Slowly Falling For Changkong ( ဘာသာပြန် )

Chapter-18.1

"အခု ရှင်အလုပ်ဆင်းပြီ"

ရွှီလျန်က ဖုန်းမျက်နှာပြင်အား ရှန့်ချန်ခုန်းကိုပြရင်းပြောလေသည်။

ရွှီလျန်၏ဖုန်းမျက်နှာပြင်၌ 00:00 ဟူသောအဖြူရောင်နံပါတ်ကြီးတွေကိုမြင်သည့်အခါ ရှန့်ချန်ခုန်းသည် ခဏတာမျှပြောစရာစကားကင်းမဲ့သွားခဲ့၏။ ယခုလိုညသန်းခေါင်မှာ နေနေသာသာ နေ့ခင်းဘက်အချိန်မှာတောင် မိန်းမငယ်လေးတစ်ယောက်၏အိမ်ထဲသို့ဝင်ရန်ပင် သူ့အတွက်မသင့်တော်..

ရှန့်ချန်ခုန်း ပြန်ဖြေရန် စကားလုံးရှာမရဖြစ်နေသည်ကိုမြင်တော့ ရွှီလျန်မေးလိုက်၏။

"ဒါမှမဟုတ် ရှင့်မှာတခြားပို့စရာတွေများရှိသေးလို့လား"

"မရှိပါဘူး မရှိပါဘူး"

"ဒါဆို အထဲဝင်ပြီးလာထိုင်လေ... ကျွန်မကအကင်တွေအများကြီးမှာထားတာ ဒါတွေအကုန်လုံးကိုကျွန်မတစ်ယောက်တည်းစားနိုင်မယ်လို့မထင်ဘူး"

"ဒါ....ဒါကသိပ်မကောင်းလောက်ဘူး......"

"ဘာဖြစ်လို့လဲ?"

ရွှီလျန်မျက်ဝန်းတွေကကြည်လင်နေပြီး သူမက သူ့ကိုတည့်တည့်စိုက်ကြည့်နေ၏။ ဒီလောက်နောက်ကျနေတဲ့အချိန်မှာတောင် ယောက်ျားတစ်ယောက်က သူမအိမ်ထဲရောက်ရှိနေခြင်းမှာ ဘာမှမထူးဆန်းနေသကဲ့သို့ပင်...

ရှန့်ချန်ခုန်း ဘာပြောရမှန်းတောင်မသိတော့ ၊ သူကသာလျှင် ဤကဲ့သို့ညစ်ညမ်းသောအတွေးများရှိနေသည့်သူတစ်ယောက်လို ခံစားနေရ၏။

"အရင်တစ်ခေါက်တုန်းက ရှင်ကကျွန်မကိုကူညီပေးခဲ့တာလေ ဒါပေမဲ့ ကျွန်မမှာ ရှင့်ကိုသေချာကျေးဇူးတင်ဖို့ရာအတွက် အခွင့်အရေးမရှိခဲ့ဘူး။ ကျွန်မရဲ့ကျေးဇူးတင်မှုကိုဖော်ပြဖို့ညစာအတွက် ကျွန်မကရှင့်ကိုဖိတ်နေတာပါ"

ရွှီလျန်၏အကြောင်းပြချက်ကခိုင်လုံသည်။ သူမလေးက တံခါးနားမှာရပ်နေရင်း သူ့အဖြေကိုစိတ်ရှည်ရှည်ဖြင့်စောင့်နေလျက်ရှိ၏။ နောက်ဆုံး၌ ရှန့်ချန်ခုန်း သူ့နှုတ်ခမ်းထောင့်တွေတွန့်ချိုးသွားခဲ့သည်။

"ကောင်းပါပြီ ကျွန်တော့်ကိုခွင့်ပြုပါဦး"

ရွှီလျန်က သူ့ကိုအိမ်တွင်းစီးဖိနပ်တစ်ရံပေး၍ တံခါးနားတွင်ချထားပေးလိုက်သည်။ ရှန့်ချန်ခုန်း ဖိနပ်စီးပြီးနောက် အထဲသို့ ရွှီလျန်အနောက်မှလိုက်လာခဲ့တော့သည်။