρθει όμως η στιγμή που όλοι θα εναντιωθούν απέναντι σε αυτούς που τώρα μου φέρονται άσχημα. Και θα έχει φροντίσει για αυτό, ποιος άλλος; Εγώ.

"Έτσι μπράβο" μου έπιασε τα χέρια και με γύρισε, αγκαλιάζοντας μου την μέση. Η ανάσα του μου χτύπαγε τον λαιμό και ένιωθα ότι ήθελε να αγγίξει τις φλέβες μου με τα χείλη του, όμως κάτι τον σταματούσε. Τα χέρια του προσπαθούσαν να ξεκουμπώσουν το παλτό μου, όμως το έκανα εγώ για εκείνον.

Αισθανόμουν τα χείλη του να πλησιάζουν όλο και περισσότερο στον λαιμό μου, τον χάιδευε απαλά με την αναπνοή του, ίσα ίσα που οι άκρες των χειλιών του τον άγγιζαν. Να πω την αλήθεια, εντάξει μου άρεσε. Εξάλλου αυτό έπρεπε να γίνει. Αλλά γινόταν με ένα συγκεκριμένο σκοπό.

Πήρε το χέρι μου και το ακούμπησε στον καβάλο του. "Δες τι μου κάνεις, Kim Taehyung". "Εγώ το έκανα αυτό;" ρώτησα ηλίθια. "Μόνο εσύ με ανάβεις... κανείς άλλος" ψιθύρισε και πλέον τα χείλη του είχαν επιτεθεί στον λαιμό μου για τα καλά.