အပိုင္း ၁၆ : စိတ္ပ်က္ခံလိုက္ရၿပီ

18 2 0
                                    

❄️❄️❄️

ကိုကိုက စေတြ႕တဲ့ေန႔ကအတိုင္း တစ္စက္ကေလးမွမေ႐ြ႕ဘဲ
တစ္ေနရာတည္းမွာပဲ ရပ္ေနခဲ့တယ္။ ဘယ္ကိုမွဆက္မသြားဘဲ ဒီအတိုင္းရပ္ေနခဲ့တာ။

အဲ့ဒါေတာင္မွ... အတတ္ႏိုင္ဆုံး ဆက္တိုက္ေျပးလာေနတဲ့ ကြၽန္ေတာ္႕ေျခလွမ္းေတြက ကိုကို႔ဆီကို မေရာက္ႏိုင္ေသးဘူး။
ကိုကိုဒီအတိုင္း ရပ္ေနတာေတာင္မွေလ...။

"ဒီပုစၧာက velocity ကိုေမးတာ ဘာလို႔ mass ယူနစ္ေတြ တပ္ထားတာလဲ..."

"အဲ... မွားသြားလို႔..."

"ျပန္တြက္... ဒါၿပီးရင္... Bio ပုံေတြ ျပန္ၾကည့္မယ္"

"ဟုတ္..."

အဲ့ေန႔ကစာလုပ္ရတာ စိတ္ပါဝင္စားမႈ level zero ျဖစ္ေနတာေၾကာင့္ တစ္ပုဒ္ၿပီးတစ္ပုဒ္ ယူနစ္မွားလိုက္၊ ပုံေသနည္းမွားလိုက္နဲ႔ပဲ မိနစ္သုံးဆယ္ၾကာသြားတယ္။ ေလာေလာလတ္လတ္ test စစ္ထားတာက အမွတ္ေတြက်လို႔ နဖူးစပ္ေနပါတယ္ဆို ဘယ္လိုေတြ ဟန္မေဆာင္ႏိုင္ေအာင္ စိတ္ေလလြင့္ေနမွန္းမသိပါဘူး။

"အဲ့ဒါ stomach လား square လား... "

"ဗ်ာ..."

ကို႔ကိုအသံၾကားမွ စာအုပ္ကို ကြၽန္ေတာ္ငုံ႔ၾကည့္လိုက္မိပါရဲ႕။
Bio chapter-5 က ယုန္ရဲ႕ အစာေျခစနစ္ကိုဆြဲေနရင္း
stomach ပုံက ေလးေထာင့္တုံးႀကီးျဖစ္ေနပါေရာလား။

"ဟုတ္သားပဲ၊ ဟီး... "

ကြၽန္ေတာ္အ႐ွက္ေျပေခါင္းကုတ္လို႔ ပုံကိုျပန္ဖ်က္ေနတုန္း ကိုကိုက သူ႕မ်က္မွန္ေလးကိုအသာပင့္ရင္း စိုက္ၾကည့္ၿပီး ေျပာလာခဲ့တယ္။

"ဘာျဖစ္ေနတာလဲ... မင္း ဒီရက္ပိုင္းေန႔တိုင္းလိုလို စိတ္လြင့္ေနတယ္၊ စာထဲလည္းစိတ္မပါဘဲ လုပ္လိုက္သမွ် အမွားေတြ အလြဲေတြနဲ႔..."

"..."

"ေဘးအိမ္က ေၾကာင္ဝါႀကီးမလာေတာ့လို႔ လို႔မေျပာနဲ႔...
ျပႆနာ႐ွိရင္ ငါ့ကိုေျပာလို႔ရတယ္"

ျပႆနာ႐ွိရင္တဲ့...။ အဲ့ျပႆနာက တကယ္ေရာ ေျပာလို႔ရရဲ႕လား။

"ကိုကို..."

"အင္း..."

"ကြၽန္ေတာ္႕ကို ဘာလို႔မခ်စ္တာလဲ..."

Heartless December❄️ ZG version Where stories live. Discover now