Egzaminator °~ Jeon Jungkook ~°

.9.

- W tych czasach mężczyźni wykorzystują takie młode dziewczyny jak ty.

Mówi pan o sobie?

- Do czego pan zmierza?- skrzywiłam się.

- Do tego, że nie powinnaś tak bardzo ufać swojemu przyjacielowi.

Zaśmiałam się i spojrzałam na niego jak na debila.

- Czyli nie pozwala mi pan jechać z kimś kogo znam wiele lat a za to mam jechać z dorosłym nieznajomym mi mężczyzną?

- Jestem twoim nauczycielem więc pomińmy słowo nieznajomy.

- Dobra ta rozmowa nie ma sensu- wyszłam z sali cały czas się śmiejąc. On serio myślał, że wystawię Jaya i pojadę z nim? Za żadne skarby!

Gdy byłam już przed budynkiem zaczęłam się rozglądać za czarnym autem przyjaciela. Nigdzie go nie widziałam dlatego wyciągnęłam telefon i wybrałam jego numer. Już miałam nacisnąć "zadzwoń" gdy nagle dostałam wiadomość. Była od Jaya.

" Siemka Mei! Słuchaj złapałem gumę i niestety nie mam jak po ciebie przyjechać:(. Jest już ciemno więc proszę uważaj i dzwoń gdyby coś się działo. Ps kocham cię i nie zabijaj mnie. "

Przewróciłam oczami i westchnęłam. Było naprawdę ciemno. Raj dla morderców.

- Gdzie twój przyjaciel?- usłyszałam za sobą głos.

Odwróciłam się i zobaczyłam egzaminatora.

- Złapał gumę. - Odpowiedziałam.

Mężczyzna zaśmiał się i podszedł do swojego dużego czarnego auta.

- Wsiadaj- spojrzał na mnie.

- Nie trzeba. Pójdę pieszo- ominęłam jego auto i kierowałam się do bramy wjazdowej. Po chwili poczułam ucisk na nadgarstku.

- Jest ciemno. Proszę schować dumę do kieszeni panno Mei i wsiąść do auta- spiorunował mnie wzrokiem.

Zdziwiona przełknęłam ślinę i posłusznie poszłam za nim. Jego ton był przerażający a zarazem pociągający.

- Co jeśli pańska żona dowie się, że podwozi pan uczennice? Ja na jej miejscu byłabym zła- mówiłam zapinając pas.

Mężczyzna zaśmiał się cicho po czym ruszył.

- Tak się składa, że nie mam żony. Nie musisz się martwić.- cały czas się uśmiechał.

No nie powiem zdziwiła mnie jego odpowiedź.

- Nikt pana nie chce czy to raczej pana wina?- spojrzałam na niego i dopiero po chwili doszło do mnie jaką głupotę palnęłam. Jednak chyba go to nie ruszyło. Przegryzł delikatnie dolną wargę i westchnął.

- Miałem żonę jednak dużo się zmieniło po ślubie.

- Przepraszam nie powinnam pytać o takie rzeczy- skrzywiłam się.

- Spokojnie nic się nie stało Mei. - uśmiechnął się do mnie czule a ja poczułam jak moja twarz robi się czerwona- A ty? Twój przyjaciel to na pewno tylko przyjaciel?

- Tak. Z Jayem przyjaźnię się od dzieciństwa. A co do głębszych związków powiedzmy, że chyba jeszcze nie znalazł się idealny.

- Skąd wiesz może już go poznałaś tylko nie wiesz, że to on.- poprawił swoje włosy.

Rozmawialiśmy jeszcze chwilę a gdy dojechaliśmy pod mój dom podziękowałam i wyszłam z auta. Weszłam do środka zamykając drzwi na klucz. Cała ta rozmowa była trochę dziwna chodź nie ukrywam, że miło się gadało. Szkoda, że nie może być tak miło na co dzień.