Slowly Falling For Changkong ( ဘာသာပြန် )

Chapter-1

ရှင်းဟယ်လမ်းဆုံရှိမီးပွိုင့်က အထူးသဖြင့် ယနေ့မှကြာနေသလိုခံစားနေရ၏။ ကိုးဆယ့်ခြောက်စက္ကန့်လောက်စောင့်နေပြီးနောက် ရှန့်ချန်ခုန်းခေါင်းမော့ကြည့်လိုက်တဲ့အခိုက် လေယာဉ်တစ်စင်းပျံသွားသည်ကိုတွေ့လိုက်ရလေသည်။ ယနေ့ရာသီဥတုကအလွန်ကောင်းမွန်နေ၏။ လေယာဉ်ပျံသွားသည်နှင့် အဖြူရောင်မီးခိုးငွေ့တွေဟာ ကျယ်ပြောလှသည့်ကောင်းကင်ပြာကြီးကိုဆေးခြယ်နေသကဲ့သို့ပင်...

ရှန့်ချန်ခုန်း လေယာဉ်ကသူ့မြင်ကွင်းထဲကနေပျောက်သွားပြီး မီးပွိုင့်မီးစိမ်းလာတဲ့ထိဆက်ကြည့်နေမိသည်။ သူ့ဘေးနားမှဝီစီသံက သူ့ကိုလက်တွေ့ဘဝထဲသို့ပြန်လည်ခေါ်ဆောင်လာကာမှ ဘတ္တရီစကူတာလေးဖြင့်ရှေ့ဆက်သွားရန် လီဗာကိုနင်းလိုက်တော့သည်။

သူက အနီးရှိအဆောက်အဦးတစ်ခုထံသို့ အစားအစာပို့ဆောင်ရန်အလျင်လိုနေခဲ့ခြင်း ၊ လက်ရှိမှာအောက်တိုဘာလရောက်နေပြီဖြစ်တာကြောင့် မြို့တော်Aဟာဆောင်းဦးရာသီထဲဝင်ရောက်လာခဲ့ချေပြီ။ လေပြည်ကသူ့မျက်နှာတစ်လျှောက်ဖြတ်တိုက်သွားသည်နှင့် အအေးဓာတ်အနည်းငယ်ကိုထိတွေ့ခံစားလိုက်ရတော့သည်။

သူ ရုံးအဆောက်အဦးသို့ရောက်ရှိချိန်တွင် သူ့စကူတာကိုအောက်ထပ်တွင်ရပ်ထားခဲ့ကာ အနွေးသေတ္တာထဲမှပါဆယ်ဘူးများကိုအပြင်ထုတ်လိုက်သည်။ ကာစတန်မာကိုဖုန်းခေါ်ဆိုပြီးနောက် အဆောက်အဦးထဲမြန်မြန်ဆန်ဆန်ဝင်သွားခဲ့၏။ အဆင့်မြင့်အဆောက်အဦးတစ်ခုဖြစ်ကာ ဝင်လိုက်ထွက်လိုက်လုပ်နေသည့်ယောက်ျား၊မိန်းမအားလုံးဟာ ငယ်ရွယ်ကြပြီးခေတ်မီဆန်းသစ်တဲ့အဝတ်အစားများကိုဝတ်ဆင်ထားကြလေသည်။ ရှန့်ချန်ခုန်းဓာတ်လှေကားထဲမဝင်ခင် လူအားလုံးအပြင်ထွက်လာတဲ့ထိစောင့်နေခဲ့၏။

ယခုက နေ့လည်စာစားချိန်ဖြစ်တာကြောင့် အပေါ်ထပ်တက်မည့်လူသိပ်မရှိ ၊ ထို့ကြောင့် ဓာတ်လှေကားက(၂၃)ထပ်သို့ မည်သည့်အနှောင့်အယှက်မှမရှိဘဲချောချောမွေ့မွေ့ရောက်နိုင်ခဲ့၏။ 'တင်'ဆိုသည့်အသံနှင့်အတူ မကြာခင်တံခါးပွင့်လာတော့သည်။ ဓာတ်လှေကားထဲမှထွက်ပြီးနောက် ရှန့်ချန်ခုန်းကကုမ္ပဏီတံခါးကိုတွေ့တဲ့အထိ လှည့်ပတ်ကြည့်နေခဲ့သည်။ သူကမှန်တံခါးကိုဆွဲဖွင့်ပြီးအော်ပြောလိုက်၏။