𝖳𝗁𝖾 𝖠𝗋𝗍 𝗈𝖿 𝖬𝖾𝗇𝖽𝗂𝗇𝗀 𝖺 𝖻𝗋𝗈𝗄𝖾𝗇 𝗁𝖾𝖺𝗋𝗍 || 뷔국

46

Taehyung's P.O.V.

Μου ήρθε να κλάψω μόλις τον είδα. Φαινόταν τόσο γλυκός και αθώος, περισσότερο από κάθε άλλη φορά. Δεν του αξίζει αυτό το πρόβλημα στον εγκέφαλο. Μακάρι να το πάθαινα εγώ και όχι εκείνος ρε γαμώτο. Με πονάει να τον βλέπω έτσι.

Ξέρω πως δεν με καταλαβαίνει ούτε με αναγνωρίζει, αλλά θέλω να του δείχνω πως τον αγαπάω μπας και μπορέσει με κάποιο μαγικό τρόπο να με θυμηθεί, αν και δεν το βλέπω πολύ σύντομο αυτό. Οι γιατροί είπαν πως ένα κομμάτι του εγκεφάλου του πειράχτηκε μόνιμα και δεν πρόκειται να επανέλθει ποτέ.

Και αυτό είναι το κομμάτι της ομιλίας. Όμως δεν με πειράζει καθόλου που δεν μπορεί να μιλήσει, μου αρκεί πως μπορώ να τον βλέπω και να του δείχνω πόσο τον αγαπάω. Όμως φαίνεται να είναι πολύ φοβισμένος και χαμένος μέσα σε όλο αυτό.

Λογικά δεν θυμάται τι έχει γίνει. Ο καημένος...

Πήγα ξανά στο δωμάτιο του, αυτή την φορά χωρίς τον Jin. Κοιμόταν ήσυχα στο κρεβάτι του με ένα μπλοκ ζωγραφικής επάνω στα πόδια του. Το πήρα απαλά από επάνω του και το ακούμπησα στο κομοδίνο δίπλα στο κρεβάτι του.

Έπιασα το χεράκι του και άρχισα να το χαϊδεύω απαλά και με προσοχή. Δεν ήθελα να ξυπνήσει, ήθελα απλά να περάσω λιγάκι ώρα μαζί του. Μου είχε λείψει τόσο πολύ. Ήθελα να τον ακουμπάω συνέχεια, να τον κοιτάω μέσα στα μάτια.

Ήθελα να τον φιλήσω, μου είχε λείψει η αίσθηση των χειλιών του. Κι ας ξέρω πως είναι λάθος επειδή είμαστε αδερφοί. Αλλά τον αγαπάω. Νόμιζα πως θα μπορούσα να προχωρήσω και να αφήσω πίσω όλες μου τις στιγμές μαζί του.

Όμως δεν μπορώ. Μακάρι να ήταν τόσο εύκολο όσο νόμιζα.

Στεναχωρήθηκα πολύ μόλις μου είπε πως δεν θέλει να φερόμαστε πια σαν ζευγάρι και θέλει να είμαστε μόνο αδέρφια. Όμως τώρα δεν το θυμάται, οπότε... Μπορώ να του φέρομαι σαν να είμαστε ζευγάρι, σωστά;

Κι ας είναι εκμετάλλευση αυτό κατά κάποιο τρόπο. Αφού φαίνεται πως του αρέσει.

Τον αγαπώ πολύ. Δεν μπορώ να τον ξεπεράσω, όσο και να προσπαθώ.

Τώρα βρισκόμουν μόνος στο νοσοκομείο, ο μόνος κοντινός μου άνθρωπος είναι αυτός. Η Rose και τα παιδιά έφυγαν το πρωί επειδή "έπρεπε" όπως μου είπαν. Τους έβλεπα να φεύγουν από το παράθυρο, δεν γύρισαν καν να με κοιτάξουν. Μονάχα ο Jin με χαιρέτησε πριν μπούνε στο ταξί και φύγουν ξανά για την Daegu.